Τέτοια «γυαλιά» συναντάμε πολλά, μας αποκαλύπτουν την ουσία μας.

 

Ένας ενορίτης μπήκε στο ναό για να προσευχηθεί

και λέει: «Η αμαρτία μέσα μου πέθανε!

Αν και μοιάζω με απλός πολίτης,

στην πραγματικότητα, είμαι στο ίδιο επίπεδο με τους αγίους.

 

Ακούγοντας αυτό, ο ιερέας έμεινε έκπληκτος,

αποφάσισε να δει αυτό το θαύμα,

Και αμέσως εμφανίστηκε στο σπίτι του με τα

μάτια του για να δει τον θάνατο με τα μάτια του ...

 

Ήταν ένας χαρούμενος,  ενορίτης,

κάλεσε τον ιερέα να δειπνήσει όσο το δυνατόν συντομότερα.

Χαμογελαστός, λίγο ιδιότροπος,

Ανησυχεί: τώρα είναι ιδανικός!

 

Ο ιερέας, έχοντας ακούσει όλες τις αποκαλύψεις,

πήρε γρήγορα ένα ποτήρι νερό από το τραπέζι

Και το πιτσίλισε στο πρόσωπο με μια κίνηση σε

Εκείνον που οι σκέψεις του είναι ήδη καθαρές...

 

Από το σοκ, ο ενορίτης μπερδεύτηκε

. αγανακτεί, σπάει στο χαλάκι:

Ο παπάς αποδείχτηκε χούλιγκαν,

Μα μεταμφιέστηκες ευγενικά, ρε κάθαρμα!

 

Ο πατέρας μας απάντησε χαμογελώντας:

«Η αμαρτία σου δεν πέθανε! Δείτε αν είναι ζωντανή;

Κοιμόταν βαθιά, αλλά το πρόσεξα

Και ξύπνησε με συνηθισμένο νερό.

 

Τέτοια «γυαλιά» συναντάμε πολλά,

μας αποκαλύπτουν την ουσία μας.

Δόξα τω Θεώ για τις δοκιμασίες,

δεν μας αφήνει να πνιγούμε στις αμαρτίες!

 

© Γιούλια Ζελβίνσκαγια