Αναφέρει προσκυνητής για τό χρόνο.

Φτάσαμε στο τέλος ή στη νέα αρχή. Το συναμφότερον. Και τα δύο είναι αλληλοπεριχωρούμενα. Δεν υπάρχει τέλος χωρίς την νέα αρχή και δεν υπάρχει νέα αρχή χωρίς το προηγηθέν τέλος. Και έτσι προχωρά η ζωή των ανθρώπων . Τέλος και αρχή. Η αέναη ροή του χρόνου. Και μαζί το παρόν που γίνεται παρελθόν , τα γεγονότα που φεύγουν και αυτά που έρχονται . Μια κίνηση από αιώνων που θα κρατήσει ίσαμε το τέλος της ιστορίας . Με μεγάλη σαφήνεια  τονίζει την εναλλαγή αυτή η Άννα Κομνηνή στήν " Αλεξιάδα " της :  

" Ρέων ο χρόνος ακάθεκτα και αεί τι κινούμενος παρασύρει και παραφέρει πάντα τα εν τη γενέσει  και ες βυθόν  αφανείας καταποντοί".

Η Άννα  Κομνηνή αναφέρεται στα γεγονότα που έκαναν την εμφάνισή τους μέσα στην Ιστορία και χάθηκαν ως  μη γενόμενα !Ξεχάστηκαν. Όμως οι πράξεις και  οι συμπεριφορές των ανθρώπων δεν ξεχνιούνται . Παραμένουν στη μνήμη και επανέρχονται και χαρακτηρίζουν τους πράξαντες . Πολλές φορές για πολλά χρόνια.