Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ Πελαργός.

 Ο ΚΙΤΡΙΝΟΣ Πελαργός

(Κινέζικο παραμύθι)

Λένε ότι κάποτε ζούσε ένας φτωχός μαθητής στην Κίνα. Τον έλεγαν Μι. Η φτώχεια του ήταν τόσο βαθιά που δεν μπορούσε να πληρώσει ούτε ένα φλιτζάνι τσάι τίποτα . Ο Mi σίγουρα θα είχε πεθάνει από την πείνα αν δεν υπήρχε ένας ιδιοκτήτης τσαγιέρας. Λυπώντας τον καημένο, τάισε και πότισε δωρεάν τον μαθητή Μι.

Αλλά τότε μια μέρα εμφανίστηκε η Μι στον ιδιοκτήτη και είπε:
- Φεύγω. Δεν έχω χρήματα και δεν έχω τίποτα να πληρώσω για όλα όσα ήπια και έφαγα εδώ. Ωστόσο, δεν θέλω να είμαι αχάριστος. Ορίστε δείτε!

Και έβγαλε από την τσέπη του ένα κομμάτι κίτρινη κιμωλία και ζωγράφισε έναν πελαργό στον τοίχο της τσαγιέρας. Ο πελαργός ήταν σαν ζωντανός, μόνο κίτρινος.
«Αυτός ο πελαργός», είπε η Μι, «θα σου φέρει δέκα φορές περισσότερα χρήματα από όσα χρωστάω. Κάθε φορά που οι άνθρωποι μαζεύονται και χτυπούν τα χέρια τους τρεις φορές, θα κατεβαίνει από τον τοίχο και θα χορεύει. Ωστόσο, να θυμάστε ένα πράγμα: ποτέ μην κάνετε έναν πελαργό να χορεύει για ένα άτομο ...

Και τώρα αντίο!
Και με αυτό, ο  Mi γύρισε και έφυγε.
Ο ιδιοκτήτης ξαφνιάστηκε, αλλά αποφάσισε να δοκιμάσει. Όταν ένα μεγάλο πλήθος συγκεντρώθηκε στην αίθουσα του τσαγιού την επόμενη μέρα, ζήτησε από όλους να χτυπήσουν τα χέρια τους τρεις φορές. Και αμέσως κατέβηκε ο κίτρινος πελαργός από τον τοίχο και χόρεψε λίγους χορούς. Και πόσο διασκεδαστικό και αστείο! Και μετά γύρισε πίσω. Οι καλεσμένοι ήταν σε θαυμασμό - ξαφνιάστηκαν, λαχανιάστηκαν, δεν πίστευαν στα μάτια τους. Και έτσι γινόταν κάθε φορά.

Η φήμη για την περιέργεια εξαπλώθηκε παντού. Ο κόσμος συνέρρεε στην τσαγιέρα σωρηδόν και ο ιδιοκτήτης έγινε γρήγορα πλούσιος. Η υπόσχεση του μαθητή Μι έγινε πραγματικότητα.
Αλλά τότε μια μέρα ένα πλούσιο αφεντικό μπήκε στην αίθουσα τσαγιού. Βλέπει ότι μόνο αγρότες και τεχνίτες κάθονται τριγύρω. Θύμωσε και διέταξε να  τούς διώξουν όλους.

Οι υπηρέτες μπήκαν μέσα με ξύλα - ο κόσμος τράπηκε σε φυγή και ο υπάλληλος έμεινε μόνος. Έβαλε πολλά χρήματα μπροστά στον ιδιοκτήτη και απαίτησε να του δείξει τον πελαργό. Ο ιδιοκτήτης, στη θέα των χρημάτων, ξέχασε τα πάντα και χτύπησε τα χέρια του τρεις φορές. Ο πελαργός κατέβηκε απρόθυμα από τον τοίχο και χόρεψε ένα χορό. Φαινόταν λυπημένος και άρρωστος. Μετά γύρισε πίσω και δεν ξανακινηθηκε.

Ο αξιωματούχος φώναξε, απείλησε, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.

Και το βράδυ ακούστηκε ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα του τεϊοποτείου. Ο ιδιοκτήτης πήγε να ανοίξει - βλέπει τον μαθητή Μι να στέκεται και να σιωπά. Έβγαλε ένα σωλήνα από την τσέπη του, έπαιξε και απομακρύνθηκε χωρίς να γυρίσει. Ο πελαργός πήδηξε από τον τοίχο και τον ακολούθησε. Από τότε, κανείς δεν έχει δει ποτέ τον μαθητή Μι και τον μαγικό κίτρινο πελαργό του.

Οι παλιοί λένε ότι αν κάπου εμφανιστεί μια τέτοια περιέργεια, είναι για όλους. Και όταν μόνο ένα άτομο το έχει στην κατοχή του, είναι σαν να μην υπάρχει - θα εξαφανιστεί ούτως ή άλλως.