Πέμπτη 30 Ιουνίου 2022
"Να λέτε : Δόξα τω Θεώ για όλα ! Δόξα τω Θεώ, που μου στέλνει κάτι για να υπομένω ! Δόξα τω Θεώ, που μου δίνει μια ακόμα ευκαιρία για να μπω στη Βασιλεία Του, τη Βασιλεία, που ανήκει σ’ όσους υπομείνουν ως το τέλος : ''Ο υπομείνας εις τέλος, ούτος σωθήσεται'' (Ματθ, 24:13). Εμείς βάζουμε την υπομονή. Και ο Θεός τη Σωτηρία."~Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος~
Όταν μιλάμε, πρέπει να χρησιμοποιούμε το μυαλό, την καρδιά και το στόμα μας.
«Όταν μιλάμε, πρέπει να χρησιμοποιούμε το μυαλό, την καρδιά και το στόμα μας.
Η γλώσσα είναι και αυτή που ευλογεί, η γλώσσα δοξάζει τον Θεό, η γλώσσα είναι μουσική, είναι ποίηση, είναι αγάπη.
Όμως, η ίδια γλώσσα είναι δηλητήριο, είναι θάνατος, κακή γλώσσα, σημαίνει φόνος, κατάρα, κατηγορία, ντροπή, συμφορά, πανούκλα.
Επομένως, όταν μιλάμε πρέπει να χρησιμοποιούμε :
-μυαλό,
- καρδιά και στόμα.»
Πατέρας Καλλίστρατος
Όπλα κατά του διαβόλου
Όπλα κατά του διαβόλου
Προς το παρόν, ας πούμε απλώς ότι έχουμε αυτά τα τρία όπλα στον διάβολο:
- Το όνομα του Κυρίου, και το όνομα της Μητέρας του Θεού, για το οποίο ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος λέει: «Δεν έχουμε ισχυρότερο όπλο στον ουρανό και στη γη από το όνομα του Θεού».
- Το δεύτερο όπλο κατά του διαβόλου είναι ο Τίμιος Σταυρός (Α' Κορινθίους 1:18). Θα ρωτούσα όσους δεν έχουν τον Τίμιο Σταυρό, με ποιο σημάδι υπερασπίζεστε τον εαυτό σας από τον διάβολο; Δεν έχουν σημάδι ότι ο διάβολος δεν θα τους αφήσει να το κάνουν. Το σημείο του Σταυρού ονομάζεται από την Εκκλησία: «Αήττητο όπλο κατά του διαβόλου, μας έδωσες τον σταυρό σου».
- Και η τρίτη άμυνα είναι η ταπείνωση της ψυχής, όταν την ώρα της ταραχής σου λές από καρδιάς: το Ο Θεός βλέπει τον κόπο μου και δεν θα με αφήσει ποτέ.
(Πατέρας Arsenie Boca, Από τις διδασκαλίες του Father Arsenie Boca - The purpose of trials, Credința ancestor Publishing House, Petru Vodă - Neamț, 2008, σελ. 70)
Πατήρ Gherontie Puiu, ηγούμενος της Μονής Καραϊμάν
Πατήρ Gherontie Puiu, ηγούμενος της Μονής Καραϊμάν
Ένα βράδυ, ενώ κοιμόμουν, "λέει ο πατέρας Gherontie, ηγούμενος της Μονής Caraiman - ένα μοναστήρι στο Busteni της κομητείας Prahova," ξύπνησα με ένα σημείωμα στο χέρι. Ποτέ δεν ήξερα ποιος το έγραψε και πώς μου ήρθε. Ήταν φτιαγμένο από απλό χαρτί, αλλά η γραφή δεν ήταν ξεκάθαρη. Μετά βίας το αποκρυπτογραφούσα, σαν να ήταν κινέζικα γράμματα. Και όταν τον είδα, βρήκα μια προσευχή γραμμένη μέσα του. Αυτη: «Κύριε, επιστρέψτε στην καλοσύνη και την προσευχή μου όλους τους εχθρούς μου». ΑΜΗΝ! Και γράφτηκε εκεί ότι πρέπει να λέγεται, με πίστη, 30 φορές την ημέρα, για 40 ημέρες, και ότι εκπληρώνει κάθε επιθυμία αυτού που το εκφωνεί. Και έτσι έγινε! Από τότε λοιπόν, βγάζω φωτοτυπία με αυτήν την προσευχή, και το δίνω σε όλους. Και στον έναν ή στον άλλον που
έχει καυγά ή σκάνδαλο στο σπίτι με τη γυναίκα ή τον σύζυγό τους κάνω την προσευχή ως εξής: «Κύριε, επέστρεψε τη γυναίκα μου (ή επέστρεψε τον άντρα μου) στην καλοσύνη και την προσευχή, πάνω μου». Και αυτοί που με άκουσαν, και προσευχήθηκαν, και συμφιλιώθηκαν, ήρθαν κοντά μου, χαμογελώντας. Ήρθαν ζευγάρια νεαρών και μου είπαν ότι προσευχήθηκαν και δεν μάλωναν πια…
Σημείωση: Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν ότι ο Θεός ανταποκρίνεται πάντα στις επιθυμίες της ανθρώπινης καρδιάς, αν αυτές οι επιθυμίες είναι χρήσιμες και σύμφωνα με το άγιο θέλημά Του για τον άνθρωπο. Βλέπουμε συχνά πώς, θέλοντας με όλη μας την καρδιά ένα συγκεκριμένο πράγμα, ο Θεός δεν μας το δίνει και μετά από χρόνια ανακαλύπτουμε ότι αυτό το πράγμα θα ήταν πραγματικά επιβλαβές για εμάς αν είχε εκπληρωθεί στη ζωή μας. Ας ελπίσουμε λοιπόν ότι ο Θεός θα μας δώσει ό,τι είναι χρήσιμο για εμάς και να μην στεναχωριόμαστε όταν δεν λαμβάνουμε πάντα αυτό που ζητάμε. Θεέ, ελέησέ μας και σώσε μας!
—Πάτερ, τι μπορείς να πεις για έναν μοναχό μπροστά στους ανωτέρους του, έχοντας λάβει μοναχικό αξίωμα, δεν γίνεται αλαζονικός;
—Πάτερ, τι
μπορείς να πεις για έναν μοναχό μπροστά στους ανωτέρους του, έχοντας λάβει
μοναχικό αξίωμα, δεν γίνεται αλαζονικός;
- Είναι καλός ως
άνθρωπος. Αλλά είναι ακόμη καλύτερα όταν ένας μοναχός ξέρει να χαίρεται με τις
θλίψεις, και έχοντας ζήσει για πολύ καιρό σε μοναστήρι, ξέρει να προσεύχεται
αδιάκοπα. Είναι σαν το θαλάσσιο λιθόστρωτο: τυλιγμένο από όλες τις πλευρές,
γυαλισμένο και δεν έχει γωνίες. Ένας τέτοιος μοναχός είναι σαν άγγελος κατά
σάρκα.
