Αγαπητέ μου Άγιε (+)Πρωτεπιστάτα π. Παύλε πολύ θα μου λείψουν τα απογεύματα στο μαγαζί μας και οι κουβέντες μας. Καλό παράδεισο κ καλή αντάμωση !!!

Αγαπητέ μου Άγιε (+)Πρωτεπιστάτα π. Παύλε πολύ θα μου λείψουν τα απογεύματα στο μαγαζί μας και οι κουβέντες μας. Καλό παράδεισο κ καλή αντάμωση !!!

Μικρὴ Βιογραφία.

Ὁ Γερω-Παῦλος ἐγεννήθη κατὰ τὴν 1η Φεβρουαρίου τοῦ ἔτους 1954 εἰς τὸν Ν. Ἄρτης τῆς Ἠπείρου. 

Γόνος πολυτέκνου οἰκογενείας, ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, μεγάλωσε ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου, κυρίως γαλουχηθεὶς ἀπὸ τὴν «εὐλογημένη μητέρα» του, ὅπως συχνὰ μοῦ ἀνέφερε. 

Σπούδασε εἰς τὴν Ἀθῆνα, καὶ ἦταν πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς Νομικῆς σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, καὶ μὲ μεταπτυχιακὸ τίτλο. 

Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν σπουδῶν του διέμενε εἰς τὸ νεόκτιστον Ἱ. Ἡσυχαστήριον τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος, στὸ Μήλεσι Ἀττικῆς, ὅπου εἶχε τὴν ἰδιαιτέρα εὐλογία νὰ ἐγκαταβιώνει παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, χωρίζοντάς τους ἕνα ἁπλοῦν παραπέτασμα ἀπὸ γυψοσανίδα.

Τὰ βιώματα καὶ οἱ ἐμπειρίες του ἀπὸ τὸν Αγιο Πορφύριο ἀναρίθμητες. 

Κατὰ καιροὺς στὶς συναντήσεις μας, εἴτε ἐντός, εἴτε ἐκτὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τοῦ ζητοῦσα μὲ ἐπιμονή, νὰ μοῦ διηγηθῇ κάποια νέα ἱστορία, τόσο μὲ τὸν Αγιο Πορφύριο, ὅσο καὶ μὲ τοὺς, Αγιο Παΐσιο, τὸν ὁποῖον ἐπεσκέπτετο συχνὰ στὴν Παναγοῦδα γιὰ πνευματικὲς συμβουλές, καὶ Άγιο Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη, ὁ ὁποῖος εἶχε προείδει τὴν μοναχική του κλίσι μὲ τὸν ἑξῆς θαυμαστὸ τρόπο. 

Ἐπισκεπτόμενος, ὡς λαϊκὸς ακόμη, τὰ Κατουνάκια προκειμένου νὰ πάρῃ τὴν εὐχή του, ὁ Αγιος Γέρων Ἐφραὶμ τοῦ εἶπε πῶς: «ἐσὺ εἶσαι τῆς ἰδικῆς μας οἰκογενείας, καὶ τῆς ἰδικῆς μας γειτονιᾶς», ἐννοῶντας τόσο τὴν Μοναχικὴ οἰκογένεια, ὅσο καὶ τὴν Ἱ. Μονὴ Μεγίστης Λαύρας, στὴν ὁποίαν ἀνήκουν διοικητικῶς τὰ ἀσκητικὰ Κατουνάκια. 

Ἐπισκεπτόμενος ἀργότερα, ὡς μοναχὸς πλέον, τὸν Άγιο Ἐφραὶμ τὸν Κατουνακιώτη, ἐκεῖνος τὸν συνεβούλευε: «π. Παῦλε, νὰ θυμᾶσαι δύο πράγματα σὲ ὅλη σου τὴν μοναχικὴ βιοτὴ ἀπὸ ἐδῶ καὶ μετά… 

α) Μὲ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας ἐξαφανίζεται ὁ πειρασμός, ὄχι μόνον μέσα ἀπὸ τὸ δωμάτιό σου, ἀλλὰ ἀπὸ ὁλόκληρο τὸ οἰκοδομικὸ τετράγωνο, καὶ 

β) μπορῶ νὰ διακρίνω ἀπὸ τόσο μακριά, πῶς στὶς πολυκατοικίες τῶν Ἀθηνῶν κατοικοῦν Άγιοι, τοὺς ὁποίους δὲν μπορεῖ νὰ πλησιάσῃ πνευματικὰ ἀκόμη καὶ ὁ πιὸ ἐνάρετος μοναχὸς τοῦ Ἁγίου Ὄρους». 

