Το θηρίο από την τηλεόραση PR. ΙΩΑΝ ΒΑΛΕΝΤΙΝ ΙΣΤΡΑΤΗ

Το θηρίο από την τηλεόραση

 PR.  ΙΩΑΝ ΒΑΛΕΝΤΙΝ ΙΣΤΡΑΤΗ

 Ο Ρουμάνος έχει ένα χόμπι.  Βλέπει τηλεόραση.  Ο αθλητισμός και η άσκηση δεν εξασκούνται πλέον, αλλά βλέπονται μόνο με γυαλί, η αναρρίχηση μπορεί να γίνει από τον καναπέ, τα προσκυνήματα στα μοναστήρια γίνονται χωρίς να σηκώσουν το δάχτυλό τους, ίσως μόνο αυτό στο τηλεχειριστήριο, ακούμε και βλέπουμε τους αγαπημένους μας από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά μέσω Διαδικτύου.  Όλα επικεντρώθηκαν στο γυαλί.  Μέχρι στιγμής τίποτα καινούργιο.  Όταν όμως η τηλεόραση μετατρέπεται σε θηρίο που πεινάει να αρπάξει τη ζωή και την αιωνιότητα ανθρώπων που δηλώνουν ορθόδοξοι χριστιανοί, κάποιος πρέπει να πει κάτι.

 Σκάνδαλο, εκβιασμός, προβολή βρώμικου χρήματος στην τηλεόραση για μεγάλα χρηματικά ποσά, δυσφήμιση, συκοφαντία, βία και εχθρότητα, η ανώμαλη, ηθική δυσπλασία, παραισθησιογόνες μάντεις, παράλογη πολιτική, σνομπισμός, παρεκκλίνουσες μειονότητες, η υπάνθρωπος, η ξεδιάντροπη σεξουαλικότητα, όλα κάνουν βαθμολογίες στην τηλεόραση .

 Η τηλεόραση έχει μετατραπεί σε έναν σπλαχνικό δράκο στον οποίο ο άνθρωπος καλείται να καταναλώσει τα δικά του συμπλέγματα βλέποντας αυτά των άλλων, έναν διαβολικό λεβιάθαν στον οποίο η ανθρωπότητα καταβροχθίζεται μέσω όσων την αποκλείουν, τη ζωοποιούν ή τη διαβολίζουν.

 Έτσι, μια τραγωδία όπως ο θάνατος της Mădălina Manola, αντί να είναι προειδοποίηση για πολλούς από εμάς, είναι μια νέα ευκαιρία να μαζευτούμε μπροστά στις τηλεοράσεις για να ακούσουμε αμφίβολους ανθρώπους που κατηγορούν την κρίση, το σύστημα, τον Boc, τους γιατρούς, τα χέρια. , στην οικογένεια, για τον θάνατό της, μόνο και μόνο για να χωθεί η διαφήμιση κακών, απατηλών και άχρηστων προϊόντων στο λαιμό μας ανάμεσα στις παρεκτροπές.

 Στην πραγματικότητα, η μοναξιά του ανθρώπου χωρίς Θεό είναι η μόνη πηγή του πόνου και του θανάτου μας.  Όταν είμαστε με τον Θεό, ο θάνατος δεν είναι παρά μια ομαλή μετάβασή και ένα γαλήνιο πέρασμα προς το καλύτερο και αιώνιο, και όταν είμαστε χωρίς Αυτόν, αποξενωμένοι από τον εαυτό μας, όσα αντικείμενα και γυαλιστερά πράγματα κι αν έχουμε γύρω μας, είμαστε μόνοι και η ίδια η ζωή είναι ένας αργός θάνατος, σαν ένα ατελείωτο μαρτύριο.

 Επιστρέφοντας, δυστυχώς, οι κάθετες ειδήσεις, το ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ, οι ειλικρινείς συζητήσεις, οι εκπομπές που απαντούν στα ερωτήματα, είναι μειοψηφία στην τηλεόραση.  Ολόγυρα το πεινασμένο για κοινό θηρίο του συγκλονιστικού, και πίσω του, ο εκπαιδευτής ψυχών που χαμογελάει εν γνώσει του, μετρώντας σε κέρδος, τις αμαρτίες των ανθρώπων και τις σημειώνει με ικανοποίηση σε ένα σκοτεινό τετράδιο.