Τη Μεγάλη Βδομάδα από το κελλί του ακουγόταν συνέχεια κλάμα. Κάποιοι είχαν δει ότι την ώρα της προσευχής σηκωνόταν από τη γη 40-50 εκατοστά και ακτινοβολούσε φως. Οι πιστοί ευλαβούνταν τον πατέρα Γαβριήλ ως μεγάλο ασκητή, τον επισκέπτονταν ως ζωντανό άγιο. Όταν ο γέροντας δεχόταν τους πολυπληθείς επισκέπτες, πάντα νοιαζόταν να έχουν στο τραπέζι τον «καθηγητή» - έτσι ονόμαζε το κόκκινο κρασί. Αν και πολύ απλόχερα κερνούσε τους επισκέπτες, ο ίδιος δεν έτρωγε σχεδόν τίποτα. Ο παππούλης έλεγε ότι πρέπει να τρεφόμαστε με την Θεία αγάπη και όχι μόνο με τρόφιμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.