ΠΑΡΑΒΟΛΗ Ο ΓΕΩΡΓΟΣ

 

Μην εξοικονομήσετε χρήματα, αλλά ελπίζουμε στον Θεό

Έζησε ένας καλός και γενναιόδωρος κηπουρός που πίστευε στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι καλούνται ευσεβείς. Γιατί για αυτούς η καλή συμπεριφορά είναι μεγάλη και καλή τιμή. Αυτός ο κηπουρός ήταν τόσο ευσεβής που έδινε ό, τι καλλιεργούσε στον κήπο του ως ελεημοσύνη, και κράτησε πολύ λίγα για τον εαυτό του.

Ο Σατανάς  όμως πλησίασε κρυφά τον κηπουρό και είπε:

- Εξοικονομήστε χρήματα για τις ανάγκες σας, διαφορετικά θα έχετε πρόβλημα στο σπίτι.. Κοιτάξτε, θα γερνάτε ή θα αρρωστήσετε και μετά τι; Μετά από όλα, θα χαθείτε!

Ο κηπουρός δεν γνώριζε, φυσικά, ότι ο Σατανάς ήταν που του το  ψιθύρισε, αποφάσισε ότι το είχε σκεφτεί ο ίδιος αυτήν την ιδέα. Και αυτή η άχρηστη σκέψη, παρεμπιπτόντως, μπήκε στην καρδιά του και κολλήθηκε εκεί σαν ένα μυτερό βέλος.

Το ερώτημα είναι, πώς συνέβη αυτό; Γιατί οι άγγελοι και ο Θεός δεν προστάτεψαν  τον καλό κηπουρό από τα κόλπα του διαβόλου;

Η εξήγηση είναι απλή: Ο ίδιος ο Θεός ήθελε να δοκιμάσει την πίστη του κηπουρού και, τελικά, να την κάνει ακόμα πιο δυνατή. Και πώς, τώρα θα δείτε.

Τότε συνέβη το εξής: ο κηπουρός, αφού υπάκουσε στις δελεαστικές ομιλίες του διαβόλου, άρχισε να εξοικονομεί χρήματα και να συσσωρεύει ένα ολόκληρο πήλινο δοχείο με δαχτυλίδια. Μετά από ένα  χρόνο, το πόδι του άρχισε να πονάει. Έπρεπε να ξοδέψει  τα συσσωρευμένα χρήματα σε γιατρούς. Πέρασε από πολλούς ιατρούς  αλλά τίποτα δεν βοήθησε, οι γιατροί δεν μπόρεσαν να θεραπεύσουν το πόδι του. Τελικά, ένας πολύ έμπειρος γιατρός ήρθε σε αυτόν και είπε:

- Εάν δεν κόψετε το πόδι σας μέχρι το  γόνατο, τότε μπορεί να πεθάνετε.

Ο κηπουρός φοβήθηκε και έπρεπε να συμφωνήσει. Τότε ο γιατρός είπε ότι θα έρθει να κάνει την επέμβαση σε τρεις ημέρες. Το βράδυ, ο κηπουρός ήρθε στα αισθήματά του και άρχισε να κλαίει, λέγοντας:

- Θυμηθείτε, Κύριε, τις ελεημοσύνες που έδωσα όταν δούλευα στον κήπο μου και χρησιμοποίησα τα χρήματα που κέρδισα για να υπηρετήσω τους άρρωστους.

Μόλις το είπε αυτό, τα φτερά Άγγελος του Κυρίου εμφανίστηκε σε αυτόν και φώναξε:

- Πες μου, δεν έχεις εξοικονομήσει χρήματα για τον εαυτό σου τελευταία; Ω, ξέρω ότι σταμάτησες να βασίζεσαι στη βοήθεια του Θεού και άρχισες να ελπίζεις  στο ασήμι. Και πού είναι τώρα; Πέταξε μακριά, διάσπαρτα σαν φύλλα στον άνεμο, σαν σκόνη δρόμου. Σύντομα ο γιατρός θα έρθει και θα κόψει το πόδι σου, και θα είσαι  ανάπηρος για το υπόλοιπο της ζωής σου.

Τότε ο κηπουρός παρακάλεσε:

- Αγαπητέ Άγγελο! Ενώ  έκλαιγε . Ρωτήστε τον  δίκαιο Θεό, ας μην θυμηθεί την παρούσα αμαρτία μου, αλλά  να θυμηθεί την προηγούμενη καλοσύνη μου. Σε τελική ανάλυση, εάν γίνω ανάπηρος, δεν θα μπορώ πλέον να καλλιεργώ φρούτα και λαχανικά και να βοηθάω αυτούς που έχουν ανάγκη.

- Λοιπόν, υπόσχεσαι  να βελτιωθείς;

- Ναι, ναι, υπόσχομαι και δεν θα εξοικονομήσω χρήματα ξανά!

«Λοιπόν λοιπόν», είπε ο Άγγελος. - Θα προσπαθήσω να κάνω ό, τι μπορώ για εσάς.

Και πέταξε. Και ο κηπουρός πέρασε τον υπόλοιπο χρόνο του στην προσευχή και ζήτησε από τον Θεό  έλεος και να του συγχωρήσει την αμαρτία της συσσώρευσης.

Την καθορισμένη ημέρα, ο γιατρός ήρθε με τα όργανα ακρωτηριασμού, αλλά δεν βρήκε τον κηπουρό στο σπίτι. Όταν ρωτήθηκε πού ήταν ο ασθενής, του απαντήθηκε:

- Το πρωί πήγα να δουλέψω στον κήπο.

Ο έκπληκτος γιατρός πήγε εκεί και είδε έναν απόλυτα υγιή κηπουρό που σκάβει με χαρά το έδαφος. Τότε ο γιατρός δόξασε τον Θεό. Κατάλαβε ότι ο Θεός έδωσε τη θεραπεία από μια ασθένεια που δεν μπορεί να θεραπευτεί με κανένα ανθρώπινο μέσο.