Ο ασκητής οι δαίμονες και το φύλλο!!! Πατήρ Διονύσιος Ταμπακης

Φτοὺ νὰ χαθεῖς...

ΘΑΡΡΟΥΝ τοὺς ἑαυτούς τους θεριὰ παντοδύναμα καὶ ἀγέρωχα ποὺ προκαλοῦν φόβο καὶ τρόμο στοὺς ἀνθρώπους, μὰ δὲν εἶναι παρὰ γιὰ νὰ γελᾶ κανείς, μέχρι ποὺ νὰ χτυπιέται στὸ πάτωμα, ἀπὸ τὴν ἀνοησία καὶ βλακεία

τους! Ὁ λόγος περὶ τῶν δαι-μόνων καὶ ἀείποτε μόνων

καὶ χωρισμένων ἀπὸ τὴν Ζωὴ τοῦ Θεοῦ. Μπαμποῦλες καὶ φαντάσματα, σκιάχτρα καὶ μορμολύκεια γιὰ τοὺς ἀπαίδευτους τῆς πνευματικῆς ζωῆς, μὰ παίγνιον καὶ καταφρόνηση γιὰ τοὺς ἁγίους.

Κάποτε ἔκαναν οἱ δαίμονες ἀρμενικὴ βίζιτα σ᾿ ἕναν

ἀσκητή, προκειμένου νὰ τὸν ἀποσπάσουν ἀπὸ τὴν προσευχὴ καὶ νὰ τοῦ φέρουν σύγχυση λογισμῶν. Πῆγαν, λοιπόν, καμιὰ δεκαριὰ ἐξαποδῖτες κατάμαυροι καὶ βρομεροί, ποὺ προσπαθοῦσαν, λέει, νὰ σηκώσουν ὅλοι μαζὶ ἕνα φύλλο ἀπὸ τὸ πάτωμα καὶ ἀγκομαχοῦσαν, μὰ δὲν μποροῦσαν...

Βρέ, δῶσ᾽ του δῶσ᾽ του, μὰ τίποτες... Μὲ τὸ περίεργον

τοῦ θεάματος προσδοκοῦσαν οἱ σεϊτάνηδες πὼς ὁ ἀσκητὴς

θὰ ἀποροῦσε μὲ αὐτὸ τὸ θέαμα καὶ ἔτσι θὰ ἀποσυρόταν

λίγο ἀπὸ τὴν προσευχή. Μὰ μόλις τοὺς γροικᾶ, τοὺς λέει

μετὰ περιφρονήσεως:

- Ε, μωρὲ κακομοίρηδες, οὔτε ἕνα φύλλο δὲν μπορεῖτε

νὰ σηκώσετε, καὶ τὰ βάζετε μὲ τὸν ἴδιο τὸν Πλάστη;

Βιβλιογραφία! Ἅγιοι ποὺ γελοῦν καὶ περιγελοῦν τὴν ματαιότητα: πατήρ Διονύσιος Ταμπακης