ΘΑΥΜΑΣΤΌ ΓΕΓΟΝΌΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΎ ΓΕΡΟΝΤΙΟΥ ΤΟΥ ΔΊΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΆΛΟ.

Μίλησα και με τον πνευματικό πατέρα, ο οποίος μου έδωσε τους τόμους 3 και 4 με μαρτυρίες για τόν Ευσεβή Γεροντιο.  Όταν έφτασα σπίτι, άρχισα να διαβάζω τον τόμο 3 (είχα ήδη διαβάσει τους δύο πρώτους) και ήταν σαν κάποιος να με φώτισε ότι έπρεπε να του προσευχηθώ.  Βλέποντας πόσοι άνθρωποι ζήτησαν τη βοήθειά του και την έλαβαν, ήταν σαν να σηκώθηκε ένα πέπλο από τα μάτια μου.  Ούτε που το είχα σκεφτεί!

 Εκείνο το βράδυ, προσευχήθηκα με προσευχές και προσκυνήσεις σκεπτόμενος τον Ευσεβή, γιατί είχα διαβάσει ότι και αυτός είχε κάνει πολλά στη ζωή του.  Είπα στον εαυτό μου να προσπαθήσω να το κάνω κι αυτό.  Προσευχόμουν και του μιλούσα, όπως μιλάω με κάποιον παριστάμενο.

 Ήταν η μεσιτεία του ευσεβούς, γιατί ένιωθα σαν να ήμουν στο σκοτάδι και, παρόλο που προσευχόμουν, τίποτα δεν με βοήθησε, δεν με άφησε να δω και να καταλάβω ότι κάπου έκανα λάθος, ότι υπάρχει λόγος για αυτό που συμβαίνει. σε εμένα.  Ήταν ένα τέτοιο συναίσθημα και της είπα με δάκρυα: «Σε παρακαλώ, Σεβασμιε βοήθησέ με, θεράπευσέ με όπως θεράπευσες τους άλλους ή τουλάχιστον φώτισέ με να δω πού έκανα λάθος, γιατί μου συμβαίνει αυτό!  Ελέησέ μας την οικογένειά μας, γιατί τα παιδιά με βλέπουν όλη την ώρα ταραγμένη, στενοχωρημένη!».

 Καθώς προσευχόμουν, έλαβα δύο σκέψεις στο μυαλό και την καρδιά μου, πολύ ξεκάθαρες, ως απάντηση: η πρώτη ήταν να γιορτάσω στο σπίτι (αναφέρω ότι δεν είχα κάνει αυτή την υπηρεσία για πολύ καιρό) και τη δεύτερη σκέψη είπε ότι είχα κρίνει πολύ σκληρά κάποιον πολύ κοντινό μου και ότι ο Θεός μου είχε επιτρέψει να περάσω τις ίδιες καταστάσεις με αυτό το άτομο λόγω της κρίσης μου, έτσι ώστε κι εγώ να δω τι σημαίνει να είσαι εντελώς ανίσχυρος και να μην μπορείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου .

 Στη συνέχεια διάβασα από το Διαδίκτυο τη Ζωή και τον Ακάθιστο του Ευσεβούς και το επόμενο βράδυ γιόρτασα το μυστήριο.  Την επόμενη μέρα, μίλησα με το άτομο που είχα κρίνει.  Βρήκα την κατάλληλη ευκαιρία, της είπα ότι την έκρινα και δεν την καταλάβαινα και ζήτησα συγχώρεση.  Είχα πάρει ένα μάθημα από τον Θεό για αρκετούς μήνες, στο οποίο επίσης ένιωθα, βίωσα και τι σημαίνει να σε παρεξηγούν.  Ο σύζυγός μου ήταν δίπλα μου, αλλά ήταν σαν να μην ένιωθα ότι με βοηθούσαν ή δεν με καταλάβαιναν αρκετά, κατέληξα να νιώθω και να μου φέρονται ακριβώς όπως αντιμετώπισα το άτομο που έκρινα, για να γυρίσω την πλάτη μου με κάποιο τρόπο, όπως κι εγώ το γύρισα με τη σειρά μου, χωρίς να προσπαθήσω να μοιραστώ το βάρος μιας ψυχής.

 Από εκείνη τη στιγμή, όλα διαλύθηκαν σαν να μην είχαν ξαναγίνει, ξαναβρήκα τη χαρά της ζωής μου και μια απερίγραπτη γαλήνη και ηρεμία με συνόδευε για αρκετές μέρες.  Λες και απλά επέπλεα... όλα είχαν περάσει, σαν να μου είχε αφαιρέσει όλο τον πόνο στην ψυχή μου... Λίγες μέρες αργότερα, έλαβα και εγώ τη συγχώρεση από τον Θεό μέσω της Εξομολόγησης.  Η καρδιά μου ξεπήδησε από το στήθος μου από χαρά γιατί ήξερα ότι χάρη στον αγαπητό μου Σεβασμιώτατο ο Θεός με είχε συγχωρήσει και με ελευθερώσει, αλλά όχι χωρίς να μάθω ένα μάθημα.

 Μετανιώνω που δεν τον έψαξα και δεν τον αγαπούσα όσο ζούσε, αλλά χαίρομαι που τώρα έχουμε άλλες συναντήσεις, τόσο όμορφες.  Είναι μεγάλος άγιος και γρήγορος βοηθός.

 Ευσεβή Γερόντιε, σε ευχαριστώ που με συγχώρεσες και που δεν έφυγες από κοντά μου όταν σε κάλεσα!

 Βαλεντίνα Λουκάτσι,

 Χουνεντοάρα