ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΟΜΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΜΝΗΣΙΚΑΚΊΑΣ

 

ΠΕΡΙ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑΣ ....

 Ο  μοναχός Ιωάννης Κλίμακος λέει ότι η αγανάκτηση καταστρέφει την πνευματική ζωή. Είναι αλήθεια ότι μια ελαφρώς διαφορετική έκφραση: όχι αγανάκτηση αλλά μνησικακία. Αλλά αυτές είναι πολύ κοντινές έννοιες. Και τώρα δείτε μεε ποια ακριβώς λόγια χαρακτηρίζει αυτό το πάθος ο άγιος πατέρας:

« Η μνησικακία είναι η σκουριά της ψυχής, το σκουλήκι του νου, η ντροπή της προσευχής, η καταστολή της προσευχής, ένα καρφί που χώνεται στην ψυχή, ένα δυσάρεστο συναίσθημα, που αγαπιέται στη θλίψη και τη χαρά».

Ένα άτομο που έχει υποκύψει σε μια προσβολή δεν μπορεί πλέον να προσφερθεί καθαρά. Η μνησικακία τον βασανίζει σαν καρφί που χώνεται στην ψυχή του και καταστρέφει την ειρήνη του.

Ειπώθηκε για έναν γέροντα, τον πατέρα Θεοδόσιο από τον Καρούλσκ, ότι στα νιάτα του γνώριζε τη γλυκύτητα της προσευχής. Η προσευχή συνεχιζόταν ακατάπαυστα στην καρδιά του. Όμως μια μέρα έχασε ξαφνικά αυτή τη χάρη. Γιατί συνέβη αυτό; Διότι άρχισε να αγανακτεί με έναν μοναχό  που τον ενόχλησε. Η καρδιά του γέμισε αμαρτωλά συναισθήματα και η προσευχή τον εγκατέλειψε.

Κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και σε εμάς. Και για εμάς τα πιο μικρά αδικήματα δεν είναι καθόλου ασήμαντα. Οποιοσδήποτε  πρέπει να καταπολεμηθεί σαν αμαρτία που μας απομακρύνει από τον Θεό.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν είναι κακό να προσβάλλονται. Τους φαίνεται ότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου είναι απλά αδύνατο να μην προσβληθούν. «Τελικά πληγώθηκα! Μου είπαν! Μου  έκαναν αυτό!». Αλλά στην πραγματικότητα, η προσβολή είναι πάντα κάτι αντίθετο με τη χριστιανική παράδοση, είναι πάντα αμαρτία.

 Και, ίσως, θυμάστε πώς αντιμετώπιζε τήν μνησικακία ο μοναχός Zosima (Verkhovsky). Στο καταστατικό της ερήμου Trinity- Odigitrieva , κληροδότησε ότι όλες οι αδελφές το βράδυ ζητούν συγχώρεση και διασκορπίζονται στα κελιά τους μόνο «με ειρηνικό πνεύμα σε όλους». Ο πατέρας διέταξε τις αδερφές που μάλωναν και δεν ήθελαν να ζητήσουν συγχώρεση να μην τους δώσουν φαγητό.

Και θα ήθελα όλοι μας να έχουμε μια τέτοια εσωτερική στάση - να μην προσβάλλουμε ποτέ. Αυτή είναι μια από τις καλύτερες, πιο γόνιμες πνευματικές πράξεις! Ο Γέροντας Ιωσήφ o Ησυχαστής έγραψε: Και καλό θα ήταν να προσπαθούμε συνεχώς, ακόμα και στις πιο μικρές καταστάσεις, νά ασκούμαστε στην καταπολέμηση της αγανάκτησης. Κάθε άτομο έχει πολλούς λόγους για αυτό κάθε μέρα. Για παράδειγμα, πήραν κάτι χωρίς να ρωτήσουν. Ή είπαν κάτι δυσάρεστο, αν κάποιος μας γέλασε, ή ξέχασε το αίτημά μας. Και είναι πολύ σημαντικό σε όλες αυτές τις καταστάσεις να διατηρούμε την ψυχική μας ηρεμία, να μην αγανακτούμε. Η καταπολέμηση της αγανάκτησης είναι πολύ σημαντική γιατί έτσι πολεμάμε τον εγωισμό μας, με όλα τα πάθη

«Δεν κερδίζει ο έξυπνος, ο ευγενής, ο καλλίφωνος ή ο πλούσιος, αλλά αυτός που προσβάλλεται και ταπεινώνεται. Καθαρίζεται και φωτίζεται περισσότερο από άλλους. Φτάνει σε υψηλό μέτρο. Είναι ακόμα εδώ - μέσα στον παράδεισο».

Και δεν υπάρχει πιο όμορφος άνθρωπος από αυτόν που ταπεινώνεται, υπομένει και προσεύχεται Αυτός  είναι ο πραγματικός Χριστιανός. Αυτό δείχνει την ομορφιά και την αρχοντιά της ψυχής του.

Ηγουμένη ΔΟΜΝΙΚΑ