ΣΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΣΚΗΤΙΣΜΟΣ - ΕΡΓΑ Ζ' (ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΠΡΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΠΛΗΘΟΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΣ) ΟΣΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ

Η Μάρθα ήταν η μεγαλύτερη από τις αδελφές και κατά τον Ευαγγελιστή ήταν η κυρία του σπιτιού. Υποδέχεται τον Κύριο στο σπίτι της και ασχολείται με την περιποίησή Του, την ετοιμασία των φαγητών, το στρώσιμο του τραπεζιού και το σερβίρισμα των πιάτων. Η διακονία της είναι μια αδιάκοπη δραστηριότητα. Κι ο σωματικός κόπος καταλαμβάνει κατά κυριότητα τη θέση του στην ασκητική ζωή κάθε μαθητή του Χριστού.

"Η σωματική άσκηση, λέει ο όσιος Ισαάκ ο Σύρος, αναμένει την άσκηση της ψυχής... Αυτός που δεν έχει αναλάβει τη σωματική άσκηση, δεν μπορεί ν' αναλάβει την πνευματική. Η δεύτερη γεννιέται από την πρώτη, όπως ακριβώς το στάχυ προέρχεται από ένα σπόρο που φυτεύεται στη γη.

Ο σωματικός ασκητισμός έχει τα όρια και το τέλος του. Το όριο αυτό και το τέλος αποτελούν την αποφασιστική μετάβαση του ασκητή στον πνευματικό ασκητισμό. Η σταδιακή αυτή μετάβαση στεφανώνεται με μια αποφασιστική μεταβολή. Η διακονία της Μάρθας ολοκληρώθηκε, όταν συμπληρώθηκε η φυσική υπηρεσία της στον Κύριο". (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)