Αρχιμανδρίτης
Κύριλλος (Παβλόφ)
π. Συμεών Γρηγοριάτης: Ο περουβιανός παπικός που κατέληξε να βαπτιστεί και να καρεί μοναχός στο Περιβόλι της Παναγίας
Από τό βιβλίο: Ἀρχιμ.
Ἰωάννου Κωστώφ, Θεός Ἐφανερώθη – Ἀπό τόν Ἀθεϊσμό στό Χριστό, ἐκδ. Ἅγ. Ἰωάννης ὁ
Δαμασκηνός, Ἀθήνα 2011
Περουβιανός
Συμεών Γρηγοριάτης:
«Μιά μέρα
συνάντησα στό Παρίσι σ᾽ ἕνα ἑστιατόριο ἕναν ὀρθόδοξο μοναχό πού ἐπρόκειτο ν᾽ ἀλλάξη
ὁλόκληρη τή ζωή μου. “Ἡ ὀρθοδοξία ἀνακεφαλαιώνεται σ᾽ αὐτά τά λόγια, μοῦ εἶπε. Ὁ
Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά γίνη ὁ ἄνθρωπος θεός κατά χάριν καί μετοχήν. Καί αὐτό
σημαίνει ὅτι ὅπως ὅταν βάλης ἕνα σίδερο στή φωτιά τό σίδερο γίνεται φωτιά διά τῆς
συμμετοχῆς στό πῦρ, ἔτσι κι ὅταν ὁ ἄνθρωπος μετέχη τοῦ θείου πυρός γίνεται κι αὐτός
καί πῦρ καί φῶς καί θεός κατά χάριν”.
Αὐτός μοῦ εἶπε
τότε ὅτι στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει μιά χερσόνησος ὅπου οἱ μοναχοί ἐπαναλαμβάνουν τό ὄνομα
τοῦ Ἰησοῦ ὥσπου νά γραφῆ στίς καρδιές τους. Τόν ρώτησα τότε ἄν ὑπάρχουν ποιητές
στήν ὀρθοδοξία καί μοῦ ἀπάντησε ὅτι ὑπάρχουν πολλοί, κι ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς εἶναι ὁ
Ἅγιος Συμεών, ὁ νέος θεολόγος, πού ἔγραψε ὔμνους ἔρωτος γιά τό Θεό.
Ὅμως, ἡ πρώτη
μου ἐπαφή μέ τήν ὀρθοδοξία ἔγινε μιάν αὐγή στή Λίμα ὅπου μέ τόν ἀγαπημένο μου
ξάδερφο Φερνάντο περπατούσαμε στούς ἄδειους δρόμους μετά ἀπό μιά νύκτα ἀγρυπνίας
ὅπου φτιάχναμε ἕνα κολάζ. Αὐτή τήν ὥρα πέφτει μιά δροσούλα στή Λίμα, ἡ γῆ
μυρίζει λιγάκι, κι ἐκείνη τήν ὥρα ξεφουρνίζουν τ᾽ ἀρτοπωλεῖα καί μυρίζει ψωμί ἡ
ἀτμόσφαιρα. Μιά τέτοια ὥρα περάσαμε ἀπό τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία κι ὁ Φερνάντο μοῦ
πρότεινε νά μποῦμε:
—Εἶναι ὡραῖα ἐκεῖ
μέσα: ἔχουν σταφύλια, κρασί, ἄρτους.
Ἐγώ φαντάσθηκα
κάτι σάν ἀρχαιοελληνικό συμπόσιο καί φυσικά δέχθηκα (γέλια). Ἦταν ἀνοικτή, ἀλλά
ἄδεια —λίγο πρίν ξημερώση. Μ᾽ ἐντυπωσίασε βαθειά ἡ σιγή πού βασίλευε ἐκεῖ, οἱ εἰκόνες
στούς τοίχους καί τ᾽ ἀναμμένα καντήλια. Καί δεξιά μου ἕνα τραπεζάκι γεμάτο ἀρτίδια
—τά πρόσφορα τά ὁποῖα συνηθίζουν νά κάνουν οἱ Ρῶσοι μοῦ φάνηκαν τόσο κομψά, καί
νομίζω γιά πρώτη φορά στή ζωή μου ἔκλεψα κάτι. Λίγο μετά τό ἄφησα πάνω στό
πήλινο χέρι τοῦ Δημιουργοῦ πού εἶχε φτιάξει ὁ Φερνάντο στό στούντιό του, καί
λίγο ἀργότερα μ᾽ “ἔκλεψε” μέ τόν ἴδιο τρόπο ἡ ὀρθοδοξία, ὅπως συνηθίζει».
Ενωμένη
Ρωμηοσύνη
6/24/2022
ΑΠΌ ΧΡΌΝΙΑ ΤΌ ΠΕΡΊΜΕΝΑΝ.
Ένα χρειάζεται
J. Bouchaud
Ἀπό τό περιοδικό τῆς Ἱ.Μ. Ἁγίου Νεοφύτου «Συνάντηση»
Ἀπό χρόνια τό περίμεναν. Ἀπό χρόνια φαντάζονταν τήν ὑπέροχη αὐτή μέρα κατά τήν ὁποία ἕνα παιδί θά ἔμπαινε στό σπιτικό τους.
Σήμερα ἡ μέρα αὐτή ἔφτασε. Ἔλαβαν τό ἐπίσημο ἔγγραφο ἀπό κάποιο ἵδρυμα γιά υἱοθεσία: Μποροῦν νά πᾶνε νά πάρουν τό «παιδί τους».
Τρέμοντας ἀπό χαρά ξεκίνησαν. Ἄφησαν τό σπίτι ὅπου τά πάντα εἶναι ἕτοιμα γιά νά ὑποδεχθοῦν αὐτόν πού μέλλει νά ἔλθει. Ἡ γυναίκα ἔριξε μία τελευταία ματιά στήν κούνια τοποθετημένη στή μέση τοῦ καλύτερου δωματίου σάν μία Ἁγία Τράπεζα γιά νά δεχθεῖ τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ.
Τρέμοντας ἀπό ἀγάπη, ἔφτασαν. Στό ἵδρυμα συνάντησαν καί ἄλλες οἰκογένειες, πού ἦλθαν, ὅπως κι αὐτοί, νά πάρουν τό παιδί τους. «Ἐγώ θέλω ἕνα κοριτσάκι, νά εἶναι μόνο μερικῶν ἡμερῶν. Θα ’θελα νά εἶναι ξανθό…». «Ἐγώ θά πάρω ἕνα ἀγοράκι ἕξι μηνῶν. Νά δεῖτε τί ὄμορφο πού εἶναι…».
