Έχουμε ξεχάσει πώς να δεχόμαστε δώρα.

Έχουμε ξεχάσει πώς να δεχόμαστε δώρα. Καταναλώνουμε τα δώρα του Θεού ως δεδομένα και είμαστε λίγο απογοητευμένοι που ο Θεός δεν μας έχει δώσει κάτι. Λάβαμε αμύθητους θησαυρούς από τον Θεό: τη ζωή, την ικανότητα να αγαπάμε, να είμαστε φίλοι, να σκεφτόμαστε, να αναπνέουμε. Λάβαμε ως δώρο από τον Θεό όλες τις ομορφιές του κτιστού κόσμου - δέντρα, βουνά, ουρανό, αστέρια. Αλλά δεν τα αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά ως δώρο και επομένως δεν ξέρουμε πώς να ευχαριστήσουμε τον Θεό - για τους συγγενείς και τους φίλους μας, για τα παιδικά γέλια, για τα κλαδιά των δέντρων, για την ανάσα του ανέμου, για την ευκαιρία να προσευχόμαστε Θεός.

 

 

Μη γνωρίζοντας πώς να ευχαριστήσουμε, δεν λαμβάνουμε άλλα δώρα.

 

Αρχιμανδρίτης Σάββα (Gamaliy).