Τώρα οι άνθρωποι δεν μοιράζονται. Πίνω καφέ κάθε μέρα, πίνω κονιάκ όχι ακριβώς κάθε μέρα, αλλά θέλω να πω ότι δεν φροντίζουν τη Θεία Κοινωνία. Οι ιερείς δεν μοιράζονται πλέον με τους χριστιανούς τον τρόπο που μοιράζονταν οι πρώτοι ιερείς, τον τρόπο που μοιράζονταν οι πρώτοι χριστιανοί. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος κοινωνούσε καθημερινά. Και λέει: «Ποιος είναι άξιος, ας κοινωνεί κάθε μέρα, όποιος δεν είναι στο κρεββάτι του θανάτου».
Οι πρώτοι Χριστιανοί κοινωνούσαν καθημερινά. Τώρα πού είναι η Κοινωνία; Που λέει ο παπάς «έλα μετά από σαράντα μέρες». Γιατί μετά από σαράντα μέρες; Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να πεθάνει ανά πάσα στιγμή. Ο Σωτήρας λέει: «Δεν ξέρετε σε ποια ώρα της ημέρας ή της νύχτας θα έρθει ο Υιός του ανθρώπου». Δεν είσαι έτοιμος, πηγαίνεις απροετοίμαστος; Βγαίνεις γυμνός το βράδυ στο κρύο; Ο Θεός να το κάνει! Ο ιερέας που δεν εξομολογείται και δεν κοινωνεί συχνά δεν είναι πια ιερέας. Είναι ένας απλός αξιωματούχος, ένας άνθρωπος που δεν έχει τι να κάνει και εργάζεται στην Εκκλησία, προσπαθεί να πάρει όσο περισσότερα χρήματα μπορεί, αλλά δεν νοιάζεται για τις ψυχές των ανθρώπων, το ποίμνιο... Με το Θέλημα του Θεού, ο εχθρός δυναμώνει και τρώει το κοπάδι, μένει χωρίς το κοπάδι. Ειδικά για να συγχωρούν οι βοσκοί.
Τώρα οι αιρέσεις πολλαπλασιάζονται. Γιατί κανείς δεν μπορεί να τους σταματήσει. Αυτήν την ελευθερία την έχουν περισσότερο από τους Ορθόδοξους. Και στην τηλεόραση, όπου προβάλλονται εικόνες για την Εκκλησία, επικρίνονται πάντα οι ιερείς, αλλά καμία αίρεση δεν επικρίνεται. Μπορούν να κάνουν τα πάντα. Κανένας ειδωλολάτρης δεν επικρίνεται όπως επικρίνονται οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Τι σημαίνει αυτό? Εχθρότητα προς τον Θεό. Εχθρα. Πολέμησε ενάντια στην πίστη, ενάντια στον Θεό. Πώς μπορεί λοιπόν να είναι καλό στη γη; Πριν, όταν οι άνθρωποι πήγαιναν στην Εκκλησία, τηλεφωνούσαν μεταξύ τους. «Έλα κι εσύ», «Περίμενε να έρθω κι εγώ». Κανείς δεν πάει τώρα. Όποιος δεν έχει μητέρα την Εκκλησία, δεν έχει πατέρα τον Θεό. Πατέρας και μητέρα μεγαλώνουν παιδιά. Αν δεν έχουμε πατέρα τον Θεό, τότε ποιανού είμαστε; Δεν ξέρουμε την αναξιότητά μας. Το λέει ο ιερέας: «Δεν είσαι άξιος να κοινωνήσεις τώρα. Έλα σε σαράντα μέρες». Ή: «Έλα σε τρία χρόνια να κοινωνήσεις». Ποιος εγγυάται ότι θα ζήσει άλλα τρία χρόνια για να έρθει να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει; Μα σαράντα μέρες; Ποιος σου εγγυάται ότι θα ζήσεις άλλες σαράντα μέρες; Ότι ο Σωτήρας λέει: «Δεν ξέρετε σε ποια ώρα της ημέρας ή της νύχτας έρχεται ο Υιός του ανθρώπου». Είμαστε σαν τις ανόητες παρθένες που δεν είχαν λάδι στα λυχνάρια τους. Έρχεται ο Νυμφίος, τους βρίσκει με άδεια λαμπάδα. Ακόμα θα αγοράσεις λάδι, δηλαδή καλές πράξεις; Πότε να τα ξανακάνουμε; Πού αλλού να τα προμηθευτώ; Για να καθαρίσεις την ψυχή σου, να τρέφεσαι πνευματικά, για να βελτιώσεις τον Ιησού Χριστό στην Κρίση... Πρέπει να μοιραζόμαστε συχνά. Καθώς ο χρόνος περνά από τη μια εξομολόγηση στην άλλη, ο άνθρωπος διαπράττει αμαρτίες. Αν δεν είμαι άξιος τώρα, και ξαναπάω να κοινωνήσω μετά από μερικές βδομάδες, μέχρι τότε κάνω άλλες αμαρτίες... θα είμαι πιο άξιος τότε; Ότι ζω χωρίς έγνοιες. Τρώω, πίνω, λέω: «Αφήστε με να εξομολογηθώ, πάτε με στην Εκκλησία και θα εξομολογηθώ εκεί...» Είχα έναν θείο που δεν νήστευε όλη του τη ζωή. Και δεν ήθελε να νηστέψει και σε μεγάλη νηστεία. Πέθανε χωρίς εξομολόγηση και ακοινώνητος, αν και ήταν σύμβουλος στην Εκκλησία. Και ήταν πιστός άνθρωπος, μεγάλωσε οκτώ παιδιά. Σε τι το χρησιμοποίησε; Ο άνθρωπος πρέπει να κάνει μόνιμα το καθήκον του. Όπως αναπνέεις συνεχώς αέρα για να μπορείς να ζεις, όπως τρως κάθε μέρα για να μπορείς να ζεις, έτσι πρέπει και η ψυχή που τρέφεται πνευματικά. Με προσευχή, με νηστεία, με ταπείνωση, με καλές πράξεις και με τα Άγια και Θεία Μυστήρια του Σωτήρος του κόσμου Ιησού Χριστού. Έτσι είναι: «Χωρίς εμένα δεν μπορείς να κάνεις τίποτα», λέει ο Σωτήρας. Η προσευχή πρέπει να γίνεται χωρίς διακοπή. Αν σήμερα κοινωνούσες και πέθανες, σαν κεραυνός πας στον Θεό. Αν όμως έχεις αμαρτίες, σε σταματούν σε όλα τα τελώνια. Μπορείς να τα περάσεις -καλά, αν όχι- όχι. Αν δεν ζούμε για την αιωνιότητα, για τι ζούμε; Ποιος είναι ο σκοπός της ζωής μας; Ο Θεός θέλει να είμαστε ουράνιοι πολίτες. Αν θέλουμε τον Θεό φτάνουμε στον παράδεισο, αν δεν θέλουμε - όχι.
Ο π. Ιωάννης από τη Sihăstria Rărau
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.