ΠΑΡΑΒΟΛΉ Ο ΦΑΝΟΣΤΑΤΗΣ

Παραβολή 

Πόσες ιστορίες θα μπορούσε να πει ένας φανοστάτης, πόσους διαφορετικούς ανθρώπους που περνούσαν, βγαινουν ραντεβού, σκοντάφτουν, υποφέρουν και γεμάτους χαρά, έχει δει. Πολλά πεπρωμένα και πρόσωπα περασαν μπροστά του σε χιονοθύελλα  σε βροχή και ζέστη. 

Κατά τη διάρκεια της ημέρας, κανείς δεν τον παρατήρησε και τη νύχτα δεν τίμησαν την προσοχή. Σκεφτείτε μόνο, έναν πυλώνα. Κρατούσε όμως διακριτικά και ανιδιοτελώς το ρολόι του. Έλαμπε αδιακρίτως για όλους, φωτίζοντας το δρόμο δίνοντας λίγη ζεστασιά και ελπίδα. 

Η καλοσύνη είναι πάντα σιωπηλή. Αυτή η ακαρδία και ο εγωισμός αναζητούν ευκαιρίες να εκφραστούν, να επιβληθούν, να εμφανιστούν σε όλο τους το «δόξα», να ηχήσουν σε πλήρη ένταση. 

Η καλοσύνη είναι ταπεινή, δεν καταλαβαίνει τις πτήσεις και τις πράξεις των άλλων, δεν στιγματίζει, δεν διδάσκει. Εγκαταλείπει αθόρυβα το «εγώ» της, ξεφεύγει από τις προτιμήσεις, τα γούστα της και δίνεται χωρίς να κοιτάζει πίσω στους γείτονές της. 
Η καλοσύνη κατοικεί σε μια καρδιά που μπορεί να πεθάνει για να ζήσει ένας άλλος. 

Μητροπολίτης Αντώνιος (Pakanich)