Στις 15 Ιουνίου πριν από 87 χρόνια εκοιμήθη προς Κύριο ο Σχήμα-Αρχιμανδρίτης Ζαχαρία (Εγκορτσένκοφ) /02/09/1850 - 15/06/1936/, πρεσβύτερος και εξομολόγος της Αγίας Τριάδος Σέργιος Λαύρας.

 Στις 15 Ιουνίου πριν από 87 χρόνια εκοιμήθη προς Κύριο ο Σχήμα-Αρχιμανδρίτης Ζαχαρία (Εγκορτσένκοφ) /02/09/1850 - 15/06/1936/, πρεσβύτερος και εξομολόγος της Αγίας Τριάδος Σέργιος Λαύρας.

Ο π. Ζαχαρίας κατόρθωσε πολλά κατορθώματα. Δημιούργησε πολλά θαύματα. μαρτυρούν αυτόπτες μάρτυρες. Ο Θεός έκανε κάποια θαύματα για χάρη του Ζαχαρία ακόμα και στην παιδική του ηλικία.

Τρεις φορές είδε την Αγία Τριάδα και τρεις φορές εμφανίστηκε η Μητέρα του Θεού.  Δυο φορές περπάτησε πάνω στο νερό όπως σε ξηρά, με την προσευχή του Ανέστη ο νεκρός, θεράπευε τους αρρώστους και καθάρισε από τις αμαρτίες.

Γεννήθηκε στην επαρχία Kaluga σε μια αγροτική οικογένεια του John και της Tatiana. Ζαχαρίας - έτσι τον έλεγαν στη βάπτιση. Στον μοναχισμό - Ζωσιμά. Ο Ζαχαρίας είναι και πάλι στο σχήμα τού Μοναχού.

Η μητέρα του Ζαχαρία, η Τατιάνα, ήταν ιερό πρόσωπο. Βοηθούσε τους πάντες, τους αγαπούσε όλους. Έδινε ψωμί  στους φτωχούς, κρέας και άλλες προμήθειες τροφίμων. Όλα για τους φτωχούς.  Έδινε συμβουλές. Χωρίς τη συμβουλή της, δεν παντρεύονταν. Όλοι ρώτησαν την Τατιάνα Μιναέβνα και έκαναν όπως είπε. Απολάμβανε μεγάλο κύρος και σεβασμό στους χωριανούς της.

Όταν ο Ζαχάριας ήταν 7 ετών, άρχισε να τρέχει από το σπίτι του στο χωράφι, στο δάσος και εξαφανίστηκε εκεί για αρκετές μέρες. Προχώρησε παραπέρα, ανέβηκε σε ένα ψηλό έλατο, το αγκάλιασε και κάθισε στη μοναξιά του, προσευχήθηκε και σκεφτόταν το Θείο. Πέρασα όλη τη νύχτα χωρίς ύπνο. Όλες αυτές τις μέρες δεν έτρωγε τίποτε άλλο παρά μόνο χόρτα και άγια χαρά και ζήλος για τον Θεό γέμισε την παιδική του καρδιά.

Η μητέρα, βέβαια, ανησύχησε, βλέποντας μια τέτοια εξαφάνιση για αρκετές μέρες του αγαπημένου της γιου, τον έψαχνε παντού, στεναχωρήθηκε. Τελικά αποφάσισα να πάει στον τοπικό ιερέα να του μιλήσει και να ζητήσει συμβουλές στη θλίψη της.

Ο παπάς στο χωριό ήταν εκτός τόπου, εκατό χρονών, ευγενικός, ελεήμων, θεράπευε τους αρρώστους, έδιωχνε δαίμονες. Ο πατέρας Αλεξέι, για την ταπεινοφροσύνη του, προικίστηκε από τον Κύριο με χαρίσματα και διορατικότητα.

Η Τατιάνα Μιναέβνα ήρθε κοντά του με τον γιο της και κλαίγοντας είπε: «Πατέρα, π. Alexey, ο γιος έμεινε μαζί μου, έθαψα πέντε, και αυτό το κοτόπουλο δεν θα επιβιώσει, φεύγει από το σπίτι, κρύβεται για μέρες στο δάσος.

