Παραβολή ο χωρικός και ο Σταυρός.

 Παραβολή 

Υπήρχε ένας απλός χωρικός που ζούσε με τον κόπο των χεριών του, αλλά κέρδιζε πολύ λίγα: μετά βίας είχε αρκετά για να ταΐσει τον εαυτό του και την οικογένειά του. Μια φορά πήγε στην ακροθαλασσιά, κάθισε σε μια πέτρα και άρχισε να παρακολουθεί καθώς πλησιάζουν στην προβλήτα μεγάλα πλοία με πλούσια αγαθά και μετά πώς αυτά τα εμπορεύματα ξεφόρτωναν και μεταφέρονταν στην πόλη για πώληση. Και η αμαρτωλή σκέψη βυθίστηκε στο κεφάλι του: «Γιατί ο Κύριος έστειλε πλούτο και κάθε είδους ικανοποίηση σε μερικούς ανθρώπους, και άλλους άφησε να ζουν στη φτώχεια;». Και άρχισε να γκρινιάζει για την άθλια παρτίδα του. 

Εν τω μεταξύ, ο μεσημεριανός ήλιος ήταν πολύ καυτός. Ο καημένος άρχισε να νυστάζει και αποκοιμήθηκε ανεπαίσθητα. Και ονειρεύεται ότι στέκεται στους πρόποδες ενός ψηλού βουνού. Ερχεται κοντά του ένας σεβάσμιος γέρος με μακριά γενειάδα και του λέει: 

- Ακολούθησέ με! 

Υπάκουσε και τον ακολούθησε. Περπάτησαν για πολλή ώρα και τελικά έφτασαν σε ένα μέρος όπου κείτονταν πάρα πολλοί σταυροί όλων των ειδών και μεγεθών. Υπήρχαν σταυροί μεγάλοι και μικροί, χρυσός και ασήμι, χαλκός και σίδηρος, πέτρα και ξύλο. Και του λέει ο γέροντας: 

- Βλέπεις πόσοι είναι οι σταυροί; Επιλέξτε οποιοδήποτε για τον εαυτό σας και μεταφέρετέ το στην κορυφή  του βουνού που είδατε μπροστά σας.

Ο απλός μας άνθρωπος κοίταξε τον χρυσό σταυρό: είναι τόσο όμορφος, σαν να έλαμπε ο κόκκινος ήλιος. Αυτός ο σταυρός του άρεσε, και ήθελε να τον πάρει στους ώμους του, αλλά όσο σκληρά κι αν δούλευε, όχι μόνο δεν μπορούσε να σηκώσει αυτόν τον σταυρό, αλλά ούτε και να τον μετακινήσει από τη θέση του. 

«Όχι», του λέει ο γέροντας, «είναι προφανές ότι δεν μπορείς να φέρεις αυτόν τον σταυρό στο βουνό. Πάρτε άλλο ένα - ασημί. Ίσως καταφέρεις να το κάνειε. 

Ο απλός άντρας πήρε τον ασημένιο σταυρό. Αυτό ήταν, είναι αλήθεια, ελαφρύτερο από χρυσό, αλλά και πάλι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα με αυτό. Το ίδιο έγινε και με τους χάλκινους, σιδερένιους και πέτρινους σταυρούς. 

- Δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις, - του λέει ο γέροντας, - πάρε έναν από τους ξύλινους σταυρούς. 

