Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ!

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΖΥΓΑΡΙΑ!

Πίσω ἀπό τόν ΣΤΑΥΡΟΝ, κάτω ἀπό τόν ΣΤΑΥΡΟΝ, πάνω σέ ΣΤΑΥΡΟΝ!..

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι…

Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;» (Μρκ. Η΄ 34).

Ὅποιος θέλει νά γίνῃ ἀληθινός μαθητής τοῦ Κυρίου, οφείλει να Τον ακολουθήση με απόφαση σταυρικού θανάτου. Πρώτα απ’ όλα μας ζητά να αρνηθούμε τον εαυτό μας, όπερ στους πολλούς ανθρώπους ηχεί λόγος παράδοξος... Άρνηση του εαυτού μας πρώτα απ’ όλα σημαίνει ότι ο Χριστιανός πρέπει να πάψη να ορίζη ως κέντρο και σκοπό της ζωής του τον εαυτό του. Να αποφασίση αβιάστως την αποβολή των παθών του, να νεκρώση τον παλαιόν άνθρωπο. Να ξερριζώση τον εγωισμό και την αυταρέσκειά του, να αγωνίζεται συνεχώς για να καταπολεμά τα πάθη του: το μίσος, τον φθόνο, την εχθρότητα, την μνησικακία, την συκοφαντία, την πονηρία, την απάτη… Ολα αυτά μας αιχμαλωτίζουν και μας απομακρύνουν από την σωτηρία μας. Προς τούτο ο Θείος Διδάσκαλος μας ζητεί την άρνηση του εαυτού μας, την καταπάτηση και πολτοποίηση του επαράτου «εγώ» και τον ανακαινισμό της ψυχής μας για να δυνάμεθα κούφοι να τον ακολουθήσουμε, αίροντες τον Σταυρό που σημαίνει θυσία, από αγάπη και μόνο. Στην περίπτωσή μας «αράτω τον Σταυρόν» σημαίνει ελευθέραν εκλογήν, αποδοχήν αποστολής, που τίποτε δεν μας υποχρεώνει να αναλάβουμε εκτός από την Αγάπη του Χριστού. Άρση Σταυρού θα πή ελεύθερη απόφαση θυσίας για τους άλλους, για την υπόθεση της Βασιλείας και της Δικαιοσύνης του Θεού. Αυτόν τον Σταυρό μας λέγει ο Κύριος να σηκώσουμε και να Τον ακολουθήσουμε. Ακούγεται σκληρός ο λόγος του Κυρίου, αλλά στην συνέχειαν ο Ίδιος εξηγεί λέγοντας: «Τι θα ωφελήση τον άνθρωπον εάν κερδίση όλο τον κόσμον και στο τέλος ζημιωθεί την ψυχή του;». Στην συγκεκριμένη Περικοπήν, ο Κύριος αναφέρεται στην αξία της ψυχής συγκεκριμένως, σε προσωπικό επίπεδο· ποίαν αξία και σημασίαν έχει η ψυχή στον κάθε άνθρωπο. Για να τονίση την αξία της αυτή, διατυπώνει μίαν απίθανη υπόθεση: Ας υποθέσουμε, λέγει, ότι κάποιος κερδίζει τον κόσμον όλον, όλα τα αγαθά αυτής της ζωής και όλην την δόξα της, αποκτά απόλυτη ισχύ και εξουσία και από την άλλη χάνει την ψυχήν του. Φεύγοντας από την ζωήν αυτή δεν πηγαίνει στον παράδεισον αλλά στον άδη, με κατάληξη στην κόλαση. Ποίον το όφελος της εγκοσμίου ευτυχίας του; Στο τέλος βγήκε τραγικά ζημιωμένος, διότι η απώλεια της ψυχής δεν ισοφαρίζεται με όλες μαζί τις κοσμικές επιτυχίες και απολαύσεις, καθώς η ψυχή είναι αθάνατη, ενώ όλα τα άλλα πρόσκαιρα. Η αξία της ψυχής φανερώθηκε κατ’ εξοχήν με το ότι για την σωτηρίαν της ενηθρώπισε ο Υιός και Λόγος του Θεού, σταυρώθηκε και έχυσε το Πανάχραντον Αίμα Του γι’ αυτήν. Λέγει χαρακτηριστικώς ο Μ. Βασίλειος: «Τιμή ανθρώπου το Αίμα του Χριστού» (PG29,476A). Επομένως η αξία της ψυχής είναι ανεκτίμητη. Η σωτηρία της είναι το πολυτιμότερον αγαθό, το μόνον αγαθό για το οποίο αξίζει κάθε προσπάθεια και θυσία. 

Ο Κύριος διαβεβαιώνει πάνω από τον Σταυρό -του οποίου την Ύψωσιν εορτάζουμε- πως η ψυχή μας αξίζει περισσότερο απ’ όλο τον κόσμον. Εκείνος γνωρίζει περισσότερο παντός άλλου, την αξία της. Εκείνος την εδημιούργησε κι Εκείνος εσταυρώθη για την σωτηρία της!..

Ἐ μ μ α ν ο υ ή λ  Μ ε λ ι ν ό ς

Θεολόγος Συγγραφεύς

Διευθυντής τῆς Βιβλιοθήκης

τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

e-mail: ManolisMelinos@gmail.com

http//: www.manolismelinos.com