"Ένα χρόνο, τα Χριστούγεννα, με έβαλαν στην απομόνωση, σε ένα κελί, χωρίς τίποτα στο πάτωμα, χωρίς κρεβάτι, σε τρομερό κρύο. Βρήκα εκεί μια μουχλιασμένη πολέντα και την έφαγα. Ήταν Χριστούγεννα και είπα: "Να τι κέικ μου έδωσαν!" Ίσως είναι δύσκολο να το πιστέψω, αλλά ήμουν χαρούμενος. Ότι ήξερα για τι υπέφερα. Δεν ήμουν εκεί για έναν ανόητο, αλλά υπέφερα για το όνομα του Θεού."
(Πατήρ Arsenie Papacioc)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.