Ὁ Χριστὸς µίλησε στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς Του ἀξιοποιώντας τὸν τρόπο τῆς ζωῆς τους.

Ὁ Χριστὸς µίλησε στοὺς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς Του 

ἀξιοποιώντας τὸν τρόπο τῆς ζωῆς τους. 

Οἱ ἄνθρωποι ἦταν ἁλιεῖς, ἦταν γεωργοὶ καὶ ἀγρότες, 

ἦταν οἰκογενειάρχες. Μέριµνά τους ἦταν ἡ ἐπιβίωση. 

Προβληµατισµός τους ἦταν ἡ φτώχεια. 

Ἔβλεπαν τὴ ζωὴ στὴν προοπτικὴ 

νὰ εὐχαριστήσουν τὸν Θεὸ στὸν ὁποῖο πίστευαν, 

τηρώντας ἔστω καὶ τυπικὰ τὶς ἐντολές Του. 

Τὸ ψωµὶ καὶ τὸ κρασὶ ἦταν ἡ βάση τῆς διατροφῆς τους. 

Ὁ Χριστὸς προσέλαβε τὴ ζωή τους καὶ τῆς ἔδωσε τὴ βάση 

γιὰ νὰ συναντηθεῖ µὲ τὸν Θεὸ στὸ Θεανθρώπινο Πρόσωπό Του. 

Τὸ Σῶµα καὶ τὸ Αἷµα Του δὲν ἦταν ἁπλῶς σύµβολα. 

Ἦταν ὅ,τι τοὺς δόθηκε, γιὰ νὰ κάνουν 

τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ τρόπο καὶ ζωή τους. 

Νὰ γίνουν µέλη τοῦ σώµατος ποὺ ἦταν κοινότητα. 

Πρωτοπρεσβυτέρου Θεμιστοκλῆ Μουρτζανοῦ 

Οἱ νέοι καὶ ἡ θεία Κοινωνία

Τεῦχος 326, Ἰούνιος 2020