«Ἐγώ… ἐγώ… ἐγώ…».
Ἄκουγαν χωρίς νά μιλοῦν… χωρίς νά μιλοῦν. Ἀπό μιά συμφωνία ἀγάπης πού δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπό λόγια, ἄφησαν τούς ἄλλους νά πάρουν πρίν ἀπό αὐτούς τό πολύτιμό τους δέμα.
Ἔπειτα ἡ ὑπεύθυνη τούς ρώτησε: «Κι ἐσεῖς, τί παιδί ἐπιθυμεῖτε; Κορίτσι; Ἀγόρι; Τί ἡλικία»;
Ἀλληλοκοιτάχτηκαν. Κι ἐκεῖνος ἀπάντησε: «Δῶσε μας ἐκεῖνο ἤ ἐκείνη πού κανένας δέν θέλει…». Καί τό πῆραν στό φτωχικό τους σπίτι, τῆς φτωχικῆς συνοικίας τῆς πόλεως Σάντος, στή Βραζιλία, ὅπου ζοῦν.
Τό παιδί αὐτό δέν θά εἶναι πλούσιο. Ἴσως νά μήν εἶναι καί πολύ «ἔξυπνο». Μπορεῖ καί στήν ὑγεία του νά εἶναι πολύ εὐαίσθητο. Ἀλλά… τό ἀγαποῦν
Στην Ρωσία ετοιμάζουν άλλο ένα παιδικό καρτούν προς τιμήν του Αγίου Σεργίου του Ραντόνεζ!!!
Στην Ρωσία ετοιμάζουν άλλο ένα παιδικό καρτούν προς τιμήν του Αγίου Σεργίου του Ραντόνεζ!!!
Το "The Forgotten Miracle" είναι ένα κοινό έργο του στούντιο κινουμένων σχεδίων "Steam Locomotive", της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας, της Αγίας Τριάδας-Σεργίου Λαύρας και της κρατικής εταιρείας Rostec.
Η δημιουργική ομάδα της ταινίας συνεργάστηκε για τέσσερα χρόνια με τη Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας και την Αγία Τριάδα-Αγ. Sergius Lavra για να βρει τον κατάλληλο τόνο, να αγγίξει τις λεπτές χορδές της ψυχής ενός παιδιού, να βρει τις σωστές λέξεις και εικόνες και να μεταδώσει τη σημασία των οικουμενικών αξιών με τη βοήθεια εκφραστικής καλλιτεχνικής γλώσσας: συμπόνια, ειλικρίνεια, θάρρος, προθυμία να βοηθήσει και να υποστηρίξει τους άλλους σε δύσκολες στιγμές,την αγάπη στην ορθοδοξία και την πατρίδα.
Στο καρτούν τα παιδιά με θαυμαστό τρόπο βρίσκουν τον Άγιο.
Ο Άγιος Σέργιος του Ραντόνεζ βοηθά τα παιδιά στις δυσκολίες τους. Ξεπερνώντας τις δοκιμασίες, οι χαρακτήρες αρχίζουν να κατανοούν την αξία της φιλίας, επαναξιολογούν τη στάση τους απέναντι στην απληστία, την υπερηφάνεια και τη δειλία και μαθαίνουν πώς να βοηθούν ο ένας τον άλλον.
Το δωράκι της φτωχής . Από τον βίο των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού εξ Ασίας
.jpg)
Εκείνη την εποχή
ζούσε μια γυναίκα που την έλεγαν Παλλαδία. Η Παλλαδία υπέφερε από μια βαριά
ασθένεια και βρισκόταν πολύ καιρό στο κρεβάτι. Οι Άγιοι Ανάργυροι, που όχι μόνο
δέχονταν τους αρρώστους, αλλά τους αναζητούσαν κιόλας στα σπίτια τους,
επισκέφθηκαν και αυτή την γυναίκα. Μόλις μπήκαν στο σπίτι της κι αφού εξήγησαν
τον λόγο που βρίσκονταν εκεί, τη θεράπευσαν.
Η Παλλαδία,
γεμάτη χαρά και ικανοποίηση για την παράδοξη θαυματουργία των Αγίων, θέλησε να
τους ευχαριστήσει και να τους ανταμείψει. Δεν ήξερε όμως, με ποιο τρόπο θα το
πετύχαινε αυτό. Γι’ αυτό, σαν ένα ελάχιστο δώρο της βαθιάς της ευχαριστίας κι
ευγνωμοσύνης πρόσφερε στους Αγίους Αναργύρους τρία αυγά. Οι Άγιοι, όπως πάντα,
δεν δέχτηκαν το δώρο αυτό, γιατί θα ήταν σαν να λάμβαναν μισθό.
Η γυναίκα, όμως,
στεναχωρήθηκε πάρα πολύ. Γι’ αυτό «παραμόνευε» για να βρει μια ευκαιρία να τους
τα δώσει κι έτσι μια μέρα ξεμονάχιασε το μικρότερο από τους δύο αδελφούς, τον
Άγιο Δαμιανό, και με δάκρυα στα μάτια, του είπε : «Γιατί με περιφρονείτε; Γιατί
δε δέχεσθε το δωράκι μου αυτό, σαν να ήταν σιχαμερό και βδελυκτό; Μήπως επειδή
είμαι φτωχή και είναι μικρό; Σε παρακαλώ πολύ, να μη με πικράνεις άλλο, αλλά να
δεχτείς το μικρό αυτό δώρο σαν να ήτανε μεγάλο.»
Με το που άκουσε
αυτά τα λόγια ο Άγιος, ράγισε η καρδιά του, λυπήθηκε τη γυναίκα και πήρε τα
τρία αυγά. Όταν, μετά από μερικές μέρες, ο Άγιος Δαμιανός ανέφερε το γεγονός
στον μεγαλύτερο αδελφό του, τον Άγιο Κοσμά, εκείνος στεναχωρήθηκε πάρα πολύ και
έκανε αυστηρές παρατηρήσεις στο μικρότερο αδελφό του, γιατί παρέβηκε την
υπόσχεση που και οι δύο είχαν δώσει στον Θεό, ότι δηλαδή δε θα έπαιρναν χρήματα
από καμία θεραπεία. Θύμωσε μάλιστα τόσο πολύ, που ζήτησε όταν πεθάνουν να μη
τους θάψουν μαζί.