Τότε ο απλός άντρας πήρε τον μικρότερο από τους ξύλινους σταυρούς και τον μετέφερε εύκολα και γρήγορα σε εκείνο το βουνό. Χάρηκε που βρήκε επιτέλους έναν σταυρό σύμφωνα με τις δυνάμεις του και ρώτησε τον σύντροφό του:

- Και ποια θα είναι η ανταμοιβή μου για αυτό; 

- Για να κρίνετε εσείς ο ίδιος πώς θα σας ανταμείψω, - του απάντησε, - θα σας αποκαλύψω τι είδους σταυρούς είδατε. Ο χρυσός σταυρός που σου άρεσε τόσο στην αρχή είναι ο βασιλικός σταυρός. Σκέφτεσαι μόνος σου: πόσο καλό και εύκολο είναι να είσαι βασιλιάς. Αλλά δεν καταλαβαίνεις ότι η τσαρική εξουσία είναι ο πιο βαρύς σταυρός. Και ο ασημένιος σταυρός είναι ο σταυρός όλων όσων έχουν επενδυθεί με δύναμη, είναι ο σταυρός των ποιμένων της Εκκλησίας του Θεού, ο σταυρός των πλησιέστερων υπηρετών των τσάρων. Όλοι τους έχουν επίσης πολλές έγνοιες και στενοχώριες.

Ο χάλκινος σταυρός είναι ο σταυρός όλων εκείνων στους οποίους ο Θεός έστειλε πλούτο. Τους ζηλεύεις και σκέφτεσαι πόσο ευτυχισμένοι είναι. Και είναι πιο δύσκολο για τους πλούσιους να ζήσουν παρά για σένα. Εσείς, μετά από τους κόπους σας, μπορείτε να κοιμηθείτε με ασφάλεια: κανείς δεν θα αγγίξει την άθλια καλύβα σας και το μικρό σας καλό. Και ένας πλούσιος πάντα -μέρα νύχτα- φοβάται μήπως τον εξαπατήσει, τον ληστέψει ή βάλουν φωτιά στο σπίτι του. Επιπλέον, ο πλούσιος θα δώσει την απάντησή του στον Θεό για τον πλούτο του: πώς χρησιμοποιεί τον πλούτο του. Και αν συμβεί πρόβλημα, ο πλούσιος εξαθλιώνεται: πόσες θλίψεις θα τον βρουν τότε! Να ο σιδερένιος σταυρός είναι ο σταυρός των στρατιωτικών ανθρώπων. Ρωτήστε αυτούς που έχουν πάει στον πόλεμο και θα σας πουν πόσο συχνά χρειάστηκε να περάσουν νύχτες σε γυμνό, υγρό χώμα, να αντέξουν την πείνα και το κρύο. Ο πέτρινος σταυρός είναι ο σταυρός του λαού των εμπόρων. Σου αρέσει η ζωή τους γιατί δεν χρειάζεται να δουλεύουν Τι νομίζετε? Δεν συμβαίνει όμως ένας έμπορος να διασχίσει τη θάλασσα, να ξοδέψει όλο του το κεφάλαιο σε αγαθά, και όλα τα αγαθά να χαθούν από ναυάγιο, και ο δύστυχος έμπορος να επιστρέψει στο σπίτι ένας εντελώς φτωχός; Αλλά ο ξύλινος σταυρός που σήκωσες τόσο εύκολα στο βουνό είναι ο σταυρός σου. Παραπονιέσαι ότι η ζωή σου είναι δύσκολη, αλλά τώρα βλέπεις ότι είναι πολύ πιο εύκολη από τη ζωή των άλλων ανθρώπων. Ο Κύριος που διαβάζει την καρδιά ήξερε ότι σε οποιαδήποτε άλλη βαθμίδα και θέση θα καταστρέψεις την ψυχή σου, έτσι σου έδωσε τον πιο ταπεινό σταυρό, τον πιο ελαφρύ - έναν ξύλινο σταυρό. Πήγαινε, λοιπόν, και μη μουρμουρίζεις εναντίον του Κυρίου Θεού για τον φτωχό σου κλήρο. Ο Κύριος δίνει στον καθένα έναν σταυρό ανάλογα με τις δυνάμεις του - πόσους μπορεί να κουβαλήσει. 

Με τα τελευταία λόγια του γέροντα, ο χωρικός ξύπνησε, ευχαρίστησε τον Θεό για το εύληπτο όνειρο και από τότε δεν μουρμούρισε ξανά κατά του Θεού.