Διαβάζουμε: «Ό οικισμός ALMALIG βρίσκεται ανάμεσα στις απέραντες στέπες του KAZAKHSTAN.

Διαβάζουμε: «Ό οικισμός ALMALIG βρίσκεται ανάμεσα στις απέραντες στέπες του KAZAKHSTAN. Εκείνη τη μέρα τα παιδιά έπαιζαν, όπως συνήθως, στήν άκρη των σπιτιών ώς το σούρουπο. Καθώς επέστρεφαν στα σπίτια τους, δεν κατάλαβαν ότι ένα τετράχρονο κορίτσι, ή Μίραγκουλ Μποζμπάγιεβα, δεν ήταν μαζί τους.

Ή μητέρα του κοριτσιού άντιλήφθηκε τήν άπουσία, όταν είχε πιά βραδυάσει. Αρχικά έψαξε σε όλα τα σπίτια και τελικά άπευθύνθηκε στό συμβούλιο του οικισμού και σύντομα όλοι οι ενήλικες ξεσηκώθηκαν και άρχισαν να ψάχνουν γιά τη Μίραγκουλ. Εξοπλισμένοι με πυρσούς και τουφέκια, έτρεξαν πρός όλες τις μεριές, φωνάζοντας και ερευνώντας εξονυχιστικά τήν γύρω περιοχή. Το κορίτσι είχε χαθεί οριστικά.

Ή έρευνα συνεχίσθηκε γιά δύο ολόκληρες μέρες. Πέντε, δέκα χιλιόμετρα έξω και γύρω άπ’ τήν πόλι... "Ενα μικρό κορίτσι δεν θά μπορούσε να άπομακρυνθή περισσότερο. Το πρωί τής τρίτης μέρας οι βοσκοί πού φύλαγαν τα πρόβατα άντιλήφθηκαν τρία γέρικα άλογα να βόσκουν γύρω άπό μιά τρύπα κοντά σε ένα σημείο με θάμνους. Τα κεφάλια τους ήταν σκυμμένα πρός το έδαφος. Φθάνοντας κοντά σ’ αυτά, οι βοσκοί έμειναν άναυδοι. Τα άλογα στέκονταν γύρω άπό ένα κορίτσι πού κοιμόταν, άγγίζοντάς το σχεδόν με τις μουσούδες τους.

Όταν ξύπνησε ή Μίραγκουλ, τούς είπε ότι είχε χαθεί και δεν μπόρεσε να γυρίσει στο χωριό της. Τότε βρήκε τα άλογα και αποφάσισε να μείνει μαζί τους. Τη μέρα έβοσκαν κοντά της και κατά τη διάρκεια της ψυχρής και υγρής νύκτας τη ζέσταιναν με τήν ανάσα τους, όπως ακριβώς κάνουν με τα πουλάρια τους. Όπως δήλωσε ή Μίραγκουλ, σε όλο το διάστημα το όποιο έζησε με τα άλογα, δεν φοβήθηκε καθόλου»

Ή Πρόνοια του Θεού.

BΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΚΑΛΟΙ ΛΙΜΕΝΕΣ ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΩΦ.