Στις αταπείνωτες μέρες μας όπου η αρχομανία, η φυγοπονία, ο εγωϊσμός και η αδιαφορία κυριαρχούν συμβαίνει και η ενότητα και η ειρήνη της Εκκλησίας να διασαλεύεται. Τότε οι εχθροί της αλήθειας χαίρονται και οι πιστοί θλίβονται. Όμως η Εκκλησία κλυδωνίζεται αλλ΄ου καταποντίζεται. Είναι βεβαίως δικαιολογημένη η λύπη των πιστών για τα σκάνδαλα, τις διαιρέσεις και τις αποστασίες που συμβαίνουν στήν Εκκλησία. Είναι όμως αδικαιολόγητη η ταραχή, η εξασθένιση της πίστεως, η άλογη μαχητικότητα και ο υπέρμετρος φανατισμός. Γιατί όλα αυτά στην Εκκλησία συμβαίνουν κατά θεία παραχώρηση. Είναι ανάγκη λοιπόν με καρτερικότητα να τα υπομείνουμε. Δεν κοιμάται ο Χριστός. Μη γινόμαστε προπετείς. Ο άγιος Χρυσόστομος λέει..πως ότι είμαστε τέτοιους ποιμένες έχουμε. Ένας μακάριος στάρετς το αναλύει σε μια απαντητική επιστολή του : Όταν είχατε τον ενάρετο κληρικό στο χωριό σας δεν τον τιμήσατε, δεν τον εκμεταλλευθήκατε, γι αυτό και ο Θεός σας έστειλε τώρα τον χειρότερο, αυτόν που σας άξιζε.(άγιος Θεοφάνης ο έγκλειστος) Ένας Αγιορείτης έλεγε : Είναι ένα θαύμα πως η Ορθοδοξία μέσα από τόσες μπόρες και άρχοντες μηδαμινούς και δίχως βάσεις μπόρεσε να βασταχθεί αλώβητη μέχρι σήμερα ( αρχ. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης) Η Εκκλησία δεν σώζεται από εμάς, παρά τις όποιες έξυπνες παρεμβάσεις μας, μόνο μας σώζει.
σελ.86, Μοναχού Μωυσέως, το μήνυμα του αγίου Όρους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.