Θα πούμε και λίγα λόγια για τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη απόψε. Μεγάλη παρηγοριά αυτοί οι Άγιοι της εποχής μας. Είναι προστασία, είναι ζεστασιά και μεγάλος έλεγχος, βέβαια. Και είναι της εποχής μας, δεν είναι του καιρού εκείνου, της εποχής του Αγίου Σάββα ή του Αγίου Αντωνίου Έζησαν στις μέρες μας. Ο Άγιος Νεκτάριος το 1920, ο π. Ιάκωβος το 1990, χθεσινοί, των ημερών μας είναι, ο Άγιος Νεκτάριος είναι ο Άγιος του αιώνα μας. Οπότε είναι κελευστικοί, μας προτρέπουν, μας οδηγούν, μας παροτρύνουν, οδοδείκτες τρομεροί είναι οι άγιοι αυτοί.
Ο π. Ιάκωβος, τον γνώρισα πολύ καλά τον π. Ιάκωβο, είχε δύο λέξεις να κυριαρχούν στο λόγο του, “συγγνώμη” και “ευχαριστώ”. Έκανε κι αυτός πολλή υπομονή στη ζωή του. Βλέπετε, η υπομονή είναι το μεγαλύτερο όπλο του Χριστιανού, είναι άνθος του Σταυρού. Πήγε εκεί στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, που ήταν ένα μοναστήρι εγκαταλελειμμένο, ούτε καν δρόμο δεν είχε, ένα μονοπάτι είχε κι από εκεί έφτανε ο κόσμος. Εκείνο το μονοπάτι περπατούσα κι εγώ το 1980, και για να φτάσεις έπρεπε πρώτα να πας στη Λίμνη Ευβοίας και από εκεί να παρακαλέσεις τον ταξιτζή για να σε πάει. Ήταν ο δρόμος πολύ δύσκολος. Πήγε, λοιπόν, σε αυτό το φτωχό μοναστήρι κι έκανε πολλή υπομονή. Είχε χάρη Θεού. Αφού όταν έφτασε, ο ίδιος ο Όσιος Δαυίδ τού άνοιξε την πόρτα, ο Όσιος τον υποδέχθηκε και ο φιλότιμος Ιάκωβος προσπάθησε να τον μιμηθεί. Ο Όσιος Δαυίδ ήταν σύγχρονος του Αγίου Γερασίμου, 1509. Ο π. Ιάκωβος έζησε στις ημέρες μας. Έκανε άσκηση πολλή. Τη νύχτα δεν έμενε στο κελί του, αλλά πήγαινε στο ασκητήριο του Οσίου Δαυίδ και εκεί εμφανιζόταν ο Διάβολος και πάλευε μαζί του. Πολύ πάλεψε με το Διάβολο. Έκανε προσευχή και μου έλεγε ότι πολλές φορές έβλεπε φίδια παντού. Γέμιζε η σπηλιά φίδια, γύρω, γύρω, γύρω φίδια παντού. Δεν ήταν βέβαια φίδια, ήταν ο Διάβολος μεταμορφωμένος για να του διακόψει την προσευχή.
Τον είχα ρωτήσει πολλές φορές για τον Μητροπολίτη Χαλκίδος Νικόλαο, επειδή ήξερα ότι είχε υποφέρει πολύ, είχε διωχθεί, είχε μαρτυρήσει:
“Ήτανε Άγιος ο Νικόλαος, Γέροντα;”
“ Ήτανε και οι δύο Άγιοι, και ο Γρηγόριος Χαλκίδος και ο Νικόλαος,” είπε.
Ο Γρηγόριος Χαλκίδος τον είχε χειροτονήσει παπά. Και ακριβώς μετά τη χειροτονία τού είπε:
“Πάμε τώρα από το σπίτι μας, την Επισκοπή, να μου κάνεις ένα αγιασμό”.
Καταλάβατε ε, να πάει τώρα ο παπάς ο νεοχειροτονηθείς να κάνει του Δεσπότη αγιασμό. Ο Γρηγόριος είχε αντιληφθεί πόση μεγαλοσύνη είχε ο π. Ιάκωβος.
Ο ΠΑΤΉΡ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΦΩΚΑΣ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΤΩΝ ΖΟΎΜΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.