Ο Άγιος Κοσμάς
νόμιζε ότι ο αδελφός του δέχθηκε τα τρία αυγά σαν αντάλλαγμα στη θεραπεία που
προσέφεραν στην φτωχή γυναίκα και όχι ότι τα πήρε απλά για να μην τη
στεναχωρήσει. Ο Θεός, όμως, που γνώριζε τις πραγματικές προθέσεις του Αγίου
Δαμιανού, δεν άφησε τον Άγιο Κοσμά να καταβάλετε από την θλίψη και την
στεναχώρια, αλλά του φανέρωσε σε όραμα τον πραγματικό σκοπό του αδελφού του.
Αμέσως, ο Άγιος Κοσμάς έτρεξε στον αδελφό του και του ζήτησε συγγνώμη και του
είπε ότι μετάνιωσε που ζήτησε να μην ταφούν μαζί. Το όραμά του όμως δεν το
φανέρωσε στους ανθρώπους.
Αρκετό καιρό
αργότερα, οι Άγιοι περιόδευαν στην Ασία όπου παρείχαν τις υπηρεσίες τους στους
ανθρώπους. Όταν έφτασαν , στη χώρα Φερεμάν, ο Άγιος Δαμιανός αρρώστησε και
εκοιμήθη εν Κυρίω. Τη ψυχή του, την παρέλαβαν άγγελοι και τη μετέφεραν στην
επουράνια Βασιλεία του Θεού. Ο Άγιος Κοσμάς, μαζί με άλλους χριστιανούς,
παρέλαβαν το Άγιο λείψανό του Αγίου και το ενταφίασαν εκεί. Λίγες μέρες
αργότερα εκοιμήθη και ο Άγιος Κοσμάς.
Η φωνή της
Καμήλας
Όταν εκοιμήθη ο
Άγιος Κοσμάς, οι χριστιανοί είχαν υπόψη τους την παλιά επιθυμία του Αγίου,
δηλαδή να μην τους θάψουν μαζί στον ίδιο τάφο και δεν γνώριζαν το όραμα του
Αγίου Κοσμά. Ο Θεός, όμως, θέλησε να δείξει το θέλημά του και μάλιστα με τρόπο
που δεν το περίμενε κανένας. Αυτή τη φορά δεν έστειλε φωνή ούτε από τον ουρανό
ούτε μέσω κάποιου αγγέλου, αλλά αποφάσισε να μιλήσει μέσω μίας καμήλας, της
οποίας, μάλιστα, το πόδι είχε θεραπεύσει ο Άγιος Κοσμάς από σοβαρή ασθένεια,
πριν από καιρό. Άλλωστε, ο ίδιος ο Θεός είχε πει άλλοτε πως «οι λίθοι
κεκράξονται».
Την στιγμή,
λοιπόν, της απορίας των χριστιανών, η καμήλα μίλησε με ανθρώπινη ομιλία και
είπε ότι το θέλημα του Θεού είναι να ταφούν και οι δύο αδελφοί μαζί. Αμέσως
μετά η καμήλα έφυγε μόνη της για το βουνό. Μετά από αυτό το θαύμα, έθαψαν και
τους δύο αδελφούς μαζί.
Παρουσία Αγγέλων σε ένα Χριστιανικό τραπέζι
.jpg)
Άγγελοι: Σ’ ένα
Χριστιανικό τραπέζι εξαρτάται από τους χριστιανούς η παρουσία ή όχι των
Αγγέλων!
Κάποτε, καθώς
περνούσε έξω από ένα σπίτι, είδε από τ’ ανοιχτό παράθυρο το νοικοκύρη να
κάθεται στο τραπέζι και να τρώει με τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Φαίνονταν
πολύ φτωχοί.
Παρατήρησε όμως,
ότι δίπλα σε καθένα από τα μέλη της οικογένειας παραστεκόταν κι από ένας ωραίος
και λαμπροφορεμένος νέος.
– Άλλο και
τούτο! μονολόγησε παραξενεμένος ο όσιος. Οι καθισμένοι είναι φτωχοί. Τι λέω
φτωχοί; Πάμφτωχοι. Καί οι όρθιοι, οι διακονητές τους, είναι λαμπροφορεμένοι!
Την απορία του
έλυσε ο Κύριος, που του εξήγησε το παράδοξο θέαμα: Οι νέοι εκείνοι ήταν άγγελοι.
Αυτοί στέλνονται από το Θεό για να παραστέκουν τους χριστιανούς την ώρα του
φαγητού. Αν, τρώγοντας λένε λόγια ωφέλιμα και κατανυκτικά, οι άγγελοι χαίρονται
και ευφραίνονται μαζί τους.
Αν όμως ακουστεί
στο τραπέζι αισχρολογία ή κατάκριση, παρευθύς, όπως ο καπνός διώχνει τις
μέλισσες, έτσι και ο κακός λόγος διώχνει τους αγγέλους του Θεού. Καί μόλις
φύγουν οι άγιοι άγγελοι, έρχεται ένας ζοφερός δαίμονας και κυλιέται ανάμεσα
στους φλύαρους και λοίδορους συνδαιτημόνες, σκορπίζοντας γύρω του καπνιά και δυσωδία.
Από τα λόγια
λοιπόν και τις συζητήσεις των χριστιανών στο τραπέζι, εξαρτάται η παρουσία είτε
των αγγέλων του φωτός είτε των πνευμάτων του σκότους.
Από τον βίο του
Οσίου Νήφωνος Επισκόπου Κωνσταντιανής
Να θυμάσαι ότι προορίζεσαι για τον ουρανό.
.jpg)
Γέροντας
Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης: Ο γάμος ειναι ενας δρόμος· Αρχίζει από τήν γη καί
τερματίζει στόν ουρανό.
Είναι μια
συναψις, ενας σύνδεσμος μαζί μέ τόν Χριστόν, πού μας βεβαιώνει οτι θά παμε
κάποτε στόν ουρανό.
Πάνω από τήν
αγάπη, πάνω από τόν ανδρα σου, πάνω από τήν γυναίκα σου, πάνω από τά καθημερινά
σου γεγονότα, νά θυμασαι ότι προορίζεσαι γιά τόν ουρανό, οτι μπήκες στόν δρόμο
πού πρέπει οπωσδήποτε νά σέ βγάλη εκει.
Η νύμφη καί ο
γαμπρός δίνουν τά χέρια τους, τούς πιάνη ο ιερεύς καί ακολουθούν γύρω από τό
τραπέζι χορεύοντας καί ψάλλοντας. Αυτό σημαίνει οτι ο γάμος ειναι η πορεία, τό
ταξίδι πού θά καταλήξη στόν ουρανό, στήν αιωνιότητα.
Στόν γάμο
φαίνονται οτι παντρεύονται δύο. Δέν είναι ομως δύο αλλά τρεις. Παντρεύεται ο
ανδρας τήν γυναικα καί η γυναικα τόν ανδρα, αλλά καί οι δύο μαζί υπανδρεύονται
τόν Χριστόν.
