Ήξερα ότι ήταν σπουδαίος άνθρωπος!

 

Ήξερα ότι ήταν σπουδαίος άνθρωπος!

25 Σεπτεμβρίου 20230

 

Αφού ο Σεβάσμιος πέρασε στον Κύριο, σκέφτηκα για πολύ καιρό ότι θα ήθελα να δημοσιεύσω κάπου γεγονότα από τη ζωή μου, που πέρασα κατά τα 10-11 χρόνια γύρω από αυτόν τον άγιο. Σκεφτόμουν συνέχεια πώς θα μπορούσα να το κάνω αυτό, και ιδού, ο καιρός πέρασε...

Ένιωσα τη συνάντηση με των Ευσεβή ως απάντηση του Θεού στην επιθυμία μου να γνωρίσω έναν ανόητο για τον Χριστό. Γεννήθηκα σε μια οικογένεια μαρτύρων του Ιεχωβά. Οι παππούδες μου από τη μητέρα και από τον πατέρα μου, οι γονείς μου, ήταν όλοι μάρτυρες. Όταν ήμουν τεσσάρων ετών και ο αδελφός μου έξι ετών, μετά από ένα περιστατικό, η μητέρα μου μας βάφτισε και τους δύο κρυφά, στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Ωστόσο, συνεχίσαμε να πηγαίνουμε στις συναθροίσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά, αλλά και σε άλλες αιρέσεις, μέχρι τα 12 μου χρόνια.

 

Μια μέρα πήγα στο μαγαζί της μάνας μου και από εκεί πήγα στη Θεία Λειτουργία, όπου έγινε το θαύμα, που άγγιξε την ψυχή μου τη στιγμή της Μεταμόρφωσης, όταν ψάλθηκε: «Σε δοξολογούμε, χαιρετίζουμε. Σε ευχαριστούμε, Κύριε, και σε προσευχόμαστε, Θεέ μας!». Άρχισα να κλαίω! Μετά έμεινα κοντά στον πνευματικό πατέρα και στην εκκλησία. Δεν ήξερα τίποτα, ούτε προσευχές, ούτε για τη Μητέρα του Θεού και τους αγίους.

 

Ένα από τα βιβλία που διάβασα ήταν για τον Άγιο Ανδρέα τον ανόητο για τον Χριστό. Μου έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση που προσευχήθηκα στον Θεό, αν υπάρχει ένας τέτοιος άγιος ανάμεσά μας, θα με βοηθούσε να τον γνωρίσω.

Μετά από τέσσερα ή πέντε χρόνια, όταν γνώρισα τον σεβαστό Gherontie, κατάλαβα «αμέσως» ότι ήταν αυτό που έψαχνα. Έμοιαζε τόσο πολύ με τον Άγιο Ανδρέα τον ανόητο για τον Χριστό από όλες τις απόψεις, που ήξερα ότι ήταν σπουδαίος άνθρωπος! Πολλοί γύρω μου, βλέποντας πώς συμπεριφερόταν, θύμωναν. Τους είπα: «Ε, μην τον κρίνετε, θα είναι μεγάλος μπροστά στον Θεό!».

 

Dana Goja,

Negresti-Oaş