Μια παραβολή για την αιώνια διαμάχη για τη δημιουργία του κόσμου.

 Μια παραβολή για την αιώνια διαμάχη για τη δημιουργία του κόσμου.

Όταν πήγαν στο σχολείο, τα παιδιά έκαναν την εξής ερώτηση:

- Πείτε μου, παιδιά, τι είναι η φύση;

Το κορίτσι στο πρώτο γραφείο σήκωσε το χέρι της και είπε:

– Η φύση είναι ό,τι μας περιβάλλει.

- Σωστά, ας καταλάβουμε τι μας περιβάλλει. Με τον όρο φύση εννοούμε τον ήλιο, τη σελήνη, τον πλανήτη, τα αστέρια, τον αέρα, τη γη και ό,τι υπάρχει πάνω της, το νερό και ό,τι υπάρχει σε αυτό. Πες μου: ο ήλιος, η σελήνη, οι πλανήτες... έμψυχα;

Τα παιδιά λένε:

– Όχι, γιατί απαντούν στην ερώτηση «τι;»

- Έχουν νοημοσύνη;

- Φυσικά και όχι.

– Αλλά αυτή η φύση περιλαμβάνει και ανθρώπους, ζώα και πουλιά. Είναι έμψυχα;

– Ναι, γιατί απαντούν στην ερώτηση «ποιος;»

– Ποιος από τη γύρω φύση έχει δημιουργικό μυαλό;

- Ο άνθρωπος.

- Σωστά. Ας τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι ο ήλιος, η σελήνη, η γη, το νερό είναι άψυχα και δεν έχουν μυαλό. Αλλά όταν ένα αεροπλάνο και ένα πουλί πετούν, μοιάζουν κατά την πτήση;

– Ναι, γιατί ο ακαδημαϊκός Ζουκόφσκι πήρε το μοντέλο του αεροπλάνου από ένα πουλί.

– Πες μου, μπορείς να σκοτώσεις ένα πουλί και να το χωρίσεις κομμάτι-κομμάτι, όπως μπορείς να χωρίσεις ένα αεροπλάνο κομμάτι-κομμάτι, αλλά τι είναι πιο εύκολο να συναρμολογηθεί: ένα αεροπλάνο ή ένα πουλί;

«Φυσικά, όλοι καταλαβαίνουν ότι ένα αεροπλάνο, κανείς δεν έχει συναρμολογήσει ποτέ ένα πουλί».

– Ποιος είναι ο σχεδιαστής του αεροσκάφους;

- Ο άνθρωπος.

– Ποιος είναι ο σχεδιαστής του πουλιού;

«Φύση», απάντησαν τα παιδιά με μια φωνή.

– Εντάξει, ποιος από τη γύρω φύση έχει δημιουργικό μυαλό;

- Ο άνθρωπος.

-Μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ένα πουλί; - Οχι.

– Πώς θα μπορούσε η παράλογη άψυχη φύση να δημιουργήσει ένα ζωντανό πουλί; Ο άνθρωπος είναι επίσης μέρος της φύσης, αποδεικνύεται, και δημιουργήθηκε από παράλογη, άψυχη φύση ή δημιούργησε τον εαυτό του; Σήκωσα χέρια, πόδια, ένα κεφάλι κάπου... Παράξενο... Ίσως ο ήλιος, η σελήνη, οι πλανήτες, ο αέρας, η γη, το νερό μαζεύτηκαν και άρχισα να σκέφτομαι: πώς να δημιουργήσεις ένα πουλί; Ποιος είναι λοιπόν ο σχεδιαστής του πουλιού;

Η μισή τάξη απαντά: «Θεος!» και η άλλη: «Φύση».

Λένε ότι δεν υπάρχει Θεός... Μα πού πήγε; Υπήρχε για πολλές χιλιάδες χρόνια, και ξαφνικά έφυγε;

Μήπως οι άθεοι το αντικατέστησαν και το ονόμασαν «φύση»;

* * *

Αν η φύση δημιούργησε τα πάντα, τότε υπήρξε μια εποχή που δεν υπήρχε, και αν δεν υπήρχε, τότε πώς θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί; Πρέπει να ανέβουμε ένα σκαλοπάτι ψηλότερα και να αναρωτηθούμε: ποιος τακτοποίησε τα πάντα στη φύση τόσο έξυπνα; Αυτό δεν υπόκειται στον ανθρώπινο νου· μόνο ο Ανώτερος Νους μπορεί να το κάνει. Αυτός ο Υπέρτατος Νους είναι ο Κύριος.

Ο Θεός δεν είναι παππούς με γένια που πετάει πίσω από τα σύννεφα. Ο Κύριος είναι το Αγνότερο Πνεύμα. Κανείς δεν έχει δει ποτέ τον Θεό, αλλά συχνά αποκαλύπτεται και αποκαλύπτεται στους ανθρώπους. Υπάρχουν πολλά στη ζωή μας που δεν μπορούμε να τα δούμε, να τα αγγίξουμε, αλλά ξέρουμε ότι υπάρχουν: για παράδειγμα, δεν βλέπουμε το μυαλό μας, δεν βλέπουμε αγάπη, δεν βλέπουμε ότι ολόκληρος ο αιθέρας είναι γεμάτος με ραδιοκύματα κουβαλώντας ανθρώπινες σκέψεις... Και για να ανακαλύψεις ότι υπάρχει αγάπη, πρέπει να αγαπήσεις, για να «δείς» τα ραδιοκύματα, χρειάζεσαι μια ειδική συσκευή. Έτσι είναι και στην πνευματική ζωή: όταν ένα άτομο στραφεί στον Κύριο, στήσει τη συσκευή του - την ψυχή, θα «δει» τον Θεό, θα Τον αναγνωρίσει και θα λάβει πολλές αποδείξεις ότι ο Κύριος υπάρχει.