Τὸ κομποσχοίνι εἶναι οἱ χορδὲς τοῦ ψαλτῆρος ποὺ ἀκουγόταν στὸν
ναὸ τῆς Ἱερουσαλήμ· εἶναι ἡ ἠχὼ τῶν ἀγγελικῶν ὑμνωδιῶν, μὲ τὶς
ὁποῖες ἡ εὐχὴ τοῦ Ἰησοῦ συγχωνεύεται σ' ἕναν ὕμνο. Τὸ κομποσχοίνι
εἶναι τὸ ἄσμα ποὺ δὲν καταπαύει· ὁ ἄφωνος κωδωνίσκος ποὺ καλεῖ
τὸν νοῦ νὰ ἐπιστρέψει ἀπὸ τὰ ἐξωτερικὰ πρὸς τὴν καρδία, ὅπως ἡ
καμπάνα τῆς ἐκκλησίας καλεῖ τοὺς ἀνθρώπους γιὰ τὴν προσευχὴ
στὸν ναό. Τὸ κομποσχοίνι ἀφυπνίζει τὸν νοῦ ἀπὸ τὴν κολλώδη νύστα
τῶν ἐφημέρων ἔργων.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ ράβδος γιὰ τὴν μακρινὴ ὁδοιπορία· εἶναι
τὰ φῶτα τοῦ πατρικοῦ οἴκου τὰ ὁποῖα βλέπει ἡ ψυχὴ ἀπὸ μακριά.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι ὁ ὁδηγὸς στὸν δρόμο ἀπὸ τὴν γῆ πρὸς τὸν
οὐρανό· τὸ κλειδὶ ποὺ ἀνοίγει τὴν πύλη τῆς καρδίας γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ
Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἡ ἁλυσίδα ποὺ συνδέει τὴν ψυχὴ μὲ τὸν πνευματικὸ
κόσμο· ἡ κλίμακα ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Οὐράνια Ἱερουσαλήμ, καὶ ὅπου
κάθε κόμπος ἀποτελεῖ ἕνα σκαλοπάτι πρὸς τὰ πάνω. Τὸ κομποσχοίνι
εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ πρὸς τὸν ᾿Επουράνιο Πατέρα του.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὰ δίχτυα τοῦ θηρευτῆ, στὰ ὁποῖα πιάνεται,
σὰν τὸ ἄγριο θηρίο, ὁ διάβολος, ποὺ θέλει νὰ καταστρέψει τὴν
προσευχή· εἶναι ὁ πύρινος φραγμὸς ποὺ δὲν μποροῦν νὰ τὸν ὑπερβοῦν
οἱ καταδιῶκτες τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ θηρευτικὸ
δίχτυ μὲ τὸ ὁποῖο ὁ νοῦς ἁρπάζει τοὺς λογισμούς, ὅπως ἕνας κυνηγὸς
τῶν πτηνῶν τὰ πουλιὰ ποὺ κελαηδοῦν· εἶναι τὰ δίχτυα τοῦ ψαρᾶ, τὰ
ὁποῖα ἀνελκύουν ἀπὸ τὰ ἔγκατα τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς, σὰν ἀπὸ
τὰ βάθη τῆς θαλάσσης, τὶς ξεχασμένες ἁμαρτίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.