Τρεις επομένως
λαμβάνουν μέρος στό μυστήριο καί τρεις πλέον παραμένουν στήν ζωή τους.
Ολα όσα
χρησιμοποιούνται, κατά τήν τέλεσι του γάμου, είναι σκιές καί σύμβολα πού
δείχνουν ότι εκει ειναι ο Χριστός.
Οταν κάθεσαι καί
βλέπεις ξαφνικά μιά σκιά, καταλαβαίνεις οτι κάποιος έρχεται. Δέν τόν βλέπεις·
τό ξεύρεις όμως.
Πρωι πρωι
σηκώνεσαι καί βλέπεις κατακόκκινο τόν ορίζοντα στήν ανατολή. Θά βγη, λές, σέ
λίγο ο ήλιος.
Οταν βλέπης τόν
γάμο σου, τόν ανδρα σου, τήν γυναίκα σου, όταν βλέπεις τίς στεναχώριες σου, τά
πάντα μέσα στό σπίτι σου, νά ξεύρης οτι ειναι σημάδια της παρουσίας του
Χριστου.
Είναι σάν νά
ακους τά βήματά του, σάν νά έρχεται, σάν νά πρόκειται νά ακούσης τώρα καί τήν
φωνή του. Σκιές είναι όλα αυτά πού δείχνουν ότι μαζί μας είναι o Χριστός.
Είναι αλήθεια
ότι εξ αιτίας των μεριμνών μας τόν νοιώθομε ως απόντα. Τόν βλέπομε όμως μέσα
στίς σκιές καί είμαστε βέβαιοι ότι είναι μαζί μας. Η ζωή μας είναι πλέον μαζί
μέ τόν Χριστόν.»
«Μαμά, πέταξε έξω αυτό πού έχεις στην τσέπη σου. Μη με βασανίζεις»!
Η Ζηναϊδα
Ζδάνοβα διηγείται πως το 1946 στο σπίτι τους, όπου φιλοξενούνταν τότε η Ρωσίδα
Αγία Ματρώνα, έφεραν μία γυναίκα, που κατείχε μεγάλη θέση.
Ο μοναχογιός της
τρελάθηκε και ο άνδρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο.
Η ίδια φυσικά
ήταν άθεη. Πήγαινε τον άρρωστο γιό της στην Ευρώπη, αλλά ονομαστοί εκεί
ψυχίατροι δεν τον βοηθήσανε.
«Ήρθα σε σας,
από την απελπισία μου», της είπε. «Δεν έχω να πάω πουθενά αλλού…».
Η Αγία Ματρώνα
τη ρώτησε:
-«Άμα ο Κύριος
κάνει το παιδί σου καλά, θα πιστέψεις στο Θεό»;
-«Δεν ξέρω πως
είναι το να πιστεύει κανείς», απάντησε η γυναίκα.
Τότε η Ματρώνα
είπε να της φέρουν νερό και μπροστά στήν καημένη τη μητέρα διάβασε μεγαλοφώνως
ευχές στο νερό.
Μετά, δίνοντάς
της το νερό, είπε:
«Να πας τώρα στο
«Κάσενκο», (δηλ. στο κεντρικό ψυχιατρείο της Μόσχας), συνεννοήσου με τούς
νοσοκόμους να τον κρατάνε γερά, όταν θα τον φέρουν σε σένα. Θα σπαρταράει, αλλά
εσύ ρίξε του το νερό στο πρόσωπο, να μπει και στο στόμα».
«Σέ λίγο καιρό,
-συνεχίζει ή Ζηναϊδα-, είδαμε εγώ και ο αδελφός μου ότι ξαναήρθε εκείνη η
γυναίκα στη Ματρώνα.
Την ευχαριστούσε
γονατισμένη και έλεγε ότι τώρα το παιδί της είναι καλά, το πως και τι έγινε.
Όταν έφθασε στο ψυχιατρείο έκανε ακριβώς όπως της είχε πει ή Μάτουσκα. Εκεί
ήταν μία αίθουσα, την οποία διαχώριζε κιγκλίδωμα.
Από την μία
πλευρά οδηγήσανε το γιό της κι από την άλλη πλησίασε εκείνη. Το μπουκαλάκι με
το νερό το είχε στην τσέπη. Το παιδί σπαρταρούσε και φώναζε:
«Μαμά, πέταξε
έξω αυτό πού έχεις στην τσέπη σου. Μη με βασανίζεις»!
Τα έχασε! Πώς το
έμαθε;
«Του έριξε
γρήγορα από το μπουκαλάκι στο πρόσωπο, μπήκε και μέσα στο στόμα και το παιδί
αμέσως ησύχασε! Τα μάτια του έγιναν ήρεμα και είπε: «Τι ωραία που είναι τώρα»!
Σε λίγο καιρό τον απολύσανε»!
ΠΕΡΊ ΨΑΛΜΏΝ
«Διαβάζοντας τους ψαλμούς σταματούν κάθε είδους κακία, διαβάζοντας τουλάχιστον 3 ψαλμούς την ημέρα ή ακόμα και ένα κάθισμα την ημέρα, κατευνάζοντε το μίσος, η έχθρα, δαμάζοντας τους ανθρώπους, συμφιλιώνοντας τους όταν είναι εχθροί.
Τη στιγμή που διαβάζουμε τους Ψαλμούς, καλούμε το Άγιο Πνεύμα στο σπίτι». Πατέρας Καλλίστρατος.
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022
Ο ΓΈΡΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΆΒΟΛΟΣ.
«Λέγεται ότι ένας γέρος μοναχός περπατούσε στο δρόμο για το μοναστήρι και όταν έφτασε στην άκρη του χωριού είδε έναν διάβολο να κάθεται σε ένα κούτσουρο και να κοιτάζει κάποιους που περνούσαν απρεπή όχι μακριά του.
Ο γέροντας πλησιάζει και αρχίζει να τον μαλώνει για το θράσος και το θράσος να εμφανίζεται μπροστά σε όλους και να προτρέπει τον κόσμο στο κακό
Ο πανούργος γύρισε προς το μέρος του και του είπε:
«Ντροπή σου, γέρο μοναχε, που κοιτάς πορνούς και αμαρτωλούς ανθρώπους! Πάνω μου, είνε το σκοτάδι, ο κόσμος με αγαπάει και δεν έχω λόγο να κρυφτώ, αλλά όλοι αποφεύγουν εσένα και τον Θεό σου και δεν θα είναι κοντά σου.
-Κοίτα! είπε ο διάβολος, περίμενε να δεις!
