Η ΠΑΡΑΒΟΛΉ Ο ΚΛΟΟΥΝ.

 Παραβολή 

Το τσίρκο, που βρίσκεται στα περίχωρα της πόλης, πήρε ξαφνικά φωτιά στη μέση της παράστασης. Ο κλόουν, που ήταν ήδη έτοιμος για την έξοδό του στην αρένα, έτρεξε στον δρόμο για να καλέσει βοήθεια. Έτρεξε στην πλατεία της πόλης και άρχισε να φωνάζει σε όλους: 

- Τρέξτε μαζί μου! Το τσίρκο καίγεται! 

Αλλά οι άνθρωποι μόνο γέλασαν, νομίζοντας ότι αυτό ήταν ένα αστείο που εφευρέθηκε για να προσελκύσει κόσμο στην παράσταση του τσίρκου. Χειροκροτούσαν, ξεσπούσαν στα γέλια. 
- Εάν δεν σβήσουμε τη φωτιά, τότε θα εξαπλωθεί στα χωράφια και το δάσος, και στη συνέχεια στην πόλη! - συνέχισε ο κλόουν, πείθοντας τους ανθρώπους ότι χρειάζονται την άμεση βοήθειά τους, αλλά δεν υπήρξε αποτέλεσμα. Διαβεβαίωσε τους ανθρώπους ότι δεν αστειευόταν και δεν έκανε μια παράσταση τσίρκου, και τα λόγια του ήταν αληθινά. Ξέσπασε ακόμη και σε κλάματα, αλλά αυτό προκάλεσε νέες εκρήξεις γέλιου στο πλήθος. Του φώναξαν: 
- Μπράβο! Μπράβο! 
Εν τω μεταξύ, η φωτιά εξαπλώθηκε, οι φλόγες τυλίξανε όχι μόνο το τσίρκο - τα γειτονικά σπίτια, και στη συνέχεια ολόκληρη η πόλη, ενεπλάκη.
Γιατί εστιάζουμε στα ρούχα και όχι στους ανθρώπους; Βασιζόμαστε στους δεσμούς και την εικόνα. Οι νέοι συχνά παντρεύονται το ρούχο και όχι το άτομο που το φοράει. 

Μπρούνο Φερέρο