Γιατί κάποιοι Άγιοι μοιάζουν;

Γιατί κάποιοι Άγιοι μοιάζουν;

Το Νοέμβρη του 2002 επιστρέφοντας ο π. Γεράσιμος Φωκάς από το μνημόσυνο του π. Ιακώβου Τσαλίκη, μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής:

Εκοιμήθη ο πατήρ Ιάκωβος ο Τσαλίκης, αυτή η μεγάλη φυσιογνωμία, αυτή η φωτεινή προσωπικότητα, αυτός ο σύγχρονος Άγιος της εποχής μας την ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου 1991 και τελέσθηκε το μνημόσυνο προχθές. Και τι σημαίνει μνημόσυνο; Μνήμη, το ενάντιο της λήθης. Χιλιάδες, αδελφοί μου, ο κόσμος. Και κάνει εντύπωση, μετά από τόσα χρόνια να προστρέχει τόσο ο κόσμος. Γιατί; Έχει αισθητήριο. Όλος αυτός ο κόσμος είχε ευεργετηθεί παντοιοτρόπως από τον π.Ιάκωβο, έχει ακούσει, έχει διαβάσει, έχουν κυκλοφορήσει τα βιβλία της αγίας βιοτής του. Θαυματουργεί προ της κοιμήσεώς του, αλλά και μετά. Και όλες αυτές οι χιλιάδες που ήρθαν να προσκυνήσουν στον τάφο του κατάλαβαν και νιώθουν ότι σε λίγα χρόνια θα πάψουν τα κόλλυβα, θα σταματήσουν τα μνημόσυνα και θα αρχίσει η Εκκλησία να ψάλλει: «Άγιε του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών». 

Αυτός ο άνθρωπος, ο πατήρ Ιάκωβος ο νέος ασκητής, όπως ονομάζεται, γεννήθηκε το 1920 στα αγιασμένα χώματα της Μικράς Ασίας. Με πολλή λύπη λέω ότι ίσως είναι από τους τελευταίους, μετά την παράδοση εις τους Τούρκους, μετά από 3000 χρόνια ζωής της Ιωνίας, ίσως να είναι από τους τελευταίους αγίους των αγιασμένων πατρίδων, των λησμονημένων. Ανατράφηκε από πολύ ευσεβείς γονείς στη Φαράκλα της Ευβοίας, πρόσφυγες από την Μικρά Ασία. Έχω μιλήσει πολλές φορές για τον άνθρωπο αυτό. Όλη η ζωή του ήτανε μια άσκηση, μια ταπείνωση, μια υπακοή. Έζησε εκεί στο μοναστηράκι στον Όσιο Δαυίδ στη Βόρειο Εύβοια σαράντα χρόνια με υποδειγματική μοναχική ζωή, δεκαέξι έτη ηγούμενος της μονής και έκανε το μοναστήρι, που ήταν άσημο, ξακουστό. Έκανε τη Μονή του Οσίου Δαυίδ φάρο της Ορθοδοξίας. Με την υπομονή στις ασθένειες, με την πραότητα, με την καρτερία του, αναδείχθηκε ισοστάσιος των παλαιών ασκητών. Γι αυτό ο Θεός τον επροίκισε με προορατικό και διορατικό χάρισμα και με την προσευχή του εστήριξε και εθεράπευε και θεραπεύει πολλούς. Ένας στύλος αρετών, φωτίζει τη γενιά μας τη σκοτισμένη.

Και έφυγε από τον κόσμο αυτό τον μάταιο για να κάνει τα δικά του εισόδια εις τον Ουρανό. Πόσα μπορεί να πει κανείς για τον π. Ιάκωβο. Ας σταθούμε στο ακόλουθο: Ένας διάκος από το Κουτλουμούσι είχε πάει να τον δει προ παραμονή των Εισοδίων της Θεοτόκου. Και όταν ετοιμάσθηκε ο π. Γεννάδιος να φύγει, πολύ γνωστός μου, του είπε: «Κάτσε για να μ’ αλλάξεις». Ο π. Γεννάδιος δεν κατάλαβε τι έλεγε ο Γέροντας, ο ίδιος όμως ο Γέροντας ήξερε τι έλεγε. Και πράγματι, έφυγε η ψυχή του σαν πουλάκι, εκοιμήθη όλως αιφνιδίως την ημέρα της Παναγίας 21 Νοεμβρίου και πράγματι τον άλλαξε κεκοιμημένο ο π. Γεννάδιος...

Κωνσταντίνος Συμπουρας