Αφού το είπε αυτό, ο ακάθαρτος πηγαίνει κατευθείαν στους ανθρώπους και αρχίζει να ουρλιάζει:
- Αλίμονο στο ανόητο κεφάλι σου, σου ήρθε ο παπάς και δεν μπορείς πια να διασκεδάσεις γιατί θα σε μαλώσει και θα σε στείλει σπίτι.
Σαστισμένοι, οι άνθρωποι κοίταξαν πρώτα τον διάβολο με έκπληξη και φρίκη, αλλά καθώς ο δαίμονας συνέχισε να τους λέει ότι ο πάπας ερχόταν να τους χαλάσει τη διάθεση, άρχισαν να βρίζουν και να κοροϊδεύουν τον γέρο μοναχό, και ακόμη πιο τολμηροί, σκληραγωγημένοι από πονηριά άρχισαν να του πετούν πέτρες και μπουκάλια.
Θλιμμένος ο γέροντας έφυγε κλαίγοντας, προσευχόμενος στον Κύριο για αυτούς. Μόνο οταν ο άγγελος Κυρίου του εμφανίστηκε και τον παρηγόρησε λέγοντας:
«Μην ανησυχείς, πάτερ!» Είναι ώρα κοσκινίσματος. Ο Χριστός πέθανε για να δώσει τη σωτηρία, αλλά μόνο σε όσους τη θέλουν. Πηγαίνετε και προσεύχεστε για αυτούς και για την ψυχή σας!
Λέγοντας αυτό, ο άγγελος έδιωξε τον δαίμονα στα βάθη και εξαφανίστηκε».
ΧΡΉΣΙΜΗ ΙΣΤΟΡΊΑ
Χρήσιμη ιστορία:
«Η γυναίκα τυλιγμένη στο φως στην προσευχή».
- Ο πατέρας Κλεόπα είδε μια γυναίκα γονατιστή μπροστά στη θαυματουργή εικόνα της Μητέρας του Θεού.
Η γυναίκα ήταν ντυμένη με πολλές ακτίνες φωτός.
- Τότε ο πατέρας Κλεόπα είπε στον εαυτό του:
«Κοίτα πόσο ευσέβεια και πίστη υπάρχει στον λαό μας και δεν είχαμε ιδέα!».
«Αυτή είναι η πύρινη προσευχή της καρδιάς, όταν ο Θεός μας φωτίζει και μας τη δίνει κατά χάρη». Πατήρ ΚΑΛΛΊΣΤΡΑΤΟΣ
Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΕΝΝΑΜΕ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΓΙΟΥΣ, ΓΕΝΝΑΜΕ ΑΓΙΟΥΣ.
"Ο,ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ ΓΕΝΝΑΜΕ. ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΓΙΟΥΣ, ΓΕΝΝΑΜΕ ΑΓΙΟΥΣ. Στο χέρι μας είναι να γεννήσουμε Αγίους. Η ψυχοσωματική υγεία του παιδιού αρχίζει να διαμορφώνεται από τη σύλληψη, εν συνεχεία επηρεάζεται από τη ζωή της μητέρας κατά την κύηση και φυσικά από τη ζωή του ζεύγους."
Άγιος Πορφύριος
Από το Βιβλίο " Ένας να με ακούσει...... και θα του στείλει ο Θεός πλούσια τη Xάρη Του! "
Έκδοσις "Ιερού Ησυχαστηρίου Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΣΜΥΡΝΗ
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΣΜΥΡΝΗ
…ΣΚΙΖΕΙ γιὰ λίγο ἀκόμη ὁ ἰμάμης τὴ μεσημεριανὴ ἡσυχία μὲ τὶς ὡραῖες μελωδίες σὲ ἦχο χαρούμενο, πλάγιο τοῦ τετάρτου, προτρέποντας τοὺς πιστοὺς Μουσουλμάνους σὲ προσευχή, ναζάμ. Δὲν κρατιέμαι καὶ κατεβαίνω στὴν ἀγορὰ μαζὶ μὲ τὸν Χρῆστο, εἴπαμε, τὸν μέγα παζαροποιό, προκειμένου νὰ κάνω μιὰ ἀγορὰ ἀπὸ ἕνα κατάστημα μουσικῶν ὀργάνων. Τὸ εἶχα σχεδιάσει ἐδῶ καὶ καιρὸ βρίσκοντας τὶς συμφέρουσες τιμὲς καὶ ποιότητες ἤδη ἀπὸ τὸ διαδίκτυο.
Ἦταν 16 Μαΐου τοῦ 2019 καί, ὄντως, τὴν ἴδια ἡμερομηνία ποὺ πρὶν ἑκατὸ χρόνια εἶχε εἰσέλθει στὴ Σμύρνη ὁ ἑλληνικὸς στρατὸς προκειμένου, μὲ ἀπόφαση τοῦ «Ἀνωτάτου Συμμαχικοῦ Συμβουλίου» τῶν νικητῶν συμμάχων τοῦ Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, νὰ ἀναλάβει τὴ διατήρηση τῆς τάξης στὴν εὐρύτερη περιοχὴ τῆς Σμύρνης, στὸ βιλαέτι τοῦ Ἀϊδινίου. Δὲν τὸ εἴχαμε καθόλου προγραμματίσει ἔτσι. Ἔτυχε καὶ... πέτυχε, ἔτσι, τὴν πιὸ ἁρμόδια ἡμέρα νὰ κατεβοῦμε κι ἐμεῖς στὴν πόλη μετὰ ἀπὸ ὁλόκληρα ἑκατὸ χρόνια. Τὸ ἑλληνικὸ αἷμα καὶ ἡ γενιά μας μᾶς καλοῦσαν σὲ τοῦτο τὸ ταξίδι, ποὺ ἦταν καὶ προορισμός, μὰ καὶ ἐπιστροφὴ συνάμα…..
ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΣΜΥΡΝΗ 1922-2022 (εκδ.ΘΥΡΑ-π.Διονύσιος Ταμπάκης
Ἔλεγε ἕνας Μοναχός:
Ἔλεγε ἕνας Μοναχός:
Ἡ μεγαλύτερη ἐλεημοσύνη
εἶναι νά ἑνώνεις τόν ἄνθρωπο , ζωντανό ἤ ἀποθαμένο, μέ τόν Χριστό. Ὕστερα ξέρει
πολύ καλά ὁ Χριστός πώς θά ἐλεήσει τήν
κάθε ψυχή.
