Εἰλικρινεῖς Απαντήσεις σε Ἐσχατολογικές Ερωτήσεις (B')

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Π. Ιωάννη Φωτόπουλου

Εφημέριου του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Αττικής

 

 

Ερώτηση 2η:

Ἡ ἐνασχόληση μέ τόν Ἀντίχριστο, τίς μεγάλες δυσκολίες καί τό πιθανό μαρτύριο που θά ὑποστοῦν οἱ Χριστιανοί, δημιουργοῦν φόβο, ἄγχος καί ἀνασφάλεια σέ ὅσους τά ἀκοῦνε. Μερικοί δέν μποροῦν νά κοιμηθοῦν καί ἄλλοι θεωροῦν μάταιο νά ἀσχοληθοῦν μέ τή δουλειά τους, τή μόρφωση καί ἀποκατάσταση τῶν παιδιῶν τους. Μήπως, λοιπόν θά ἦταν σκόπιμο νά μή γίνονται αὐτές οἱ συζητήσεις ἀλλά νά δοθεῖ ἔμφαση στήν πνευματική ζωή;

 

 

 

Ἀπάντηση:

Ὡς ἕνα βαθμό τά προαναφερθέντα εἶναι ἀληθινά. Κάτι τέτοιες στιγμές σκέπτομαι ἕνα λαϊκό ἀνέκδοτο πού ἐκφράζει τήν ἰσορροπία τοῦ ἑλληνορθοδόξου λαοῦ μας. Ρώτησαν, λέει, μιά φορτωμένη γκαμήλα: "Τί προτιμᾶς; Ἀνηφόρα ἤ κατηφόρα; " Καί ἐκείνη : "Γιατί ; Χάθηκε τό ἴσωμα ; "

 

 

 

Θέλω νά πῶ μ' αὐτό ὅτι χρειαζόμαστε τή μεσαία καί εὐαγγελική ὁδό : Οὔτε ἀδιαφορία καί περιφρόνηση γιά τά αὐξανόμενα σημεῖα τῶν καιρῶν, οὔτε ἄγχος καί φόβο γιά τά ἐπερχόμενα δεινά.

 

Ὑπάρχουν καί πολλοί εὐαίσθητοι ἄνθρωποι πού τρομοκρατοῦνται καί γι'αὐτό χρειάζεται διάκριση καί προσοχή ὅταν μιλοῦμε γιά τά ζητήματα αὐτά. Αὐτή ἡ διάκριση προϋποθέτει νήψη, ἐγρήγορση καί καθαρό νοῦ πού ἐπιτυγχάνονται μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή καί ὅλη τήν πνευματική ζωή.

 

 

 

Ο Γέροντας Παϊσιος - τήν εὐχή του νἄχουμε- αὐτή τήν ὀρθή στάση τήν ἐξέφραζε μέ ἕναν ἀποφατικό ὅρο : "Καλή ἀνησυχία". Γράφει λοιπόν στό κείμενό του "Σημεῖα τῶν καιρῶν" ὅτι:οἱ πνευματικοί ἄνθρωποι...ἔπρεπε νά ἀνησυχοῦν πνευματικά καί νά βοηθήσουν τούς χριστιανούς μέ τήν καλή ἀνησυχία καί νά τούς τονώνουν στήν πίστη, νά νιώθουν θεϊκή παρηγοριά".

 

Ἑπομένως καί ἀ ν η σ υ χ ί α καί κ α λ ή, πρέπει νά ἔχουμε.

 

 

 

Αὐτό σημαίνει ἐνημέρωση γιά τά σημερινά σημεῖα μέ τρόπο ὅμως ἤρεμο καί διαυγῆ, ὥστε νά μποροῦμε νά ἀφομοιώσουμε ὅσα συμβαίνουν καί νά τοποθετηθοῦμε ἀπέναντί τους μέ σταθερότητα καί νηφαλιότητα, μέ πίστη καί σταθερή προσήλωση στόν Χριστό. Πρέπει μέ τή βοήθεια τῆς προσευχῆς νά αὐξήσουμε τήν πίστη μας ὥστε ἡ θεία χάρις νά μᾶς ἐνισχύσει καί νά μᾶς δώσει "θεϊκή παρηγοριά".

 

Ὅμως δέν εἶναι δυνατόν νά κρυβόμαστε ἀπό τόν ἑαυτό μας, σάν τή στρουθοκάμηλο. Εἶναι ἀδύνατο νά μή μιλήσουμε γιά τίς μεθοδεῖες τοῦ Σατανᾶ καί τήν ἀντίχριστη προετοιμασία.

 

 

 

"Τί θά μᾶς πῇ ὁ Χριστός; " ρωτάει ὁ π. Παϊσιος. "ὑποκριταί, τό μέν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τά δέ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;"

 

Ἐπειτα μέ τή λογική αὐτή δέν θά πρέπει νά μιλᾶμε καί γιά ἄλλα "δυσάρεστα" πού περιέχει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ δηλ. γιά τίς θλίψεις και τούς πειρασμούς τῶν ἀγωνιζομένων χριστιανῶν γιά τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ καί τά μαρτύρια τῶν Ἁγίων καί γιά τήν φοβερά Κρίση καί τήν Κόλαση. Ὅμως ὁ Κύριος μᾶς Ἰησοῦς Χριστός ἐπανειλημμένα ὁμιλεῖ ἀπό ἀγάπη σέ μᾶς γιά ὅλα αὐτά.

 

 

 

Ἀς ἀφήσουμε λοιπόν τά ...ἀγαπολογικά κηρύγματα πού εἶναι ἄδεια καί ψυχοφθόρα κι ἄς μελετήσουμε μέ προσοχή τήν Ἀγία Γραφή καί τή διδασκαλία τῶν Ἀγίων μας γιά βρισκόμαστε σέ ἀσφαλῆ δρόμο.

 

Τέλος μή λησμονοῦμε ὅτι ὁ νικητής εἶναι ὁ Χριστός ὅτι ἠ ἀνάστασή Του εἶναι ἠ ἐγγύηση καί τῆς δικῆς μας Ἀναστάσεως. Καί ὁ Γέρων Παϊσιος τό κείμενό του τό ἀρχίζει μέ ἕνα ἐλπιδοφόρο δίστιχο : 'Μετά ἀπό τήν μπόρα τήν δαιμονική, θά ἔλθῃ ἡ λιακάδα ἡ θεϊκή" .

 

 

 

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Π. Ιωάννη Φωτόπουλου

 

Εφημέριου του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Αττικής

 

Πηγή: Ορθόδοξο Παρατηρητήριο