Κάπου στην Ελλάδα ένας ηλικιωμένος παίρνει τηλ. τον γιο του.
"-Λυπάμαι που χαλάω τη μέρα σου,
αλλά η μάνα σου κι εγώ χωρίζουμε....
40 χρόνια μιζέριας και απογοήτευσης είναι αρκετά ".
"Μπαμπά τι είναι αυτά που λες, τρελάθηκες;;
φωνάζει ο γιος του.
-"Δεν μπορούμε πια να βλέπουμε ο ένας τον άλλον!...
Δεν αντέχω να μιλήσω άλλο για αυτήν την κατάσταση...
Πάρε σε παρακαλώ την αδερφή σου
και ενημέρωσέ την εσύ για τα σχετικά"....
Πανικόβλητος ο γιός παίρνει τηλ. την αδερφή του.
Αυτή του λέει:
-Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει αυτό!
Άσε θα το αναλάβω εγώ..."
Η κόρη καλεί αμέσως τον πατέρα της.
-"Μπαμπά άκου προσεχτικά δύο πράγματα.
Πρώτον, Δεν χωρίζετε!
Δεύτερον, μην κάνεις απολύτως τίποτε
μέχρι να έρθω εγώ εκεί.
Αύριο το μεσημέρι θα είμαστε και οι δύο στο χωριό!!! "
Ο ηλικιωμένος άντρας κλείνει το τηλ.
και γυρίζει προς τη γυναίκα του.
-"Όλα καλά Σουλτάνα μου...
Τελικά, αύριο θα μας έρθουν τα παιδιά
και τα εισιτήρια τους θα τα πληρώσουν μοναχά τους".
Δίδαγμα...ποτέ δεν ξεχνάμε τους γονείς μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.