Συνέντευξη ηγουμένου Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίου, στον «Εθνικό Κήρυκα»

 

Συνέντευξη ηγουμένου Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίου, στον «Εθνικό Κήρυκα»

24 Δεκεμβρίου 2021

 

Του Θεοδώρου Καλμούκου

 

ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος, με συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα», αναφέρεται στο φαινόμενο του αντιεμβολιασμού στο Άγιο Όρος, τους φονταμενταλιστές και τους αυτοδιαφημιζόμενους «γεροντάδες».

 

Είπε πως «δυστυχώς, όπως σε όλο το κόσμο, έτσι και στο Άγιο Όρος υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται ακόμα και τώρα να εμβολιαστούν. Αυτοί δικαιολογούν τη στάση τους είτε με καινοφανή ψευδοθεολογικά επιχειρήματα, είτε με ψευδοεπιστημονικά επιχειρήματα που μαθαίνουν στο διαδίκτυο ή τους τα μεταφέρουν οι επισκέπτες τους. Κάποιοι είναι αρνητές για λόγους συγκέντρωσης οπαδών και κάποιοι άλλοι ίσως απλώς παρασύρθηκαν».

 

Αναφορικά με το πού οφείλεται ο φονταμενταλισμός που έχει εμφιλοχωρήσει στο Άγιο Όρος και με ποιο τρόπο θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί, είπε ότι «το Άγιο Όρος αντιμετώπιζε λειψανδρία το δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα, λόγω της γενικότερης αδιαφορίας του κόσμου για την πίστη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή την κατάσταση εκμεταλλεύτηκαν διάφοροι επιτήδειοι που ήρθαν στο Άγιο Όρος, όχι επειδή πίστευαν στον Θεό, αλλά επειδή κατάλαβαν πως μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Άγιο Όρος για να έχουν επιρροή στον κόσμο και κέρδος. Τρανό παράδειγμα η κατάληψη της Μονής Εσφιγμένου από ΓΟΧ της συνόδου του Αυξεντίου τη δεκαετία του 1970. Ο φονταμενταλισμός, όμως, έχει εμφιλοχωρήσει γενικώς σε ένα κομμάτι του Ορθόδοξου κόσμου. Τα σύμβολα της πίστης χρησιμοποιούνται για αλλότριους σκοπούς, όπως π.χ. την εξυπηρέτηση εθνικιστικών σκοπών και την ανάδειξη νέων πολιτικών δυνάμεων. Ο εθνοφυλετισμός θεωρείται αίρεση από την Εκκλησία και έχει καταδικαστεί συνοδικώς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του φονταμενταλισμού χρειάζεται να γίνει επανευαγγελισμός των πιστών, ανάλυση των ψυχολογικών αιτίων που οδηγούν κάποιους ανθρώπους σε αυτόν, ειλικρινής διάλογος όλων των πλευρών, αλλά βεβαίως και η μετάνοια όσων πιστών νομίζουν πως είναι Ορθόδοξοι, αλλά στην ουσία είναι ειδωλολάτρες συμβόλων».

 

Για το καινοφανές φαινόμενο των προφητολόγων και μελλοντολόγων «γεροντάδων» εν είδει γκουρού, τόνισε πως «τέτοια φαινόμενα πάντα υπήρχαν στην ιστορία της Εκκλησίας. Στη σύγχρονη εποχή το φαινόμενο αυτό στον Ορθόδοξο χώρο οφείλεται σε συστηματική και πολυετή εκστρατεία κατασυκοφάντησης των συνοδικών οργάνων της Εκκλησίας και της ατολμίας του ιερατείου να τα υπερασπιστεί έναντι των φωνασκούντων φανατικών. Εκλείπει ο θαρραλέος ποιμαντικός και θεολογικός λόγος. Οι φονταμενταλιστές προσπάθησαν να πετύχουν ιδεολογική κυριαρχία, στηριζόμενοι σε ψευδοαφηγήματα κατατρομοκράτησης των πιστών, όπως αυτό της "νέας τάξης πραγμάτων". Αυτοπαρουσιάζονται ως οι μόνοι σωτήρες. Το φαινόμενο πήρε εκρηκτικές διαστάσεις λόγω των κοινωνικών δικτύων, της αυτοδιαφήμισης "γεροντάδων" στο διαδίκτυο και της ευκολίας σχηματισμού ομάδων υποστήριξης».

