28 Δεκεμβρίου Όσιος Σίμων Ο Μυροβλύτης Κτήτορας Της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας

28 Δεκεμβρίου 

Όσιος Σίμων Ο Μυροβλύτης Κτήτορας Της Ιεράς Μονής Σιμωνόπετρας 

Προς Πέτρον έσχε κοινά κλήσιν και πέτραν ,

Yπερτερεί μύρω δ’ ο της πέτρας Σίμων …

Σίμων ὑπερβὰς ἀστεροσκόπων θέαν ,

Τὴν Βηθλεὲμ παρῆκε πρὸς πόλον θέων ,

Εἰκάδι ὀγδοάτη βίοτον λίπε λυγρὸν ὁ Σίμων .

Ο Όσιος Σίμων ο Μυροβλύτης ήταν ο κτήτορας της τολμηρότερης αρχιτεκτονικά αγιορείτικης μονής, της Σιμωνόπετρας. 

Υπήρξε θαυμάσιος ασκητής, θαυματουργός και μυροβλύτης.

Υποτάχθηκε σε αυστηρό Γέροντα και τόσο τον αγάπησε, ώστε την ώρα που κοιμόταν ασπαζόταν τα πόδια του και κατά την απουσία του τον τόπο της κατακλίσεως του. Πίστευε ότι δίχως αυτόν δεν θα μπορούσε ν΄ ανεβεί στον ουρανό. Η υποταγή του έδωσε την υψοποιό ταπείνωση και αυτή τη διάκριση. Με την ευλογία του Γέροντα του κατοικεί σε σπήλαιο, που σώζεται μέχρι σήμερα κοντά στη μονή του, για να δοθεί όλος στην προσευχή, δίχως να φοβάται τις συχνές επιθέσεις των δαιμόνων. 

Οι επισκέψεις των ανθρώπων τον σύγχυζαν και ετοιμαζόταν ν΄αναχωρήσει σ΄ ερημικότερο τόπο, όταν άκουσε προσευχόμενος ουράνια φωνή· «Σίμων, φίλε πιστέ, και λάτρη του Υϊού μου, μη αναχωρεί των ώδε, ότι εις φως τέθεικά σε μέγα, και μέλλω να δοξάσω τον τόπον τούτον με το όνομα σου». 

Πιστεύοντας στην αναξιότητά του ο άξιος, θεώρησε τη φωνή τέχνασμα του πονηρού. 

Τη νύκτα των Χριστουγέννων προσευχόμενος είδε αστέρα να κατεβαίνει από τον ουρανό και να στέκεται πάνω στην πέτρα, όπου σήμερα η μονή, και η φωνή της Θεοτόκου να του λέγει· «Εδώ πρέπει να θεμελίωσης, ω Σίμων, το κοινόβιόν σου, και να σώσης ψυχάς, και πρόσεχε καλώς· μη απιστήσης, ως πρότερον, εγώ θέλω είμαι βοηθός σου».

Θαυματουργικά προχώρησε στην ανοικοδόμηση της μονής ο όσιος. Την εκκλησία αφιέρωσε στο όνομα της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου και τη μονή ονόμασε Νέα Βηθλεέμ. 

Με θεάρεστη πολιτεία τελείωσε τον βίο του σε προχωρημένη ηλικία στις 28 Δεκεμβρίου 1257 μ.Χ. Ανάμεσα στους τελευταίους λόγους, πού είπε στους υποτακτικούς, λίγο πριν το τέλος του, ήταν και οι εξής· «Θέλω να σας επισκέπτομαι πάντοτε, και θέλω σας φυλάττω από κάθε πειρασμόν ορατόν και αόρατον... να ήστε ειρηνικοί· φιλόξενοι· να επιτελήτε τας εορτάς πνευματικώς... να ευλαβήσθε και τον Ηγούμενον με όλην σας την δύναμιν. Αυτά εάν φυλάττητε και μετά τον θάνατον μου, καθώς και ζώντος μου τα εφυλάττετε, θέλω είμαι νοερώς μαζί σας πάντοτε...». Ονομάσθηκε μυροβλύτης, γιατί «τοις πάσιν εφαίνετο μύρον αναβλύζον από του τάφου αυτού». Δυστυχώς και το χαριτόβρυτο λείψανο του και ο τάφος του μένουν σήμερα κρυμμένα και άγνωστα. Ο Σέρβος δεσπότης Ιωάννης Ούγγλεσης (+1371 μ.Χ.), ύστερα από θαυματουργική επέμβαση του οσίου στη θεραπεία του τέκνου του, μεγάλωσε τη μικρή μονή και την πλούτισε με δωρεές και αφιερώματα.

