Ἒρχομαι! Μήν ἀποκάμετε!

Ἒρχομαι! Μήν ἀποκάμετε! Ἒρχομαι, ἀλλά μήπως ἒφυγα ποτέ ἀπό κοντά σας; Δέν σᾶς εἶπα προτοῦ ἀναληφθῶ στόν οὐρανό "ἰδού ἐγώ μεθ'ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας ἓως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος";  Εἶμαι παντα κοντά σας κι ἂς μή φαίνομαι. Στή θέση μου ὡς ἰσοστάσιό μου συνεργό ἂφησα τό Πανάγιον Πνεῦμα, πού ἐγκαταστάθηκε μόνιμα στήν Ἐκκλησία καί ἒγινε ἡ ψυχή της, ἒγινε ὁ Παράκλητός της, ὁ ἑρμηνευτής τοῦ προσώπου μου καί τῆς διδασκαλίας μου. Ὁ Παράκλητος πού ἐγκαταστάθηκε στήν Ἐκκλησία νιώθει δικό του τόν τόπο, δικούς του τούς ἀνθρώπους. Τό Πνεῦμα τό Ἃγιο, πού εἶναι ἡ ἒκφραση καί ἡ προσωποποίηση, ἡ ὑποστατική, ἡ ὡς ἰδιαίτερο πρόσωπο ὑπάρχουσα ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί Πατρός, τοῦ Θεοῦ καί Υἱοῦ, τό Ἃγιο Πνεῦμα, τό τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος ἐνεργεῖ παντοῦ διακριτικά καί μόλις ἀφήνει νά  διαφαίνεται ἡ παρουσία του, τό Ἃγιο Πνεῦμα, πού εἶναι ἡ τρυφερότητα τοῦ Θεοῦ καί ἒχει χυθῆ μέσα στίς καρδιές τῶν πιστῶν. Καί αὐτό δίνει μάτια, γιά νά βλέπη κανένας σωστά τόν Ἰησοῦ, νά τόν καταλαβαίνη σωστά καί νά τόν ἀγαπάη ὁλόψυχα. Αὐτό τό Ἃγιο Πνεῦμα, φορτωμένο ὃλες τίς λαχτάρες μας, γινόμενο δικός μας διερμηνεύς στόν Πατέρα καί "ὑπερεντυχάνον στεναγμοῖς ἀλαλήτοις", παρακαλώντας μέ λόγια, αὐτό τό Πνεῦμα λέει μαζί μας΄ἒρχου, Ἰησοῦ! Μά καί κάθε ψυχή πιστή πού ἀκούει τό μήνυμα τοῦ Κυρίου, ἡ κάθε ψυχή πού τόν νιώθει στά κατάβαθά της, ἀπαντᾶ καί αὐτή μέ πόθο θερμό:Ἒρχου, Ἰησοῦ μου:! Ἒρχου! 

Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΟΜΙΛΙΕΣ ΠΝΕΥΜ. ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Τόμος Γ".