Μιὰ μέρα εἶχα πάει σ' ἕνα σπίτι κι ἔβλεπα στὴν τηλεό­ραση εἰδήσεις.

Μιὰ μέρα εἶχα πάει σ' ἕνα σπίτι κι ἔβλεπα στὴν τηλεό­ραση εἰδήσεις. Βλέπαν οἱ ἄνθρωποι, ἔβλεπα κι ἐγώ. Κάτσε νὰ ἰδῶ. πῶς τὰ εἶπαν τὰ πράγματα... Λέω, πάει τώρα, χα­νόμαστε! γιὰ νὰ βγῶ ἔξω νὰ φύγω. καὶ βγαίνοντας ἔξω, ἦσαν ἀλλιῶς τὰ πράγματα. Ὑπῆρχε ἡσυχία, ὑπῆρχε ἠρεμία... Πάει, μᾶς τρελάνανε. νὰ κάτσεις μερικὲς φορὲς καὶ ν' ἀκούσεις, πάει, θὰ σοῦ στρίψει. καὶ νὰ λὲς μετά, τὶ γίνεται ἐδῶ πέρα; ἡ λεγόμενη παραπληροφόρηση. πού σήμερα μὲ ὅλα τὰ μέσα ἀφειδῶς προσφέρεται. Γι' αὐτὸ μὴ βάνουμε αὐτί εὔκολα. Περισσότερο ἂς προσευχόμεθα στὸ Θεό, τὸν Πατέ­ρα μας, νὰ προστατεύει καὶ τὴν πατρίδα μας, αὐτὴ τὴν ἔνδοξη καὶ ὀρθόδοξη.

                                    ✞ π.Ἀνανίας Κουστένης