Ο όσιος Ησαΐας έγραψε τον βίο του, τον όποιο μετέγραψε ο όσιος Νικηφόρος ο Χίος. Οι μοναχοί Θεόφιλος και Ραφαήλ συνέθεσαν κανόνες, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Χαιρετισμούς και Εγκώμιο, ο μακαριστός αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης οκτώηχο κανόνα και εξέδωσε την ακολουθία του το 1924 μ.Χ.

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΙΜΩΝΟΣ ΠΕΤΡΑΣ

Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας εορτάζει στις 25 Δεκεμβρίου την Γέννηση του Χριστού. Ιδρύθηκε από τον μοναχό ερημίτη Σίμων στα μέσα του 14ου αιώνα, όπου σύμφωνα με την παράδοση, ο μοναχός είδε ένα όραμα το οποίο υποδείκνυε σ’ αυτόν την ακριβή θέση της Μονής. Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρα βρίσκεται στη δυτική ακτή, σε απόσταση δύο ωρών από τη Δάφνη και υψώνεται στο χείλος ενός βράχου σε υψόμετρο 230 μ. από τη θάλασσα. 

Η Μονή αρχικά ονομαζόταν "Νέα Βηθλεέμ", από το άστρο που οδήγησε τον Όσιο Σίμωνα, η ονομασία αυτή διατηρήθηκε μέχρι τον 19ο αιώνα. Τότε η Μονή είχε καεί ήδη τρεις φορές αλλά ανοικοδομήθηκε με τη βοήθεια του ηγούμενου Νεόφυτου Μολακίδη. Το 1364 ο Σέρβος ηγεμόνας Ιωάννης Ούγγλεσης επικύρωσε την ίδρυση μ’ ένα χρυσόβουλο και ενίσχυσε οικονομικά την Μονή καθώς επίσης πρόσθεσε νέα κτίσματα και αφιέρωσε πολλά κτήματα. Η Σίμωνος βρίσκεται στην 13η θέση στην ιεραρχία των αγιορείτικων μονών. 

Λεπτομέρειες για την ιστορία της τους προηγούμενους αιώνες δεν γνωρίζουμε και αυτό γιατί τα αρχεία της καταστράφηκαν στις μεγάλες πυρκαγιές που έπληξαν την Μονή. Για πρώτη φορά κάηκε το 1580 και την καταστροφή συμπλήρωσαν οι πυρκαγιές του 1626 και 1891. Μετά το 1581 οι πατέρες εγκατέλειψαν την Μονή και εγκαταστάθηκαν στην Μονή Ξενοφώντος, πληρώνοντας τα χρέη της με το ταμείο της Μονής τους. Στα επόμενα χρόνια ανοικοδομήθηκε αργά παρά τις οικονομικές στερήσεις των μοναχών και την οικονομική βοήθεια που πρόσφερε ο Ρουμάνος ηγεμόνας Μιχαήλ Βιτεασούλ ο Γενναίος. Τον 17ο αιώνα η Σίμωνος ήταν ιδιόρρυθμη αλλά το 1801 μετατράπηκε σε κοινόβιο. Κτήτορας της Μονής θεωρείται και η Αγία Μαγδαληνή γιατί με το αριστερό της χέρι, που σώζεται ως σήμερα στη Μονή, συγκεντρώθηκαν μεγάλα ποσά που βοήθησαν στην ανοικοδόμηση της.

