ΑΠΌ ΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΎ ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΟΔΩΡΟΥ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ. 6

 Συμφωνία μεταξύ του πατέρα Ηλιοδωρου και της μητέρας Sepphora

Έχω έναν ξάδερφο, τον πατέρα Διονύσιο,  της εκκλησίας των Θεοφανείων στο Kozelsk (χωριό Mekhzavod). Ως αγόρια, περνούσαμε κάθε καλοκαίρι στην Optina, μας έδιναν κάποιες παιδικές υπακοές,βοηθήσαμε με τον πρόσφορο, ρίχναμε και λάδι σε μπουκάλια. Ζούσαν σε έναν πύργο. Μας μεγάλωσαν ο δικός μας θείος, ο πατέρας Γαβριήλ και ο πατέρας Ηλιόδωρος. Ολη μέρα κυριολεκτικά δεν αφήσαμε τον πατέρα Ηλιόδωρο. Ήταν αυτός που μας έδωσε τους πρώτους κανόνες προσευχής, μας δίδαξε ποιες μέρες να πάμε στις λειτουργίες μέχρι τις 5 το πρωί, ποιες μέρες μπορούμε να πάμε στις λειτουργίες στις 7 το πρωί, πότε να πάμε για μπάνιο στην ιερή πηγή.

Όταν ενηλικιωθήκαμε, αποφοιτήσαμε από το σεμινάριο και πήραμε ιερά τάγματα, ο πατέρας Ηλιόδωρος παρέμεινε ο πνευματικός μας πατέρας. Κάποτε ο πατέρας Διονύσιος μου είπε μια ιστορία για έναν ιερέα που συνέβη μπροστά στα μάτια του. Φθάνοντας στην Όπτινα, συναντήθηκε ως συνήθως με τον πατέρα Ιλιόδωρο.

Ξαφνικά τους είπαν ότι μια φτωχή οικογένεια χρειαζόταν τρομερά βοήθεια. Όμως τότε ούτε ο πατέρας Ηλιόδωρος ούτε ο ίδιος ο π. Διονύσιος (αρχηγός πολύτεκνης οικογένειας με έξι παιδιά) είχαν την ευκαιρία να βοηθήσουν οικονομικά όσους είχαν ανάγκη. Για αρκετή ώρα, ο πατέρας περπατούσε γύρω από το μοναστήρι στεναχωρημένος και μετά ζήτησε από τον πατέρα Διονύσιο να τον πάει στο Κλύκοβο στη Μητέρα Σεπφόρα, για να της σερβίρει ένα λίθιο στον τάφο:

- Έχω λίγα χρήματα εδώ και έχω συμφωνία με τη μητέρα Sepphora: όταν της φέρνω χρήματα, τότε μου στέλνει 10 φορές περισσότερα, - εξήγησε ο πατέρας Ηλιόδωρος τον σκοπό του ταξιδιού.

Γνωρίζοντας το λεπτό χιούμορ του ιερέα, ο πατήρ Διονύσιος μόνο χαμογέλασε ακούγοντας το σκεπτικό του. Σκέφτηκα: ο πατέρας αστειεύεται έτσι. Πήγαν στο μοναστήρι στο Κλύκοβο, σέρβιραν ένα λίθιο και ο ιερέας έβαλε ένα χαρτονόμισμα πέντε χιλιάδων σε μια κουτί δωρεάς - αυτά ήταν όλα τα χρήματα που είχε εκείνη την εποχή.

Αφού πέρασε λίγο περισσότερο χρόνο στο μοναστήρι, ο π. Ηλιόδωρος αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να επιστρέψει στην Όπτινα. Όταν έφυγαν από την πύλη και κατευθύνθηκαν προς το αυτοκίνητο, ένα τουριστικό λεωφορείο μπήκε στο χώρο στάθμευσης του μοναστηριού. Οι προσκυνητές άρχισαν να φεύγουν από εκεί, τους συνόδευε ένας ιερέας, ο οποίος αναγνώρισε τον ιερέα και χάρηκε πολύ γι' αυτό.

«Μπατιούσκα, με θυμάσαι, κάποτε υπηρετούσαμε σε τάδε μέρος, τόσα χρόνια πριν!... Πάτερ Ηλιοδωρε», πρόσθεσε ο ιερέας στο τέλος μιας σύντομης συνομιλίας, «μου έδωσαν πρόσφατα έναν φάκελο, σε παρακαλώ πάρτε αυτό, ξέρω ότι σίγουρα θα βρεις κάποιον που το χρειάζεται περισσότερο!

Αυτή είναι μια τόσο τυχαία συνάντηση. Όταν ο π. Ηλιόδωρος μπήκε στο αυτοκίνητο, ζήτησε από τον π. Διονύση να δει τι είχε μέσα στον φάκελο. Υπήρχαν χρήματα στον φάκελο - ακριβώς 50 χιλιάδες ρούβλια.

Χαρούμενοι, επέστρεψαν στην Όπτινα και ο ιερέας μπόρεσε να βοηθήσει τους ανθρώπους που βρίσκονταν σε δύσκολη θέση και είχαν απόλυτη ανάγκη βοήθειας. Αυτή είναι η πίστη που είχε ο πατέρας Ηλιόδωρος – απλή και πολύ φλογερή, και έκανε θαύματα. Τότε ο αδερφός μου έμεινε έκπληκτος: φαίνεται ότι ο ιερέας αστειευόταν για τη «συμφωνία». Όμως ο Κύριος, σύμφωνα με τη φλογερή του πίστη, τακτοποίησε το θαύμα ακριβώς όπως μίλησε γι' αυτό ο ιερέας.