 

Σχετικά για το πόσο υποψιασμένοι είμαστε σήμερα γι' αυτό που είναι Εκκλησία από αυτό που δεν είναι, ο π. Βαρθολομαίος είπε πως «δυστυχώς, σήμερα υπάρχει προτεσταντοποίηση στη νοοτροπία πολλών πιστών. Αρκετοί παρασύρονται και ακολουθούν διάφορους αυτόκλητους σωτήρες, χωρίζονται σε ομάδες, αποχωριζόμενοι από την ενότητα της Μίας Αγίας και Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. Αυτοί οι πιστοί πιστεύουν μόνο σε εξωτερικά σύμβολα, γίνονται φαρισαίοι, για να αποφύγουν την εσωτερική πνευματική εργασία και μετάνοια. Οι χριστιανοί πρέπει να είναι το "αλάτι της γης" που μεταμορφώνει τον κόσμο και όχι μια καταστροφική σέκτα».

 

Όταν τον ρωτήσαμε τι τον προσέλκυσε στο Μοναχισμό, απάντησε, πως «ο κάθε άνθρωπος διαλέγει έναν δρόμο στη ζωή του. Στην Εκκλησία λέμε πως κάποιος πρέπει να διαλέξει είτε το γάμο είτε τον μοναχισμό. Και οι δύο δρόμοι οδηγούν στην σωτηρία του ανθρώπου, και οι δύο δρόμοι είναι ευλογημένοι, όταν βιώνονται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Και στους δύο δρόμους μπορεί να καλλιεργηθεί η ταπεινοφροσύνη και η αρετή. Και οι δύο δρόμοι έχουν τις χαρές και τις δυσκολίες τους. Και οι μοναχοί πρέπει να ασχολούνται με διάφορα διακονήματα ως προς το ζην, αλλά και οι λαϊκοί πρέπει να προσεύχονται. Λόγω όμως της φύσεως του μοναχισμού, το χρόνο που θα αφιέρωνε ένας λαϊκός για να δείξει την αγάπη του στην οικογένεια, ο μοναχός τον αφιερώνει για την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας. Προσωπικά, στον μοναχισμό με προσέλκυσε το πνεύμα ησυχασμού και απλότητας τού γέροντός μου, μακαριστού Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη. Ο γέροντας διακόνησε την ελληνική ομογένεια στην Αγγλία, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα και πάει στο Άγιο Όρος. Παρ' όλ' αυτά ο Θεός μου επιφύλασσε θέση ηγουμενίας, κόντρα στο θέλημά μου για ησυχία».

 

Στην ερώτηση γιατί έπειτα από τόσα χρόνια και τόσες τελεσίδικες αποφάσεις της Δικαιοσύνης της Ελλάδος, εξακολουθεί αυτή η κατάσταση κατάληψης του κτιριακού συγκροτήματος της Μονής Εσφιγμένου, είπε, πως «υποθέτουμε πως τα όργανα της πολιτείας δεν εφαρμόζουν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης λόγω του πολιτικού κόστους. Πολιτικό κόστος υπάρχει λόγω της συσπείρωσης των φανατικών οπαδών των καταληψιών, των απειλών των καταληψιών πως δήθεν θα ανατιναχθούν, της στρεβλής εικόνας της πραγματικότητας που παρουσιάζουν διάφορα Μέσα Ενημέρωσης, του εθνοφυλετισμού, της έλλειψης εκκλησιαστικής συνείδησης σε μεγάλο μέρος των πιστών, του αδικαιολόγητου δισταγμού και της αμηχανίας των οργάνων της πολιτείας εμπρός σε παρανομούντες ρασοφόρους και της αδιαφορίας των υπολοίπων».

 

Για την Ομογένεια της Αμερικής είπε, ότι «οι ομογενείς, αν θέλουν να διατηρήσουν την εθνοτική τους ταυτότητα και στις επόμενες γενιές, θα πρέπει να φροντίσουν να είναι πάντα ενωμένοι με τη μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και να παραμερίσουν όσους το συκοφαντούν».