Μετά το θάνατο εκείνου του ιερέα μέσα μου ακόμα ζει ένα αίσθημα παράξενης χαράς
Μετά το θάνατο
εκείνου του ιερέα μέσα μου ακόμα ζει ένα αίσθημα παράξενης χαράς
Γιατρός της
Άμεσης Βοήθειας: “Δε θα ξεχάσω ποτέ το περιστατικό που είχαμε μια φορά με την
ομάδα μας, όταν είχαμε πάρει μια επείγουσα κλήση και προστρέξαμε σε έναν
ηλικιωμένο ιερέα με έμφραγμα”
– Ήταν
ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με ένα σκούρο μπλε ζωστικό και με ένα μικρό σταυρό στο
χέρι. Τα αντικειμενικά δεδομένα έδειχναν καρδιογενές σοκ. Η αρτηριακή πίεσή του
ήταν πολύ χαμηλή.
Ο ασθενής ήταν
χλωμός, με κρύο κολλώδη ιδρώτα και είχε πολύ δυνατούς πόνους. Παρόλα αυτά,
εξωτερικά δεν ήταν απλώς ήρεμος, αλλά απόλυτα ήρεμος και ατάραχος.
Μέσα σε αυτήν
την ηρεμία δεν υπήρχε ένδειξη έντασης ή υποκρισίας. Δε φτάνει αυτό. Με εξέπληξε
η πρώτη κιόλας ερώτησή του. Ρώτησε: «Είχατε πολλές κλήσεις; Εσείς, μάλλον, δεν
έχετε φάει ακόμα για σήμερα;» Και, απευθυνόμενος στη γυναίκα του, της λέει:
«Μαρία, ετοίμασέ τους κάτι για να φάνε».
Όση ώρα κάναμε
καρδιογράφημα, ένεση με παυσίπονα, βάζαμε ορό και καλούσαμε την ειδική εντατική
ομάδα, αυτός ενδιαφερόταν για το πού μένουμε, πόση ώρα κάνουμε για να πάμε στη
δουλειά. Με αδύναμη φωνή ρώτησε πόσα παιδιά έχουμε εγώ και ο άλλος συνάδελφός
μου και πόσων χρονών είναι.
Αυτός ανησυχούσε
για μας, ενδιαφερόταν για μας, χωρίς να δείχνει ούτε ίχνος φόβου, όσο κάναμε
τις ιατρικές μας πράξεις, προσπαθώντας να απαλύνουμε τα βάσανά του.
Έβλεπε τα
ανήσυχα πρόσωπά μας, την γυναίκα του που έκλαιγε. Όταν καλέσαμε την ειδική
ομάδα, άκουσε τη λέξη «έμφραγμα». Καταλάβαινε τι του συνέβαινε. Ήμουν
συγκλονισμένος με την τόση αυτοσυγκράτηση.
Μετά από πέντε
λεπτά έφυγε.
Αυτός ο θάνατος
μου έχει προκαλέσει ένα παράξενο συναίσθημα που δεν με εγκαταλείπει ακόμα και
τώρα. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει συχνά. Ο φόβος παραλύει τη θέληση των ασθενών.
Στις κρίσιμες καταστάσεις σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους και την κατάστασή
τους, παρατηρούν κάθε αλλαγή που αισθάνονται στον οργανισμό τους. Μέχρι την
τελευταία τους πνοή κρατιούνται από την παραμικρή ελπίδα να ζήσουν. Ό, τι και
να είναι, αρκεί να ζήσουν.
Σε σπίτια, όπου
δεν υπάρχει χώρος για εικόνες, υπάρχει, όμως, τηλεόραση πλάσμα που καλύπτει
ολόκληρο τον τοίχο, και όπου στο σαλόνι μάς ζητάνε να φοράμε ποδονάρια μιας
χρήσης, παρόλη την κρίσιμη κατάσταση του ασθενή, εκεί συμβαίνει οι ασθενείς να
καταφεύγουν σε «υστερίες της τελευταίας στιγμής»: σε πιάνουν από το χέρι και σε
ρωτάνε ασταμάτητα για την κατάστασή του και τι προβλέπεις, με την αγωνία να
βρουν στο βλέμμα σου, στη φωνή σου, στα λόγια σου, έστω κάποια ελπίδα για
θαύμα.
Τέτοιοι
ασθενείς, πριν πέσουν σε κατάσταση απώλειας συνείδησης και επιθανάτιας αγωνίας,
κυριολεκτικά εξαντλούν τους συγγενείς τους και τους γύρω τους με τους φόβους
τους. Οι γιατροί, μετά από μια τέτοια επίσκεψη, αισθάνονται εξαντλημένοι. Όχι
όμως εξαιτίας του ότι δεν μπόρεσαν να προσφέρουν τη μέγιστη βοήθεια και να
σώσουν τον ασθενή.
Νιώθουν άδειοι
και αμήχανοι που ο θάνατος νικά τον άνθρωπο, σε περιπτώσεις σαν κι αυτές.
Να πούμε την
αλήθεια, τέτοιοι «νικημένοι» από το φόβο ασθενείς υπάρχουν και σε σπίτια, όπου
όλοι οι τοίχοι είναι γεμάτοι από εικόνες, που στα τραπέζια υπάρχουν παντού
βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου και που οι ασθενείς, αντί για τα φάρμακα που
έγραψε ο γιατρός, πίνουν μόνο τον αγιασμό, πολλά λίτρα του οποίου μπορείς να
δεις παντού στο σπίτι σε διάφορα μπουκάλια.
Όμως, μετά το
θάνατο εκείνου του ιερέα, ακόμα και τώρα, όσο παράξενο και να είναι, μέσα μου
ζει ένα συναίσθημα ήσυχης χαράς. Εκεί ο θάνατος δε νίκησε. Και όταν αναπολώ στη
μνήμη μου 2-3 παρόμοια περιστατικά από την εμπειρία μου, από μόνη της έρχεται
το ερώτημα: «Ποῦ σου, θάνατε, τὸ κέντρον;»
Γεώργιος
Εγκόροβ, γιατρός στην «Άμεση Βοήθεια»
Μετάφραση για
την πύλη gr.pravoslavie.ru:
Αναστασία Νταβίντοβα
Милосердие.Ru
6/29/2022
The power of positive thinking Saint Paisios of Mount Athos
.jpg)
A good thought is equivalent to a
long vigil! It has great power. So try, as much as you can, before temptation
could plant bad thoughts, to plant good thoughts yourself, so that your heart
becomes a flower garden and your prayer is accompanied by the divine fragrance
of your heart.
When one has even the slightest bad
thought about someone, whatever one does, either fasting or vigil, is a lost
cause. How can practice help somebody when one is not struggling to cope with
bad thoughts?
Why don’t you empty all the sediment
settle from the jar first, which is only for soap, and then pour the good oil
in it? Why do you prefer to mix the good oil with the useless one? A pure and
good thought has more power than any practice.
