Στην εμπειρία της προσευχής θεραπεύονται οι ψυχές μας

 

Ο Γιούριϊ Βλαδίμηροβιτς Γκουμέννιϊ, διευθυντής εργοστασίου ηλεκτρικών μικροσυσκευών, μιλάει για τον γέροντα Ηλία (Νοζντρίν):

 

– Θυμάμαι, πως ο Μπορίς Κορτσέβνικοβ (τηλεπαρουσιαστής ορθόδοξου τηλεοπτικού καναλιού - ΣτΜ) ζητούσε από τον παππούλη Ηλία βοήθεια για ένα κοριτσάκι. Είχε καρκίνο. Είχε πάει στη Γερμανία για θεραπείες. Εκεί, την χειρούργησαν, πήραν βλαστοκύτταρα, έκαναν χημειοθεραπείες… Αλλά, δεν παρατηρούνταν θετική εξέλιξη. Οι Γερμανοί γιατροί αποφάσισαν να κάνουν ακόμα μια προσπάθεια και να μεταμοσχεύσουν τα βλαστοκύτταρα του πατέρα της. Άρχισαν να συμβουλεύονται Αμερικανούς συναδέλφους, αλλά εκείνοι τους απέτρεπαν: «Δεν υπάρχει προοπτική. Επιβιώνουν ένα-δύο τοις εκατό των ασθενών…»  

 

Οπότε, οι γονείς αυτού του κοριτσιού παίρνουν τηλέφωνο και λένε ότι θέλουν να δουν τον πατέρα Ηλία και ότι για αυτούς είναι η «τελευταία ελπίδα»… Ο παππούλης τότε ταξίδευε συνέχεια και δε θα ήταν εύκολο να τον βρουν. Αλλά, αισθάνομαι ότι οι γονείς είναι άκρως ανυποχώρητοι στην παράκλησή τους. «Τελικά, ξεκινάμε!» - με φέρνουν προ τετελεσμένου γεγονότος. Αποφάσισαν να ταξιδέψουν από τη Γερμανία μαζί με το κορίτσι. Το μόνο που μπορούσα να τους πω ήταν: «Όπως τα φέρει ο Κύριος». Τι άλλο μπορούσα να τους πω;

 

Κάποια στιγμή διαπιστώνω ότι πλησιάζουν και από το πουθενά, απροσδόκητα, εμφανίζεται και ο παππούλης!

 

Θυμάμαι, ήμασταν όλοι μαζί: Ο πατήρ Ηλίας, η μαμά, το κορίτσι και εγώ. Η μαμά απευθύνεται στον παππούλη, σύντομα του διηγείται την περίπτωση και τον ρωτάει: «Να κάνουμε και άλλο χειρουργείο;»

 

Ξαφνικά ο γέροντας λέει: «Να προσεύχεστε στην Μητέρα του Θεού! Είναι εδώ!» - και γυρίζει… προς την Θεοτόκο, που ήταν εκεί

 

«Ξέρετε τί! – λέει ξαφνικά ο γέροντας, ο οποίος μέχρι τότε στεκόταν σιωπηλός, σκυμμένος και προσευχόμενος. – Μην κάνετε τίποτα! Τίποτα! Να προσεύχεστε στην Μητέρα του Θεού! Είναι εδώ τώρα!» - και γυρίζει ώστε να απευθυνθεί με όλο του το είναι προς την Θεοτόκο, που στεκόταν, ανάμεσα στη μαμά του κοριτσιού και εμένα…

 

Η ψυχή μου συγκλονίστηκε! Αισθάνθηκα πολύ έντονα την παρουσία της Μητέρας του Θεού. Δεν μπορώ να περιγράψω, σε τι δέος και ποια χαρά βυθίζεται η ψυχή σου, ξαφνικά!

 

«Να προσεύχεστε σε Αυτήν!» - ακούω με την άκρη του αυτιού μου να επαναλαμβάνει ο παππούλης …

 

Άκουσαν τον γέροντα και άρχισε η βελτίωση. Πρόσφατα μας τηλεφώνησαν. Το κορίτσι δεν θεραπεύτηκε πλήρως, αλλά παρουσίασε τη «θετική εξέλιξη», την οποία δεν είχαν καταφέρει όλες οι προηγούμενες ακριβοπληρωμένες θεραπείες.

 

Και το σημαντικότερο ήταν η εμπειρία της προσευχής. Ο παππούλης μετακίνησε τις προσδοκίες της καρδιάς τους από τον ίδιο ως «τελευταία ελπίδα» - «μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων» (Ψαλ.145: 3)… - προς την Ίδια την Δέσποινα του Ουρανού και της Γης. Οι ψυχές μας θεραπεύονται με την εμπειρία της προσευχής. Αυτό είναι το πιο σημαντικό.