Το Καθολικό τιμάται στη Γέννηση του Χριστού. Καταστράφηκε στην πυρκαγιά του 1891. Στους τρούλους της προθέσεως και του διακονικού διατηρήθηκαν τοιχογραφίες, οι οποίες έγιναν πιθανότατα το 1633 και ανακαινίστηκαν το 1858. Ο υπόλοιπος ναός είναι σήμερα χωρίς τοιχογραφίες(Τωρα ειναι αγιογραφιμενος ολος). Η Μονή έχει 8 παρεκκλήσια μέσα , 4 έξω, 4 Καθίσματα και 7 Κελιά στις Καρυές. Η Τράπεζα ανοικοδομήθηκε μετά την καταστροφή του 1891, χωρίς τοιχογραφίες.

Η βιβλιοθήκη η οποία κάηκε περιείχε 42 κώδικες με περγαμηνή (10ου-14ου αιώνα) και 210 χάρτινους (14ου-19ου αιώνα).

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ΄.

Τὸν περιλάλητον πιστοὶ Μυροβλύτην, καὶ πανυπέρτιμον Χριστοῦ μαργαρίτην, καὶ μοναζόντων ἔρεισμα, καὶ θεῖον ἀσκητήν, πάντες εὐφημήσωμεν, πρὸς αὐτὸν ἐκβοῶντες· Σίμων μάκαρ φύλαττε, ἐξ ἐχθρῶν ἐπηρείας· ἣν ἐδομήσω νέαν Βηθλεέμ, ὁδηγηθεὶς δι’ ἀστέρος τρισόλβιε,

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Τῇ ἀσκήσει ἐκλάμψας ἐν Ἄθῳ Ὅσιε, ὡς καθαρθεὶς τὴν καρδίαν τῶν ἀρετῶν τῷ φωτί, ἐδοξάσθης θαυμαστῶς Σίμων μακάριε· διὸ καὶ βλύζειν κρουνηδόν, μύρα εὔοσμα ἡμῖν, ἠξίωσαι μετὰ τέλος. Ἀλλὰ μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ὡς τῶν Ὁσίων ἀνυμνοῦμέν σε ἀκρέμονα καὶ Ἀποστόλων ὀπαδόν καὶ ἰσοστάσιον καὶ τοῦ Ἄθω σεμνολόγημα καὶ φωστῆρα· Δὸς οὖν Πάτερ καὶ ἡμῖν τὴν σὴν ἀντίληψιν Ὑπέρ πάντων ἐξαιτούμενος τὸν Κύριον Τῶν βοώντων σοι, χαίροις Σίμων τρισόλβιε.

Ὁ Οἶκος

Φῶς τὸ δίκην ἀστέρος, ἐξαστράψαν τῆ Πέτρᾳ, τῇ σοί κατῳκισμένῃ τρισμάκαρ, ἐν θεοπτίᾳ αὐτὸ θεωρῶν, ἐν τῆ Γεννήσει τοῦ Χριστοῦ οὐρανόφωτον, ἐξίστασο θεόληπτος ἀκούων ταῦτα·

Χαῖρε, δι᾿ οὗ τὸ φῶς καθορᾶται·

χαῖρε, δι᾿ οὗ τὸ σκότος γελᾶται.

Χαῖρε, τοῦ πεμφθέντος φωτὸς ἡ διάδοσις·

χαῖρε, τῶν χαρίτων Χριστοῦ ἡ ἐπίδοσις.

Χαῖρε φῶς τὸ ἀστερόμορφον, ἀναβλέψας ὀφθαλμοῖς·

χαῖρε σκότος τὸ θεήλατον, ἀπελάσας λογισμοῖς,

Χαῖρε, ὅτι κατέστης ἄστρου ξένου διόπτρα·

χαῖρε, ὅτι κατεῖδες ὑπὲρ μάγους ἀστέρα.

Χαῖρε φωστήρ, ἀστέρων λαμπρότερε·

χαῖρε λαμπτήρ, φωστήρων φανότερε.

Χαῖρε, δι’ οὗ Βηθλεὲμ νεουργεῖται·

χαῖρε, δι’ οὗ ἡ Ἐδὲμ κατοικεῖται.

Χαίροις Σίμων τρισόλβιε.

Μεγαλυνάριον

Ὤφθης μυροθήκη πνευματική, Σίμων Μυροβλύτα, ἡδυπνόου ἐπιρροῆς, ὀσμαῖς σου εὐπνόοις, ὀσμὴν πρὸς ἀπαθείας, ἀπαύστως δειγείρων, τοὺς προσιόντας σοι.