Ο ΓΈΡΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΙΆΒΟΛΟΣ.

«Λέγεται ότι ένας γέρος μοναχός περπατούσε στο δρόμο για το μοναστήρι και όταν έφτασε στην άκρη του χωριού είδε έναν διάβολο να κάθεται σε ένα κούτσουρο και να κοιτάζει κάποιους που περνούσαν απρεπή όχι μακριά του.

 Ο γέροντας πλησιάζει και αρχίζει να τον μαλώνει για το θράσος και το θράσος να εμφανίζεται μπροστά σε όλους και να προτρέπει τον κόσμο στο κακό 

 Ο πανούργος γύρισε προς το μέρος του και του είπε:

 «Ντροπή σου, γέρο μοναχε, που κοιτάς πορνούς και αμαρτωλούς ανθρώπους!  Πάνω μου, είνε το σκοτάδι, ο κόσμος με αγαπάει και δεν έχω λόγο να κρυφτώ, αλλά όλοι αποφεύγουν εσένα και τον Θεό σου και δεν θα είναι κοντά σου.

 -Κοίτα!  είπε ο διάβολος, περίμενε να δεις!

 Αφού το είπε αυτό, ο ακάθαρτος πηγαίνει κατευθείαν στους ανθρώπους και αρχίζει να ουρλιάζει:

 - Αλίμονο στο ανόητο κεφάλι σου, σου ήρθε ο παπάς και δεν μπορείς πια να διασκεδάσεις γιατί θα σε μαλώσει και θα σε στείλει σπίτι.

 Σαστισμένοι, οι άνθρωποι κοίταξαν πρώτα τον διάβολο με έκπληξη και φρίκη, αλλά καθώς ο δαίμονας συνέχισε να τους λέει ότι ο πάπας ερχόταν να τους χαλάσει τη διάθεση, άρχισαν να βρίζουν και να κοροϊδεύουν τον γέρο μοναχό, και ακόμη πιο τολμηροί, σκληραγωγημένοι από πονηριά άρχισαν να του πετούν πέτρες και μπουκάλια.

 Θλιμμένος ο γέροντας έφυγε κλαίγοντας, προσευχόμενος στον Κύριο για αυτούς.  Μόνο οταν  ο άγγελος Κυρίου του εμφανίστηκε και τον παρηγόρησε λέγοντας:

 «Μην ανησυχείς, πάτερ!»  Είναι ώρα κοσκινίσματος.  Ο Χριστός πέθανε για να δώσει τη σωτηρία, αλλά μόνο σε όσους τη θέλουν.  Πηγαίνετε και προσεύχεστε για αυτούς και για την ψυχή σας!

 Λέγοντας αυτό, ο άγγελος έδιωξε τον δαίμονα στα βάθη και εξαφανίστηκε».