Ο Θρήνος της Μητέρας Παναγίας.

Ο Θρήνος της Μητέρας Παναγίας.

Από το βιβλίο "Θησαυρός Δαμασκηνού, Μοναχού,του Υποδιακόνου και Στουδίτου του  Θεσσαλονικέως.,που γεννήθηκε αρχές του 16ου αι.Μαθητής του υπήρξε και ο Έπιφανής Πατριάρχης Ιερεμίας Β΄ ο Τρανός.

" Ω παιδί μου,γιέ μου αγαπημένε και πεφιλημένε.΄Ω, παιδί μου  φίλτατον και παμφίλτατον.Παιδί μου, που αφήνεις την Μητέρα σου Μοναχήν ; Ποιον να έχω παραμυθίαν ; Ποιος  να είναι παρηγορία μου ; 

Άλλοίμονον εις εμέ.Τέτοιο  πόνο να έχω τώρα . Που είναι ο Γαβριήλ που με είπε το Χαίρε. Τον ήθελα να έλθει να με δεί τωρα.Μου έλεγε ότι η Βασιλεία σου τέλος δεν έχει και τωρα σε βλέπω σαν κατάδικο και σαν δούλο.

Που είναι ο μαθητής σου ο Πέτρος ; Χθες έλεγε ότι θα πεθάνει για σένα και τωρα που το θέλω να με παρηγορήσει, εξαφανίσθηκε.

Άλλοίμονο σε μένα τη μοναχή.Ποιος να σε κλάψει παιδί μου ; θα ήθελα να γίνουν βρύσες τα μάτια μου απο τα δάκρυα μου να κλάψω όσο θέλω.Ω,παιδί μου ,παιδί αγαπημένο,άνοιξε το άγιο σου στόμα σου  και παρηγόρησέ με.Άνοιξε τα μάτια σου και δες τη Μητέρα σου πως κλαίει και δακρύζει.Ακούς γιέ μου ;  Ακούς ; 

Που είναι οι μαθητές σου ; Μόνο ο Ιωάννης, ο μαθητής σου,αυτός μόνον σε αγαπά.Έλα γιέ μου Ιωάννη και κλάψε  μετά της μητρός σου.Θρήνησε το Δάσκαλό σου,Όλα τα έθνη να θρηνήσετε μαζί μου και  όλος ο κόσμος να με παρηγορήσει.Να με παρηγορήσουν  τα αναίσθητα βουνά, ο ήλιος και η γη.

Ο καλότυχος Συμεών,όντας Προφήτης, μου το είπε ότι σπαθι δίστομο θα καρφώσει την καρδιά μου και τωρα οι αναστεναγμοί και οι πόνοι εισήλθαν στην καρδιά μου.Έλα Γέροντα Συμεών, να με παρηγορήσεις.Τωρα  θέλω να έλθεις μεδώ  που υποφέρω.

θα ήθελα να σ΄έχω στο σπίτι μου,γιέ μου, να σε κλαίω και να σε αποχαιρετήσω.Φοβάμαι τους Ιουδαίους.Γιε μου η αγάπη σου καίει την καρδιά μου.θα ήθελα να μη σε θάψω,αλλά να σ΄έχω πάντα στο σπίτι μου και να σε κλαίω.Ώ, γένος των φθονερών και πονηρών Εβραίων,κάκιστον και παγκάκιστον

Τρισάθλιε Ιούδα,αναίσθητε άνθρωπε γιατί τον πρόδωσες ; Μήπως δεν ένιψε και τα δικά σου πόδια ; 

Άγαπημένε μου γιέ, ανάστα τριήμερος να χαρεί η Μητέρα σου που είναι βουτηγμένη στη θλίψη και στη λύπη και στους διπλούς πόνους.

Δι΄ευχών.