Οἱ φράσεις αὐτὲς ἐντυπώνονται καλὰ μέσα του, καὶ πολλὰ χρόνια ἀργότερα τὶς μοιράζεται μαζί μου ὡς προσωπικὴ συμβουλὴ γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή.

Κατὰ τὰ φοιτητικά του χρόνια, καὶ συγκεκριμένα στὸ τελευταῖο ἔτος τῆς Θεολογικῆς σχολῆς, κατὰ τὴν ἐξεταστικὴ περίοδο, ἕνα ἀπόγευμα διάβαζε, στὸν προαύλιο χῶρο τοῦ Ἡσυχαστηρίου, ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ δύσκολα καὶ στριφνὰ μαθήματα, ὅπως μοῦ περιέγραφε. 

Τὴν ἑπομένη ἡμέρα ἦταν ἡ ἐξέτασις στὸ μάθημα αὐτό. Ὁ Άγιος Πορφύριος κάποια στιγμὴ ἄνοιξε τὸ παράθυρο τοῦ κελλιοῦ του στὸν 2ο ὄροφο, καὶ τὸν εἶδε νὰ μελετάῃ. 

Ἀκολούθησε ἡ ἑξῆς στιχομυθία μεταξύ τους:

-   Ἀκόμη δὲν τελείωσες μὲ τὸ διάβασμα;

-  Ὄχι Γέροντα. Εἶναι πολὺ δύσκολο τὸ μάθημα, καὶ δὲν ἔχω κατορθώσει νὰ ἀφομιώσω τὴν ὕλη. Εἶναι 550 σελίδες τοὐλάχιστον τὸ βιβλίο. 

-   Πήγαινε στὴν σελίδα 447, καὶ δὲς τὴν 2η παράγραφο. Δὲν ἀναφέρει κάπου περὶ τῆς συνεργείας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

-    Μάλιστα Γέροντα.

-    Διάβασέ το αὐτὸ πολὺ καλά…

Ὅπως μοῦ διηγήθηκε ἔπειτα ο Γερω – Παῦλος, τὴν ἑπομένη, στὴν ἐξέτασι τοῦ μαθήματος, ἔπεσε αὐτὸ ἀκριβῶς τὸ θέμα. 

Ὁ Άγιος Πορφύριος τοῦ ὑπέδειξε ἐπακριβῶς τὴν σελίδα, τὴν παράγραφο καὶ τὸ θέμα.

Παρόμοια πολλὰ περιστατικά, καὶ μὲ τὸν Άγιο Παΐσιο, τὰ ὁποῖα δυστυχῶς, λόγῳ τῆς ἐκτάσεώς των, δὲν μποροῦμε νὰ περιγράψουμε αὐτὴν τὴν στιγμή. 

Κάποια φορά, καὶ λόγῳ τῆς πνευματικῆς μου ἀφέλειας καὶ ἀνωριμότητος, οἱ ὁποῖες καλὰ κρατοῦν ἕως τῆς σήμερον, τὸν ἐρώτησα στὸ προαύλιο τῆς Ἱ. Μονῆς Μεγίστης Λαύρας, σὲ κάποια ἀπὸ τὶς ἐπισκέψεις μου:

- Γέροντα, ποιός κατὰ τὴν γνώμη σας εἶναι ὁ μεγαλύτερος 

- Άγιος τῆς Ἐκκλησίας;

Μοῦ ἀπήντησε ἀκαριαῖα, δίχως δεύτερη σκέψι, ἂν καὶ ἡ ἐρώτησις ἀφελεστάτη.

