Άγιος Δημήτριος του Ροστόβ . Η πορνεία τυφλώνει την ψυχή.

   Η πορνεία τυφλώνει την ψυχή.

   Ο πορνός τυφλωμένος από το μυαλό του δεν βλέπει τον Θεό, γιατί δεν σκέφτεται την οργή Του και δεν φοβάται την τρομερή εκδίκησή Του. Και ο Θεός είναι αληθινά θυμωμένος με εκείνον τον άνθρωπο που μολύνεται με πορνεία, γιατί έτσι. ο άνθρωπος όχι μόνο παραβαίνει την εντολή του Θεού να μην μοιχεύει, αλλά προσβάλλει και τον ίδιο τον Υιό του Θεού, τον Χριστό τον Σωτήρα μας, αφαιρώντας, σύμφωνα με τον λόγο του αποστόλου, μέλη από τον Χριστό, για να τα κάνει μέλη πόρνης. , γιατί τα σώματά μας είναι μέλη του Χριστού (Α' Κορ. 6:15), ώστε αυτός που μολύνει το σώμα του με την αμαρτία, μολύνει τα μέλη του Χριστού μέσα του. Έχουμε ενδυθεί τον Χριστό με άγιο βάπτισμα: όλοι όσοι έχουν βαπτιστεί στον Χριστό έχουν ενδυθεί τον Χριστό (Γαλ. 3:27) για να είναι κληρονόμοι της Βασιλείας Του. Και αν κάποιος τολμούσε να βεβηλώσει τη βασιλική πορφύρα, ή, μάλλον, τον ίδιο τον βασιλιά, δεν θα θύμωνε ο βασιλιάς με έναν τόσο άχρηστο άνθρωπο; Θα τον πρόδιδε να βασανίσει; Και ο πόρνος Χριστιανός κάνει ακριβώς αυτό: προσβάλλει τον Χριστό με τον οποίο έχει φορέσει την αμαρτία του. Πώς να μην θυμώσει μαζί του ο Χριστός ο Θεός; Πώς να μην τον καταδικάσουμε σε βαριά μαρτύρια;

   Οι άγιοι άγγελοι δεν μπορούν να τον κοιτάξουν και να απομακρυνθούν, οι άγιοι του Θεού τους αποστρέφονται, ο Φύλακας Άγγελος κλαίει, οι δαίμονες χαίρονται, αλλά αυτός, δυστυχώς, δεν θέλει να σκεφτεί τίποτα: είναι τυφλός, δεν βλέπει τον Θεό, μην δεις το αιώνιο μαρτύριο που του ετοιμάζει η οργή του Θεού!

   Πόρνος τυφλωμένος από το μυαλό του δεν βλέπει ούτε ανθρώπους, δηλαδή δεν ντρέπεται γι' αυτούς, αν και ξέρει ότι όλοι γνωρίζουν την ανομία του και όλοι τον γελούν. Και δεν τον νοιάζει αυτό - έχει χάσει κάθε ντροπή! Τέτοιος ήταν ο Ηρώδης, που πήρε τη γυναίκα του αδελφού του και έζησε μαζί της χωρίς ντροπή.

   Η πιο αναντικατάστατη απώλεια για την ψυχή είναι η στέρηση της χάριτος του Θεού. Η ψυχή στερείται την υιοθεσία στον Θεό, την κληρονομιά της Βασιλείας των Ουρανών, τη φιλία με τους Αγγέλους, την κοινωνία με τους αγίους, την αιώνια βασιλεία με τον Χριστό και το πολυπόθητο όραμά Του, στο οποίο όλη η χαρά, όλη η χαρά, όλα η ευδαιμονία των αγίων του Θεού συνίσταται: θα χορταίνω, λέγεται, δείξε με μερικές φορές στη δόξα Σου (Ψαλμ. 16:15). Και όλα αυτά ένας διεφθαρμένος άνθρωπος καταστρέφει και δεν μετανιώνει για τίποτα! Και στο τέλος, θα καταδικαστεί σε αιώνιο μαρτύριο σε άσβεστη φωτιά, όπου τον περιμένει το σκουλήκι που δεν κοιμάται, το αδιαπέραστο σκοτάδι, το τάρταρο που τρέμει ο ίδιος ο Σατανάς - και όλα αυτά, δυστυχής, σαν τυφλός δεν τα βλέπει, δεν θέλει να δει, δεν θέλει να το σκεφτεί!

   Ω άνθρωποι που τολμάτε να εξοργίσετε τον Θεό με τις άθλιες αμαρτίες τους! Φοβάστε την τρομερή οργή του Θεού. αν δεν μετανοήσουμε, τότε δεν θα μας περάσει ούτε από εδώ ούτε από εκεί, στο επέκεινα!

  Άγιος Δημήτριος του Ροστόβ