ΓΈΡΩΝ ΕΦΡΑΊΜ ΑΡΙΖΟΝΙΤΗΣ ΓΡΆΦΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΆΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ

         22 Μαρτίου 1980

         Μεγάλη Παρασκευή 

     Ἤδη βάπτεται κάλαμος ἀποφάσεως παρά

Ἰησοῦ μου σήκωσες στούς ὤμους Σου τό βάρος -

τῆς ἐνοχῆς μου καί σάν προβατάκι ἄκακο,

ἀθῶο, ἁγνό καί χαριτωμένο ὁδηγῆσαι

στή σφαγή τῆς σταυρώσεως δι΄ ἐμέ.

     Ὦ τί εἴπω καί τί λαλήσω! Τό μυαλό μου

σταματᾶ ἐμπρός  στό ἄπειρο τῆς ἀγάπης

Σου  καί τῆς θυσίας. Συμπάσχω, σέ

ἀκολουθῶ σ΄ ὅλη  τήν πορεία τῆς σταυρικῆς

θυσίας Σου δι΄ ἐμέ. Δέν ἔχω τί ἄλλο νά

συμβάλλω, παρά τό ὅτι σέ νοιώθω καί

κάθομαι καί κλαίω, γιατί δέν μπορῶ νά Σέ

βοηθήσω σέ ὅ,τι σοῦ συμβαίνει, σέ ὅ,τι

ἐπιτρέπεις καί ἀποφασίζεις.

     Σύ ὡς ἄνθρωπος πάσχεις καί διά τῆς

θεότητός Σου κελεύεις μέ τήν σειρά του

τό κάθε τί νά ἐκτιλύσεται.

     Ὦ ἐντρέπομαι νά σέ κυττάξω ἀπάνω στόν

σταυρό σου, γιατί ἤσουν ἀθῶος καί ὅτι ἐμένα

ἔπρεπε νά σταυρώσουν.  Ἐγώ εἶμαι ὁ ἔνοχος.

     Ἐγνώριζες ὅμως, Κύριέ μου, πῶς τό χρέος μου

δέν μποροῦσα νά τό δώσω. Γι΄ αὐτό ἦλθες

καί ἐφόρεσες τήν στολή τῆς ἐνοχῆς μου.

Καί ἀντί ἐμοῦ, ὁ ἄδικος κριτής, δι΄ ἐσένα

ἔγραψε μέ τόν κάλαμο τήν καταδίκη.

     Ἄπειρο τό χρέος μου πρός ἐσένα

γλυκειά μου μορφή καί κάλλος!  Πῶς θά τό

ξεχρεώσω πού συνεχῶς τό αὐξάνω μέ τήν

ἀπόνοια  ἐπί τῶν παθημάτων Σου.

     Δός μου δάκρυα νά κλαίω, νά κλαίω

μήπως μέ συμπαθήσης, σάν τήν πόρνη γυναίκα

καί μοῦ ἀφήσεις τό πολύ μου χρέος.

     Γονατίζω ἐμπρός Σου Ἐσταυρωμένε μου,

γλυκύτατε Ἰησοῦ μου καί λατρευτικότατα

σέ προσκυνῶ μέ κρουνούς δακρύων γιά τήν μεγάλη

καί ἄπειρη θυσίας Σου δι΄ ἐμέ τόν ἔνοχο

καί ὑπεύθυνο διά τίς ἀνόσιες πράξεις μου.

     Σέ ὑμνολογῶ μέ ὄ,τι ὑπάρχει μέσα στήν

ψυχή μου. Ἡ ψυχή μου κραυγάζει κραυγές

ἀλαλήτους, πνιγμένη ἀπό τήν ἀφόρητη

πλησμονή εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας

δι΄ ὅσα ὑπέμεινες γιά νά μέ σώσης.

Τό χρεός μου  πρός ἐσέ εἶναι ἄπειρο.

     Μέ ἄφατο δέος στέκομαι ἐμπρός στόν σταυρό Σου.

Σέ βλέπω ἐσταυρωμένο, στήν κατάστασι πού

ἔπρεπε ἐγώ νά εὑρίσκωμαι, γιατί ἐγώ εἶμαι

ὁ ἔνοχος ἑνός τέτοιου θανάτου.

     Ἀλλ΄ ἀνάστηθι λατρεία μου γλυκειά,

διά νά χαρῆ ἠ καρδιά μου καί ἀγαλλιάση

        ἡ ψ υ χ ή μου.