ΤΟ ΠΑΙΔΊ.

Μπορούμε να πούμε ότι ένα παιδί μπορεί να είναι παράδειγμα αγιότητας, με την έννοια ότι δεν έχει τίποτα αρνητικό μέσα του.  Αυτό που κάνει το παιδί κοντά στην αγιότητα είναι το γεγονός ότι δεν έχει διάρκεια στην κακία του, η κακία του είναι βραχύβια.  Το παιδί δεν έχει διάρκεια ούτε στην κακία ούτε στην καλοσύνη.  Μπορεί να ειπωθεί για το παιδί ότι δεν αντέχει στο κακό γιατί περνάει γρήγορα από το ένα στο άλλο, μαλώνει, τσακώνεται και μετά συγχωρεί αυτόν με τον οποίο τσακώθηκε και προχωρά σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, και αυτό είναι μεγάλο πράγμα. , δεν κάνει αυτό ένας μεγάλος άντρας.  Μόνο κάποιος που είναι προχωρημένος στην πνευματική ζωή το κάνει».

 - Πατήρ Teofil Părăian