- Ὁ  Άγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός! 

- Γιὰ ποιόν λόγο Γέροντα;

- Διότι διεφύλαξε τόσο τὴν Πίστιν, ὅσο καὶ τὴν Παιδείαν τοῦ Γένους.

Ἀντὶ ἐπιλόγου.

Ὁ Γερω – Παῦλος, ἦταν ἁπλοῦς ὡς ἄνθρωπος, αὐθόρμητος, μὲ γνησία εἰλικρίνεια σὲ κάθε εἴδους γνώμη τὴν ὁποία ἐξέφραζε, καὶ μὲ μεγάλη διάκρισι στὰ πνευματικὰ θέματα, χωρὶς νὰ ἐπιβάλεται μὲ τρόπο καὶ λόγο κηρυκτικό. 

Διέθετε πηγαῖο καὶ ἀστείρευτο χιοῦμορ, χωρὶς τυπολατρεῖες, καὶ δίχως αὐτὸν τὸν ἐπιτηδευμένο εὐσεβισμό, ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ γενικὰ σὲ ὅλους μας. 

Συνέγραψε ἀρκετὰ βιβλία, μεταξὺ τῶν ὁποίων ὁ πλήρης βίος τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου τοῦ Ἀθωνίτου, ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ Κουκουζέλης, ὁ Ὅσιος Νεκτάριος ο Ἁγιορείτης, ὁ Ὅσιος Νήφων ὁ Καυσοκαλυβίτης, ὁ Ὅσιος Μιχαὴλ ὁ Μαλεΐνος, ὁ Ὅσιος Παῦλος ὁ ἐν Λάτρῳ, ὁ Προηγούμενος Χρυσόστομος Λαυριώτης, ἡ Ἱστορία τῆς ἀδελφότητος Ἰωασαφαίων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, καὶ τέλος τὸ Λαυριωτικὸν Ἁγιολόγιον, γιὰ τὸ ὁποῖο ἐργάσθηκε πολλὰ ἔτη μέσα στὰ πολυπληθῆ συγγράμματα τῆς βιβλιοθήκης τῆς Μεγίστης Λαύρας, πρὸς ἀναζήτησιν βιογραφικῶν στοιχείων τῶν Ἁγίων τῆς μονῆς τῆς μετανοίας του.

Ὡς Πρωτεπιστάτης δέ, ἔχαιρε τῆς ἐκτιμήσεως ὁλοκλήρου τῆς Μοναστικῆς Πολιτείας τοῦ Ἄθω, καθώς, μὲ τὶς κατὰ καιρὸν ἀποφάσεις, ἐδήλωνε καὶ ἔθετε ὡς προτεραιότητα τὸ Ὀρθόδοξον φρόνημα, καὶ τὶς ἁγιορειτικὲς παραδόσεις ποὺ ἔρχονται ἀπὸ τὸ μακρινὸ παρελθόν.

π. Παῦλε,

μέσῳ τῆς μακροχρονίου γνωριμίας μας, ὠφεληθήκαμε πολλαπλῶς, ἀλλὰ ταυτόχρονα, μὲ τὴν ξαφνικήν σου κοίμησιν, ἀπολέσαμε αὐτὴν τὴν εὐλογημένη σου παρουσία, τόσο ἀπὸ τὸ σπιτικό μας, ὅσο καὶ κατὰ τὴν παρουσία μας στὸ Ἁγιώνυμον Όρος.

Σὲ εὐχαριστοῦμε γιὰ ὅλα ἀγαπημένε μας Γέροντα, προσευχόμαστε διὰ τὴν ἀνάπαυσιν τῆς εὐλογημένης ψυχῆς σου, καὶ εὐχομεθα ὁ Άγιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης νὰ σὲ ἀναδείξῃ στὴν χορεία τῶν Ἁγίων μοναχῶν τῆς Μονῆς του. 

Καλὴν Ἀνάστασιν

https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/46933-eis-mnimosynon-anafora-tou-gero-paylou-lavriotou