ΑΝΕΛΗΦΘΗΣ ΕΝ ΔΟΞΗ ΛΟΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ (ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ)

 

Φοβερός θα πρέπει να ήταν ο χωρισμός! Τού είχαν δώσει τα πάντα. Είχαν πάρει πολύ περισσότερα από όσα μπορούσαν να φαντασθούν. Είχαν την αίσθηση της θεότητός Του ζωντανή στη ζωή τους, συγκλονιστική για την ύπαρξή τους. Παθών και αναστημένος. Άνθρωπος και Θεός, Θεάνθρωπος. Αλλά τους έφευγε. Πώς να παρηγορηθούν; Πώς να το αντιμετωπίσουν;...

Για φανταστείτε σκηνή. Δεν είναι παράξενη; Δεν είναι ασυνήθιστη; Δεν είναι προκλητική για την αίσθηση των αποστόλων; Φεύγει ο Κύριος από τη γη και αίρεται προς τον ουρανό!

Ένα απάνθισμα λόγων για τη μεγάλη εορτή της Αναλήψεως του Κυρίου, το τελευταίο γεγονός της επίγειας πορείας του Χριστού, με το οποίο ολοκληρώνεται το έργο της θείας οικονομίας. Μία προσφορά τροφής προς θεολογική εμβάθυνση και αφορμή για πνευματική καλλιέργεια και ενίσχυση της πίστεως. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Προλογικό σημείωμα

«Τα της γης επί της γης καταλιπόντες»

«Δεύτε αναβώμεν εις το όρος Κυρίου»

«Εμβλέποντες εις τον ουρανόν»

«Από όρους του καλουμένου ελαιώνος»

«Συ ει ο Υιός του Θεού, ο λυτρωτής του κόσμου»

«Μεθ' υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος»

«Την υπέρ ημών πληρώσας οικονομίαν»

«Την πεσούσαν φύσιν ημών συμπαθώς ανυψώσας»

«Και ημάς αξίωσον των εκλεκτών Σου της χαράς»

«Λήψεσθε δύναμιν εξ ύψους»

«Φύσιν ανθρώπειον θεοποιήσας μυστικώς»

«Εγώ ειμί μεθ' υμών και ουδείς καθ' υμών»

«Επί τον ώμον, Χριστέ, την πλανηθείσαν άρας φύσιν»

«Ιδού γαρ ημέρα έρχεται Κυρίου»

«Ήγγικεν ο της ανόδου καιρός»

«Ελθέτω σου το Πνεύμα»

«Πιστός γαρ ο επαγγειλάμενος»

«Ο οίκος του Θεού απ' άκρων των ορέων»

«Οι ασώματοι, τίς εστιν ούτος, έλεγον, ο ωραίος ανήρ;»

«Δεύτε... εις ύψος επάρωμεν, όμματα και νοήματα»