ΨΑΛΜΟΣ ΚΔ' (26)12 Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον; νομοθετήσει αὐτῷ ἐν ὁδῷ, ᾗ ᾑρετίσατο.

12 Τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον; νομοθετήσει αὐτῷ ἐν ὁδῷ, ᾗ ᾑρετίσατο.

Ἐδῶ ἔχουμε μιὰ θετικὴ διάσταση νόμου, ἑνὸς νόμου ὅμως ποὺ δημιουργεῖται γιὰ ὅποιον ἀποφασίζει νὰ πορευθεῖ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ Κυρίου, και

λύτερα γιὰ ὅποιον διαλέγει (ᾑρετίσατο = διάλεξε, ἀπὸ τὸ ρῆμα αἱρετίζω),

αὐτὸν τὸν δρόμο. Ἕναν τέτοιο νόμο θὰ ἐγκαινιάσει ὁ Χριστός, ὀνομάζοντάς τον «ἐντολή», καὶ μάλιστα νέα ἐντολή: Ἐντολὴν καινὴν δίδωμι

ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους, καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς ἵνα καὶ ὑμεῖς ἀγαπᾶτε ἀλλήλους. Ἐν τούτῳ γνώσονται πάντες ὅτι ἐμοὶ μαθηταί ἐστε,

ἐὰν ἀγάπην ἔχητε ἐν ἀλλήλοις (Ἰωάν. 13,34-35). Γιὰ νὰ ἀναγνώσεις

ἕναν τέτοιο νόμο τοῦ Θεοῦ, πολὺ περισσότερο γιὰ νὰ τηρήσεις τὸν νόμο

τοῦ Θεοῦ, πρέπει νὰ φτάσεις σὲ αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Μέγας Βασίλειος μανικὸ ἔρωτα, δηλαδὴ νὰ εἶναι τέτοια ἡ ἀγάπη σου, ὥστε νὰ μὴν προσδιορίζεται ἀπὸ τίποτα ἄλλο.