Παραβολη ο παππούς και ο νέος.

 

Το παιδί έμεινε νωρίς χωρίς πατέρα.

Και ένας παλιός γείτονας ζούσε στο σπίτι εκεί κοντά.

Εξωτερικά έμοιαζε με  σοφό

Και έγινε σαν παππούς για το παιδί.

Πέρασαν υπέροχα

Έπαιξαν με τα πούλια, έχτισαν μια καλύβα,

Επαιξαν τους στρατιώτες,

Και λάτρευε πολύ τον Νικόλα.

Αλλά όσο περνούσε ο καιρός, το αγόρι άρχισε να μεγαλώνει.

Πήγε στο Λύκειο, δουλειά και οικογένεια.

Και δεν υπάρχει χρόνος να κοιτάξει το παρελθόν

Ανάμεσα στις ανησυχίες του σήμερα.

 

Δεν φόρεσε λουλούδια στη γυναίκα του, Δεν έπαιζε στρατιώτες με τον γιο του.

Αλλά τότε μια μέρα κάποιος τηλεφώνησε

Και τα δυσάρεστα νέα είπε:

Ότι πέθανε ο επί χρόνια γείτονάς του, ο Γέρος, ότι στην παιδική του ηλικία ήταν ο παππούς του.

Για πρώτη φορά στά  δώδεκα τελευταία χρόνια,ένιωσε έντονα την ενοχή του.

Και αμέσως πηγαίνει ένα μακρύ ταξίδι.

Για να αποχαιρετήσει τον παππού του.

Και τύψεις πάτησαν στο στήθος,

Που δεν θα έβλεπε τον παππού ζωντανό.

 

Πριν φύγει, μετά την κηδεία, ο

Άνδρας μπήκε στο σπίτι του εκλιπόντος.

Όλα, όπως πριν, στην παιδική ηλικία, ήταν μέσα του.

Μόνο ένα πράγμα δεν βρήκε.

Ένα κουτί, που στεκόταν πάντα στο τραπέζι.

-Του είχε πει ο παππούς ότι η αξία βρίσκεται σε αυτό,αλλά δεν το άνοιξε ποτέ μπροστά μου.

 Και σύντομα έλαβε ένα δέμα από τον παππού του, με ένα ακριβό δώρο.

Ρολόι τσέπης από χρυσό

Σε ένα κουτί  που ξέρουν και οι δύο.

Και έγραφε : «Γεια σου, αγαπητέ, σε

ευχαριστώ για αυτές τις υπέροχες ώρες που

πέρασες επικοινωνώντας μαζί μου

στις μέρες της μοναξιάς της ψυχής μου».

Πονούσε η μπαγιάτικη ψυχή μου

Και ένα πικρό εξόγκωμα εμφανίστηκε στο λαιμό μου.

Κατάλαβε πόσο δεν είχε δώσει ζεστασιά σε

Εκείνον που τον θυμόταν με θλίψη.

Η ζωή δεν αποτελείται από εκπνοές και εισπνοές.

Μας κάνει συχνά δοκιμασίες,π ου μας κάνουν να κρατάμε την αναπνοή μας και να δείχνουμε περισσότερη προσοχή στους γείτονές μας.

 

Ο χρόνος τελειώνει. Ξοδέψτε το με σύνεση, για

να μην υπάρχει τρομερός κόμπος στο λαιμό σας.

 

Zinaida Polyakova