Πέρασαν ήδη 3 μήνες από την κοίμηση του π. Θεοφυλάκτου του Κωνσταμονίτη.

 

Πέρασαν ήδη 3 μήνες από την κοίμηση του π. Θεοφυλάκτου του Κωνσταμονίτη.  

Ο π. Θεοφύλακτος υπήρξε όντως οσιακή μορφή, μοναχός ο οποίος βίωνε καθημερινώς το Αποκαλυπτικό λόγιο: "Γίνου πιστός άχρι θανάτου και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής" και αυτό προσπαθούσε να εμπνεύσει με την όλη βιοτή του,  όσους ήταν δίπλα του. 

Όσοι τον γνώρισαν και συναναστράφηκαν μαζί του, ομολογούν την πραότητα του χαρακτήρος του, την ηρεμία του λόγου του, την ευρύτητα των γνώσεων, την ανυπόκριτη υπακοή στον γέροντά του π. Αγάθωνα (και στον μετέπειτα ηγούμενο της μονής π. Χαράλαμπο) και την πλήρη άφεση του εαυτού του, στο θέλημα του Θεού (γεγονός που έγινε πλήρως αντιληπτό την περίοδο του πειρασμού της ασθενείας του). Αντιμετώπισε την ασθένεια ως ευκαιρία συνεχούς μετανοίας και καθάρσεως σε όσους έτυχε να τον διακονήσουν συνεχώς ο λόγος του ήταν.... να με συγχωρείτε για τον κόπο... και ο Θεός να σας προσφέρει πλήρη τη χάρη του για τον κόπο σας. Πολλές ήταν οι φορές που παρακαλούσε να συντέμνει ο Κύριος τον χρόνο της εν γη ζωής του, ώστε να βρεθεί το συντομότερο κοντά Του. 

Βλέποντας την όλη βιοτή του, η Παναγία μας ένευσε και μαζί της και ο Προστάτης άγιος της μονής Άγιος Στέφανος και  πήρε την ψυχή του μοναχού Θεοφυλάκτου την μέρα της Εορτής της Κοιμήσεως της 15/8 με το Ν.Η αλλά και εορτής του Προστάτου Αγίου της μονής (Ανακ. Λειψάνων Αγίου Στεφάνου 2/8 Π.Η). Το πανηγυρικό κλίμα κατά την νεκρώσιμο ακολουθία δήλωνε την οσιακή βιοτή του π. Θεοφυλάκτου.

Την Ευχή του να έχουμε! 

Ευγνωμονώ το Θεό που μου πρόσφερε τον π. Θεοφύλακτο ως συγγενή, ως συμπαραστάτη και "πνευματικό" καθοδηγητή στη ζωή μου, όπως επίσης & για την πολύ αγάπη που έδειξε στο πρόσωπό μου.

Ο ανιψιός του.