ΟΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙ...

 

ΟΤΑΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙ...

Konstantin Tsertsvadze

 

Στις 20 Αυγούστου, εμείς - οι συγγραφείς και οι δημιουργοί ταινιών για τον Άγιο Γαβριήλ (Urgebadze) - ήρθαμε στη Μόσχα για να δείξουμε μια ταινία για τον άγιο και να διοργανώσουμε μια βραδιά στη μνήμη του Αγίου Γαβριήλ στα γενέθλιά του - στις 26 Αυγούστου. Σκοπεύαμε να έρθουμε για δύο εβδομάδες, αλλά μείναμε για δύο μήνες. Θα σας πω για όλα τα θαύματα που έγιναν και γίνονται στη θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γαβριήλ και του Σεραφείμ του Σάρωφ, στην κιβωτό με τα προσκυνητάρια των γερόντων, στην επόμενη δημοσίευση για την ημέρα μνήμης του Αγίου Γαβριήλ - 2 Νοεμβρίου . Εδώ θα ήθελα να παρουσιάσω στην προσοχή σας αρκετές θαυματουργές μαρτυρίες που επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά: οι άγιοι είναι μαζί μας και δεν μας αφήνουν ποτέ.

 

Μια γυναίκα που ονομαζόταν Άννα μας είπε ότι έτυχε να περάσει κοντά στον ναό των Ιβήρων ενώ βιαζόταν για δουλειές. Δεν είχε σκοπό να μπει στο ναό και ξαφνικά άκουσε μια δυνατή φωνή: «Πού πας;» Ελάτε στο ναό! Έλα μέσα, έφτασα!» Φοβήθηκε και υπάκουσε στην εντολή να πάει στον ναό:

 

«Πηγαίνω μέσα στο ναό και βλέπω την εικόνα και τα ιερά του Γέροντα Γαβριήλ, τον οποίο σέβομαι πολύ. Ονειρευόμουν να πάω κοντά του στο Samtavro και να προσκυνήσω τα ιερά, αλλά λόγω ορισμένων προβλημάτων δεν μπορούσα. Και μετά ήρθε ο ίδιος και μάλιστα με αποκάλεσε αμαρτωλό. Με κάλεσε να ευλογήσω και να δώσω μεγάλη χαρά, που τώρα γεμίζει την καρδιά μου. Ο Θεός να ευλογεί!

 

Όταν το είπε η Άννα, χάρηκα για εκείνη, αλλά σκέφτηκα ότι  άξιζε να γράψω γι' αυτό. Ωστόσο, υπήρχαν πολλές παρόμοιες περιπτώσεις. Τώρα θα σας δώσω άλλο ένα.

 

Μια Κυριακή έκανα μια διάλεξη-συζήτηση για τον μοναχό στο κατηχητικό σχολείο στο προαύλιο Ιβήρων. Δεν ήταν πολύς ο κόσμος, άρχισα να μιλάω εν συντομία για τη ζωή του ιερέα, και αργότερα για τα θαύματα που γίνονται καθημερινά στα λείψανα του μοναχού. Αφού τελείωσα τις ιστορίες μου, συνεχίσαμε τη διάλεξη σε μορφή ερωτήσεων και απαντήσεων. Κάποια στιγμή, μια γυναίκα που λεγόταν Όλγα σηκώθηκε και είπε ότι έμεινε έκπληκτη από τις ιστορίες που έλεγα για τον γέροντα.

 

– Κωνσταντίνε, ξέρεις, είμαι εδώ τώρα με την ηλικιωμένη μητέρα μου. Στεκόμασταν στη στάση του λεωφορείου κοντά στο ναό, περιμέναμε το λεωφορείο, βιαζόμασταν να πάμε σπίτι, όταν ξαφνικά μια ηλικιωμένη γυναίκα με μαύρη ρόμπα ήρθε κοντά μας και είπε: «Τι ώρα είναι να περιμένουμε το λεωφορείο; Εκεί, στην εκκλησία, έφεραν μια εικόνα από τη Γεωργία και άλλα ιερά. Σε κάλεσε ο πατέρας». Και πήγε η ίδια στον ναό. Η μητέρα μου και εγώ κοιταχτήκαμε έκπληκτοι και αποφασίσαμε να μπούμε γρήγορα στο ναό και να δούμε τι είδους εικόνα από τη Γεωργία, τι είδους ιερέας μας παρατήρησε και μας κάλεσε, και τι είδους ιερά;! Ας πάμε στο ναό. Όταν μπήκαμε μέσα, είδαμε μια μεγάλη ουρά ανθρώπων σε κάποιο μεγάλο εικονίδιο και ακούσαμε όμορφα γεωργιανά άσματα. Αποφασίσαμε να μείνουμε. Πλησίασαν την εικόνα, αναγνώρισαν τον Σεραφείμ του Σάρωφ, αλλά δεν αναγνώρισαν αμέσως τον δεύτερο άγιο. Μας εξήγησαν ότι αυτός ο άγιος είναι ο Άγιος Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε). Ακούσαμε για αυτόν, αλλά δεν είχαμε βαθιά γνώση για τη ζωή και το έργο του. Σταθήκαμε λοιπόν στην ουρά, φιλήσαμε το καπέλο και τα ιερά του ιερέα και ήμασταν καλεσμένοι σε μια διάλεξη-συζήτηση. Και τώρα είμαστε εδώ και πολύ χαρούμενοι γι' αυτό. Το κύριο πράγμα είναι ότι δεν είδαμε εκείνη τη γριά και ο ηγούμενος δεν μας κάλεσε. Όταν είπατε ότι ο Γέροντας Γαβριήλ γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου, αυτό ήταν ένα είδος σημάδι για μένα. Άλλωστε, τα γενέθλιά μου είναι 26 Αυγούστου. Ήταν ο Γέροντας Γαβριήλ που κάλεσε εμένα τη μητέρα μου. Από σήμερα θα γίνει ένας από τους αγαπημένους μας αγίους. Αφού προσκυνήσαμε τα ιερά στο ναό, ο έντονος πονοκέφαλος μου εξαφανίστηκε αμέσως και ο πόνος της μητέρας μου στα πόδια της εξαφανίστηκε. Πώς ήταν δυνατόν να μην γνωρίζουμε για έναν τόσο μεγάλο άγιο της εποχής μας;.. Μετά όμως... Μας κάλεσε και μας γνώρισε τόσο θερμά. Μεγάλος είσαι Κύριε...

 

Όταν ακούω τέτοιες ιστορίες, θυμάμαι άθελά μου πώς κατά τη διάρκεια της ζωής του ο αγαπημένος μας γέροντας Γαβριήλ χαμογέλασε και, σηκώνοντας τα χέρια του στον ουρανό, είπε: «Μεγάλος είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα Σου. Ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να κατανοήσει τα θαύματα Σου!».

 

Προσπαθώ να θυμάμαι κάθε στιγμή της παραμονής μας στο ναό, αλλά δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια την αγάπη που νιώσαμε αυτούς τους δύο μήνες. Δεν ξέρουμε τι άλλα θαύματα θα δημιουργήσουν οι προσευχές της αγαπημένης μας μαμάς Γαβριέλι, μόνο ο Κύριος ο Θεός το γνωρίζει. Είδαμε με τα μάτια μας πώς ο γέροντας αγαπά τον Κύριο και μας διδάσκει όλη αυτή την αγάπη σε κάθε μας βήμα, πώς μας στηρίζει και μας δυναμώνει όλους σε τέτοιες δύσκολες στιγμές!

 

Konstantin Tsertsvadze

 

12 Οκτωβρίου 2023