Ο πατέρας Αλεξέι προσευχήθηκε και ο Θεός του αποκάλυψε το μέλλον του Ζαχαρία. Είπε στη μητέρα του: «Μην κλαις, ο γιος σου θα είναι χαρά για σένα, αλλά όχι τροφός: θα είναι μοναχός και θα ζήσει μέχρι τα βαθιά γεράματα».

Ο δρόμος προς τον μοναχισμό ήταν μακρύς για τον νεαρό Ζαχαρία. Φτάνοντας στη Λαύρα με την ευλογία του πρεσβύτερου Βαρνάβα της Γεθσημανής /†1906/, μόλις 12 χρόνια αργότερα ο Ζαχαρίας πήρε το όνομα Ζωσιμά.

Ο ασκητής έπρεπε να υπομείνει δύσκολες μοναστικές υπακοές και σοβαρές δοκιμασίες. Κάποτε παραλίγο να τον ξυλοκοπήσει μέχρι θανάτου από έναν δραπέτη κατάδικο που κρυβόταν στο μοναστήρι με το πρόσχημα του μοναχού.

Πολλοί κάτοικοι της Λαύρας τον αντιμετώπισαν με εχθρότητα, θεωρώντας τον ασκητή υπερήφανο, μη αποδεχόμενοι την ειλικρινή ευσέβειά του. Όμως, κόβοντας το θέλημα του, έμεινε υπάκουος στον εξομολογητή του, χωρίς να γκρινιάζει υπέφερε τις δοκιμασίες που του έπεσαν.

Ο ταπεινός ασκητής έφτασε σε τέτοια ύψη πνευματικής ζωής που, όπως μαρτυρούν αυτόπτες μάρτυρες, γίνονταν θαύματα με τις προσευχές του, θεράπευε τους αρρώστους, διέθετε ένα ιδιαίτερο χάρισμα εξομολόγησης του μετανοούντος, το χάρισμα της διόρασης. Το 1915, ο νέος ηγούμενος της Λαύρας, ο Μοναχός-Μάρτυρας Αρχιμανδρίτης Κρονίδης (Λουμπίμοφ) /†1937/ διόρισε τον ιερέα ως εξομολόγο των αδελφών.

Ο Γέροντας Ζαχαρίας ήταν ο τελευταίος που έφυγε από τη Λαύρα Τριάδας-Σεργίου, όταν την έκλεισαν οι άθεοι.  Ανθρωποι με περίστροφα φοβήθηκαν τον σταυρό του. Έγινε απόπειρα κατά της ζωής του μέσα στη Λαύρα. Ο Θεός όμως τον έσωσε. Αυτός είναι ένας ασκητής άξιος του ονόματος ενός αγίου.

Μέχρι το θάνατό του, ο πρεσβύτερος ζούσε με τα πνευματικά του παιδιά σε ένα σπίτι στην Tverskaya, όχι μακριά από το Κρεμλίνο, όπου συνέχισε να παρέχει πνευματική καθοδήγηση στους πιστούς, από τα οποία έχουν διατηρηθεί πολλά απομνημονεύματα.

Κηδεύτηκε στο γερμανικό νεκροταφείο (Vvedensky) στη Μόσχα.

Μετά τον θάνατο του Γέροντα Ζαχαρία, ο λαϊκός δρόμος προς αυτόν τον άγιο του Θεού ήταν κατάφυτος. Και στην εποχή μας, πολλοί άνθρωποι που επισκέφθηκαν με προσευχή τον τάφο του γέροντα θεραπεύτηκαν από ασθένειες, έλαβαν βοήθεια γεμάτη χάρη, απαντήσεις σε ποικίλες καθημερινές ερωτήσεις και αιτήματα.

Εκεί, στο γερμανικό νεκροταφείο, η υπηρέτρια του Θεού Tamara (Kronkoyan) /†11.05.2019/, θεραπευμένη από θανατηφόρες ασθένειες, έζησε στο νεκροταφείο για 12 χρόνια, αναστηλώνοντας το παρεκκλήσι και φροντίζοντας τον τάφο του Γέροντα Ζαχαρία.

Στις 19 Οκτωβρίου 2019, τα τίμια λείψανα του γέροντα μεταφέρθηκαν στην Αγία Τριάδα-Σεργίου Λαύρα.