Περί πίστης.....

«Ας γίνει(η θεραπεία)

 κατά την πίστη σας….»

 θα ακούσουμε αύριο τον Χριστό 

 να λέει σε δύο ψυχές

 που εκ ζητούν το έλεος Του…..

 Δεν είναι το θέμα 

 εάν μπορεί ή θέλει ο Θεός

 αλλά κατά πόσο εμείς

 Του έχουμε ανοιχτά 

 για να μπει η Χάρης Του….

 Πολλές φορές ζητούμε 

 να περάσουν οι δωρεές Του 

 στην ζωή μας ενώ 

 εμείς είμαστε ερμητικά κλειστοί…... 

 Δεν είναι διαρρήκτης 

 της ψυχής μας ο Θεός….

 Δεν παραβιάζει κανένα χώρο της ζωής μας….. 

 Δεν είναι αδιάκριτη η αγάπη Του…..

 Εάν δεν Του ανοίξεις δεν θα μπει….. 

 Το σέβεται…..

 Άλλοτε πάλι, θα θέλαμε εάν είναι δυνατόν 

να μας πετάξει στο μπαλκόνι μας

(από απόσταση δηλαδή) την χάρη Του…… 

ή να την αφήσει στην είσοδο 

και σαν φύγει να κατέβουμε, 

να ανοίξουμε και να πάρουμε το πεσκέσι….. 

Κάπου όμως τα έχουμε μπερδέψει......

ή καλύτερα τα πάθη 

μας έχουν ανακατέψει

και έχουν κάνει κουρκούτι τον Νου μας.....

Δεν είναι προϊόν delivery το έλεος Του….. 

Κάποτε πρέπει να συνειδητοποιήσουμε 

ότι η Χάρης του Θεού 

είναι καρπός ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ σχέσης……

Δεν θα πέσει πάνω σου 

σαν το μήλο στο κεφάλι του Νεύτωνα

θα πρέπει να σκαρφαλώσεις,

να κοπιάσεις......

Να σηκωθείς 

απ΄ τον καναπέ του θελήματος σου

και να ανοίξεις για να μπει το Φως......

Είναι κρίμα για χρόνια

να κρατάς μούτρα του Θεού

που δεν σε βοηθά.....

Να Του φωνάζεις!

Να Τον μαλώνεις!

Ενώ Εκείνος είναι απ' έξω

από την πόρτα της καρδιάς σου

που είναι διπλοτριπροκλειδωμένη

και απλά περιμένει να Του ανοίξεις.....

Βλέπεις βρε τι Θεό έχουμε;

Γεμάτο Αρχοντιά.....

Εμείς την έχουμε τούτη;

Πατήρ Δημήτριος Παπαδημητρίου