ΤΌ ΜΕΓΆΛΟ ΚΑΜΠΑΝΑΡΙΌ.

 «Πάνω στο μεγάλο καμπαναριό μιᾶς

Γερμανικῆς πόλεως, ὑπάρχει χαραγμένο, κάτω ἀπό

τό ρολόι, ἕνα λατινικό γνωμικό, πού λέει γιά τίς ὧρες τῆς ζωῆς μας: “Ὅλες μᾶς πληγώνουν, ἡ τελευταία μᾶς σκοτώνει".

Σέ ἀντίθεσι μέ τό ἀπογοητευτικό αὐτό γνωμικό,

μιά κυρία, ἡ D' Espinay, ἔβαλε καί χάραξαν κάτω ἀπό

τό παλιό οικογενειακό ρολόι τοῦ σπιτιοῦ της, γιά τίς

ὧρες, τά λόγια αὐτά: “Ολες μᾶς συντροφεύουν, ἡ τελευταία μᾶς βάζει στόν οὐρανό".

Τί διαφορά ἀντιλήψεως, παρηγοριᾶς καί ἐλπίδος μεταξύ τῆς εὐσεβοῦς αὐτῆς χριστιανῆς καί τῶν

ἄλλων ἀπίστων, τῶν “χωρίς Θεό καί ἐλπίδα" ἀνθρώπων (Ἐφ 2, 12).