ΜΗΤΈΡΑ ΠΑΤΉΡ ΧΡΥΣΌΣΤΟΜΟΣ ΦΙΛΙΠΈΣΚΟΥ.

ΜΗΤΕΡΑ...

       «Η μητέρα μου είναι το συρτάρι

  στο οποίο χύσαμε όλα τα δάκρυα και τα χαμόγελά μας.  Η μητέρα μου είναι πηγή υπομονής και καλοσύνης.  Η μητέρα μου είναι η δημιουργός όλων των ιστοριών.  Είναι μια εποχή, είναι ένα γλυκό τραγούδι, μια φωνή γεμάτη μύρο.

 

 Μάνα είναι εκείνη η βρύση που σε δροσίζει όταν διψάς, μάνα είναι εκείνος ο άνεμος που χαϊδεύει τα μάγουλά σου τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού, μάνα είναι εκείνη η φωτιά που σε ζεσταίνει όταν κάνει κρύο, μάνα είναι εκείνη η λάμψη που φωτίζει τις πιο σκοτεινές σου νύχτες, η μητέρα μου είναι ο άγγελος που διώχνει τα θλιμμένα όνειρά σου, η μάνα μου είναι το μπράτσο στο οποίο βρίσκεις ανακούφιση, η μητέρα μου είναι ο ήλιος από τον οποίο λαμβάνεις φως, η μητέρα μου είναι ο ουρανός που στο θησαυροφυλάκιο του λούζουν τα πουλιά το πέταγμα τους, η μητέρα μου είναι η χαρά της ζωής, η μητέρα μου είναι ό,τι μπορούσε να αφήσει τον Θεό πιο αγνό και πιο άγιο στη γη.

 

 Η μητέρα μου ζει πάντα φωλιασμένη στο γέλιο σου.  Είναι το μέρος που σταμάτησες, το πρώτο σου «σπίτι», τα πρώτα σου βήματα στη ζωή.  Η μαμά φέρνει χωρίς να ρωτήσει το φεγγάρι από τον ουρανό.  Αν κλαίει, κλαίει κι αυτή, αν γελάει, γελάει κι αυτή, και οι νιφάδες χιονιού στις μπούκλες έχουν βγει από τη φροντίδα σου.  Όταν σε έστειλαν στο σχολείο, έβαλε ένα όνειρο σε ένα στυλό.  Είναι μαζί σου, όποιο δρόμο κι αν διαλέξεις.  Η μητέρα  μαλώνει και φιλιέται ταυτόχρονα.  Η μητέρα μου είναι η πιο όμορφη, η καλύτερη, η πιο έξυπνη, η πιο έξυπνη στον κόσμο.  Είναι η πρώτη σου αγάπη, η πρώτη σου φίλη, ακόμα και ο πρώτος άντρας με τον οποίο τσακώθηκες.  Αλλά τίποτα και κανείς δεν μπορεί να σε χωρίσει.  Ούτε ο χρόνος, ούτε η απόσταση, ούτε καν ο θάνατος…

 

 Η μητέρα μου ξέρει και νιώθει τα πάντα.  Η μητέρα μου είναι σαν λειτουργία, θυσιάζεται θυσιάζοντας τον εαυτό της.  Η μάνα μου είναι ένα αναμμένο κερί, ένα κερί που καίει και φέρνει το φως της ελπίδας παντού.  Η μητέρα είναι μια εικόνα που κουβαλάει ο καθένας στην ψυχή του.  Η μητέρα μου είναι σαν έναν κληρικό στον οποίο βρίσκεις πάντα συγχώρεση, ακόμα και για όσα δεν έκανες.  Όταν η μητέρα προσεύχεται, η προσευχή της για τον γιο είναι μια φωτιά που καίει ολόκληρο το σύμπαν και φτάνει γρήγορα στον Θεό.  Η μητέρα είναι το ον που «οδηγεί» τον κόσμο.  Τι υπέροχο πλάσμα που είναι η μητέρα μου!

 

 Μαμά, σου είπα πόσο σε αγαπώ;!

 Πρωτ.  Χρυσόστομος Φιλιπέσκου