Μια σύντομη παραβολή για την ικανότητα να περιμένεις.
Το νεογέννητο πουλάρι φοβόταν τα πάντα. Έτρεμε απότομα και ήταν τόσο αδύναμος που τα πόδια του υποχώρησαν και συχνά έπεφτε. Βλέποντας μεγάλα άλογα να ορμούν εύκολα και ελεύθερα στο καταπράσινο λιβάδι, κρύφτηκε κάτω από την κοιλιά της μητέρας του από φόβο και από εκεί ακούστηκε η λεπτή φωνή του:
– Θα γίνω ποτέ σαν αυτούς;
«Μη φοβάσαι, παιδί μου», του απάντησε η φοράδα. – Γεννήθηκες για να τρέχεις γρήγορα, όλα έχουν τον χρόνο τους. Θα έρθει η ώρα και θα δεις πόσα θα αντέχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.