“You should always have good thoughts
for everyone”. “The entire foundation of the spiritual life is for people to
think of others and put themselves last, not to think of themselves.”
***
Elder Paisios was constantly
stressing the importance of pious thinking in spiritual life. He used to say
that a single positive thought equals a vigil in Mount Athos
The spirituality of a person is
defined by the quality of his thoughts.
-Father, what made our saints, not
only endure their martyrdom but also constantly feel joy about it, while we
can’t even stand the bite of a mosquito?
– Everything has to do with having a
correct thinking. If our thoughts are firmly secured in our faith, no one can
ever take them away.
Then, he brought the Old Testament
and told me that section 4 in the Book of Maccabes explains very clearly how
positive thoughts can help us disregard pain and torture. He began reading the
text and explaining it to me. When he finished, he told me:
– This text from the Old Testament
clearly indicates that man is free and with his good thoughts, he can overcome
his passions and desires and whatever else derives from them.
Father Paisios explicitly stressed
that the words “I can’t” have no validity in man’s life. It is the words “I
don’t want” or “I don’t love” which lead man to say “I can’t”. When people are
tortured by a specific passion, they claim that a certain power prevents them
from restraining and being good. They should know that this power, which acts
as an obstacle, is rooted inside them; it can make them love, but it is turned
to the wrong direction. Since they love their passions, it is natural that they
are unable to get rid of them. When you love something, you want it, and you
cannot let it go because you do not want to lose it. First, they must hate
their passion and then find something better to direct and transfer their love
to. Otherwise, they will keep on suffering.
***
Elder Paisios always urged us to
think positively. Our positive thinking, however, should not be our ultimate
aim; eventually our soul must be cleansed from our positive thoughts as well,
and be left bare having as its sole vestment divine grace granted to us through
Holy Baptism. “This is our aim,” he used to say, “to totally submit our mind to
the grace of God. The only thing Christ is asking from us is our humility. The
rest is taken care of by His grace. In the beginning, we should willingly try
to develop positive thoughts, which will gradually lead us to the perfect good,
God, to whom belongs every glory, honor and worship; on the contrary, to us
belongs only the humility of our conceited attitude.”
“We must always be careful and constantly
question the nature of our thoughts. When someone is preoccupied and trusts his
own way of thinking, he becomes vulnerable to the devil, who is capable of
transforming us into sly persons, even when we are honest by nature. The older
fathers never trusted their own thoughts. Even for minor problems to which they
had to give answers, they prayed to God, or fasted, as a way to “force” divine
grace to reveal the answer according to God’s will; and after they got the
“information”, they gave the answer.
“God opposes the proud, but gives
Grace to the humble.” (1Pet 5:5).
“We must have positive thoughts,
otherwise none of the spiritual fathers- not even the saints- can help us.
“We should never, even under the
worst circumstances, allow a negative thought to penetrate our soul. The
person, who, under all circumstances, is inclined to have positive thoughts,
will always be a winner; his life will be a constant festivity, since it is
constantly based on positive thinking”
***
Father Paisios always insisted by
saying:
“When one of our brothers has a
negative thought, we must try to kindly and humbly correct it. It is our duty
to do so. Today many people, unfortunately including some of our spiritual
fathers, instead of trying to correct falsified thoughts, they either consent
to them, or even distort the positive ones. I will give you an example so you
can understand the way they function:
Suppose a young man says to his
spiritual father:
– A friend of mine did this and that
to me.
And thus, he starts telling him his
negative thoughts about his friend. His spiritual father, instead of trying to
change his thoughts and make him love his friend again, views his problem from
a social point of view, and wishing to be nice, says to him:
– Since you know what kind of person
your friend is, do not pay attention to him. Just ignore him.
The young man may superficially feel
better after listening to the words of his spiritual father, but his negative
predisposition towards his friend is still inside him. Now, when his friend
goes to the same spiritual father to tell him the same things, the spiritual
father faces the problem in the same way. He once again regards the problem
from a social point of view and calms him down. He lets him, however, keep
inside him the negative thoughts he has for his friend.
This way, the Elder said, I can even
please the devil if I wish to. You will now see what happens next, since divine
justice exists in our lives. At some point, the two friends, who still have
negative thoughts inside them, meet and begin accusing each other: “You are
this and that…I talked to my spiritual father and he also thinks the same way
of you.” Eventually, they discover that what their common spiritual father
tried to do was just to be nice to them. As a result, they end up losing their
trust and respect for him. The correct way of dealing with similar cases is the
following which I also apply:
A married man came to me to discuss
the problems he was facing with his wife and how her behavior has affected his
thoughts. I immediately started finding excuses for his wife’s behavior. In the
end, I told him that he should glorify God for the wife He gave him and he is
the one responsible for destroying their loving relationship. I made him
question his behavior and love his wife again, by convincing him that he is in
the wrong, and that he should get rid of all his negative thoughts. I did
exactly the same thing with his wife, when she came to see me. I also scolded
her, so both of them got rid of their negative thoughts, and ended up loving
each other again. Moreover, they also understood why I scolded them, as they
realised that my only aim was to bring them back together.” (Priestmonk
Christodoulos “Elder Paisios of the Holy Mountain” (1998) Holy Mountain)
***
Pray that God will raise spiritual
people, Maccabees, because there is a great need. The time has come to fight
good and evil, because illegality has become law and sin has become
fashionable. But when you see disasters in Greece, the state to make crazy laws
and there is general instability, do not be afraid, God will help… The whole
world is boiling like a cauldron. The Church, the state, all nations are up and
down! And no one knows
what development we will have. God help! […] As much as you can, humbly wish
for the people who gave many rights to the wicked and suffering.
Do not forget
there we are going through difficult times and much prayer is needed. You must
remember the great need that people have for prayer today and the great
expectation God has of us to pray. Praying for the general outrageous condition
of the whole world that Christ may have pity on his creations for they are
heading for destruction. Pray for his divine intervention in our outrageous
time for the people are heading into general confusion, into madness, and an
impasse.
God has called
for us to pray for the people, who have so many problems. The poor people don’t
even have time to cross themselves. If we who are monks and nuns don’t pray
then who will? The soldier in wartime is on alert always ready with his boots
on. The monk must also be on alert. How I would have loved to be a Maccabee, to
withdraw to the mountains and pray constantly for the world.
Pray with pain
in your heart for the world. Do you know what great power such prayer has?
Also it is better for the monk to
help others with his prayer that his words. If he does not have the power to
keep someone from doing evil then he should help him from afar through prayer,
otherwise he may himself be harmed. A prayer from the heart has more power than
a thousand words especially for someone who won’t listen.
In these difficult years let us not
neglect the work of prayer. Prayer is security; it is communication with God.
Spiritual Awakening, St. Paisios of
the Holy Mountain